Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κυριακή στη δουλειά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130257 Τραγούδια, 269338 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κυριακή στη δουλειά
 Κάποιοι, Κυριακή, είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται... Σ' αυτούς λοιπόν !... (αφιερωμένο)
 
Κυριακή στη δουλειά

Την Κυριακή κοπέλα
πηγαίνεις απ’ την δουλειά,
πίνεις απαρηγόρητα όρθια τον καφέ σου,
και σού ‘ρχεται η τρέλα
-στη σκέψη φιτιλιά-
που της αργίας έλειπε πάντα ο χαβαλές σου..

Ποτέ σου δεν αισθάνθηκες
τον ρόγχο της σαγής
να παίζει στις αισθήσεις σου εωθινά κονσέρτα,
ποτέ σου δεν συνέχισες
τ’ όνειρο της αυγής
με ζεσταμένο τέντωμα στη λούτρινη κουβέρτα..

Ορθή εκεί στο άδικο
δεμένο πρωινό,
με βία ακατάστατη να μολογάς τη μέρα
με ύφος, πια, ραγιάδικο,
με πρόσωπο ξινό,
ν’ αναζητάς της φιλέψεις τον πρόσφορο αέρα.

Κι η μέρα είναι ανείπωτα
μακριά κουραστική,
με της ψυχής τα άλκιμα άδικα να θερίζει..
έργο μηδέν και τίποτα,
-καθ’ όσον Κυριακή-
κανείς για όσα τάχθηκες στιγμή δεν χαλαλίζει !

Την Κυριακή κορίτσι
γυρνάς απ’ την δουλειά,
ξέφραγο το αμπέλι σου θα βρεις να περιμένει,
-ανάθεμα τ’ οφίτσι,
χαράμι η οβολιά-
που η ζωή σου χάνεται στα μαύρα κεντημένη..
-.-



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Θολό τοπίο
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν !
 
Μαρία Χ.
28-10-2007 @ 16:30
Μα τί γράφεις Παναγία μου ;;!!! Έχεις βαλθεί να μας τρελάνεις εντελώς ;;!!

"κανείς για όσα τάχθηκες στιγμή δεν χαλαλίζει !"
...........................................................................................
"Την Κυριακή κορίτσι
γυρνάς απ’ την δουλειά,
ξέφραγο το αμπέλι σου θα βρεις να περιμένει,
-ανάθεμα τ’ οφίτσι,
χαράμι η οβολιά-
που η ζωή σου χάνεται στα πέπλα κεντημένη.."

Καλή σου νύχτα ευαισθησία μου...


::love.::
CHЯISTOS P
28-10-2007 @ 19:30
Καλημέρα !
Το νέο profil του site stixoi.info ιδιο κι απαράλλαχτο με το προηγούμενο... Η μόνη διαφορά ? εκεί που επιτρέπονταν απεριόριστες ημερήσιες δημιουργίες, επιτρέπεται μόνο μία ! πιό μεγάλη εκδούλευση δεν θα ανέμενα !...
Γειά σου ρε Galanta ! έλυσες το πρόβλημα της χωρητικότητας !... (αν το πρόβλημά σου ήταν αυτό !) Το οτι διαχειρίζεσαι το ποιό ζωντανό site που υπάρχει, προφανώς δεν σε απασχόλησε, οπότε πάω πάσο και αναμορφώνομαι καταλλήλως... (είναι κι αλλού πορτοκαλιές...)
Δεν θα με διαβάσεις, άδικα γράφω...
Μαρία Χ.
28-10-2007 @ 19:49
Με λίγα λόγια.. ο απόλυτος και εντελώς ανεξήγητος περιορισμός έκφρασης !!! Πώς είναι δυνατόν.. αναρωτιέμαι.. να στραγγίζουμε το αίμα μας εδώ μέσα.. κι αυτό να δέχεται περιορισμούς χρονικούς.. προκαλώντας σηψαιμία σε ό,τι πιο ζωντανό υπήρχε στους "στίχους": αυτήν την αμεσότητα της επικοινωνίας μεταξύ των μελών που ξαφνικά διαλύθηκε από τη βάση της !!!...
Μπορώ να φανταστώ κάποιες πιέσεις που.. ΙΣΩΣ (!) δέχθηκες galanta.. αλλά ας μην προτρέχω.. ελπίζω μόνο πως θα το σκεφθείς ξανά και πιο σοβαρά αυτή τη φορά...

(Συγνώμη καλέ μου.. αλλά η μέρα άλλαξε κι ακόμη δεν μπορώ να καταθέσω τίποτε εδώ.. θα κάνεις τον κόπο να πεταχτείς στο άλλο site για να το διαβάσεις ??!!... Πού καταντήσαμε !!!.. Σαν να σου λέω δηλαδή πως έστειλα ένα γράμμα στη Θεσσαλονίκη.. πετάξου σε παρακαλώ να το πάρεις γιατί η Καλαμπάκα.. έκλεισε για σήμερα !!!... Έλεος !!!)
elena351
28-10-2007 @ 23:11
Kαλημέρα Χρήστο μου,πολύ όμορφο αλλά θα μου πείς τι γράφτηκε από τα χέρια του κουμπάρου μου και δεν ήταν όμορφο!!!
::hug.:: ::love.::

Όσο για τον Galanta.........είναι έτσι ακριβώς όπως τα λές !!!Αλλά όπως λένε στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα!!! ::sad.::
Ανδρομάχη
29-10-2007 @ 03:52
Αχ! Χρηστο μου...
Αν το διαβαζα πριν κανα διμηνο θα δακρυζα.
Δεν υπηρχε Κυριακη ή αργι που να μην δουλευω...

Αλλα τωρα λυτρωθηκα κι ετσι δεν δακρυζω...αλλα απολαμβανω το ταλεντο σου!
Την καλημερα μου!
::smile.::
Άθη Λ.
29-10-2007 @ 04:25
εσύ λυτρώθηκες Ανδρομάχη μου... ρώτα και μας... ::no.::
balistreri
29-10-2007 @ 04:37
κοίτα ρε...όταν εγώ ήθελα να κάνω επανάσταση και να διώξω τον γκαλάντα με κράζανε...και τώρα όλοι τα χώνουν στον γκαλάντα...ε, κι εγώ τώρα...με τον γκαλάντα...

ρε πληβείοι...δεν φτάνει που σας επιτρέπει να γράφετε μιλάτε κιόλας...άντε μην αρχίσω τις βουρδουλιές....

υγ: το ποίημα εξαίρετο...αλλά γιατί κορίτσι;
Άθη Λ.
29-10-2007 @ 04:38
Μπελαστέρι, θα γράψει και για κοπέλι.. στο επόμενο επεισόδιο... ::whist.::
Ανδρομάχη
29-10-2007 @ 06:54
Άθη μου καλη δυναμη καλη μου!
Δυσκολα τα πραγματα στην προσωπικη ζωη οταν δεν εχεις καιρο για σενα...
::hug.::
agrampeli
29-10-2007 @ 07:52
Χρήστο για μένα το έγραψες; πάντως μου ταιριάζει πολύ

σ΄ευχαριστώ πολύ χα χα χα ::yes.:: ::up.:: ::up.::

Υ Γ πολύ πολύ όμορφο ξέχασα να σχολιάσω
Μαρία Χ.
29-10-2007 @ 10:12
Συγνώμη καλέ μου για την κατάχρηση του χώρου.. αλλά εγώ μπούκωσα !!! Άντε καλά.. θα σε ανταμείψω κιόλας !!!
-----------------------------------------------------------------------------------------
Σαν αγριεύει ο καιρός...

Σαν αγριεύει ο καιρός.. παρηγοριέμαι
Πως ίσως κάποτε κι εγώ να σ' αρνηθώ
Να βγω στην ύπαιθρο.. να κλαίω.. να χτυπιέμαι
Αφού δεν βρίσκω άλλο δρόμο να διαβώ...

Σαν με κυκλώνουν οι σιωπές.. στοιχειό φαντάζω
Περιδιαβαίνω μες στη νύχτα μοναχή
Το όνομά σου στα σκοτάδια μου φωνάζω
Και σφάζω άγρια την κάθε μου ευχή...

Σαν καταριέμαι την αγάπη που σου έχω
Μπαίνεις στο αίμα μου.. μορφίνη ηδονής
Λες και με δίκασες για πάντα να αντέχω
Νά 'μαι ερείπιο σε βάσεις ενοχής...

Σαν μου μιλάς και το κορμί μου κυριεύεις
Καμμιά διέξοδο δεν θέλω πια να βρω
Πάψε μονάχα τον καημό μου να πλανεύεις
Κι άσε με μόνη στο κρεβάτι να ριγώ...


29-10-2007

Μαρία Χ.
29-10-2007 @ 11:42
4 έγραψα σήμερα.. 3 φιλάκια πήρα.. παραιτούμαι... ::cry.:: ::sad.:: ::no.::
CHЯISTOS P
29-10-2007 @ 12:03
::kiss.:: ::kiss.:: ¨
Ένα η αμοιβή και ένα το πρόστιμο ! ! (Γιατί νομίζω οτι είναι 5 ?)
Καλησπέρα σε όλους !
Μαρία Χ.
29-10-2007 @ 12:46
Το πρόστιμο στο χαρίζω με τούτο.. χα.. χα.. χα.. !! (Ημερομηνίες κοιτάζεις καθόλου?).. Καλησπέρα και συγνώμη στους λοιπούς.. αλλά κάνει οικονομία στο χαρτί ο galanta !!!
-----------------------------------------------------------------------------------------
Τίποτε δεν είναι όπως πρώτα...

Στο ακρογυάλι της χαράς σου θα σταθώ
Θα πλέκω όνειρα στο κύμα του πελάγου
Με δύο βότσαλα στα χέρια προσπαθώ
Να σπάσω κείνη την ανάμνηση του πάγου...

Ένα φεγγάρι είσαι τόσο μακρινό
Πώς να σε φτάσουν ορφανά τα δυο μου χέρια ;
Παρακαλώ με δάκρυα τον ουρανό
Να στάξει λάμψη στου έρωτά μας τα λημέρια...

Αυγή και δύση με χλευάζουνε πικρά
Σαν λέω ήλιος μου πως είσαι κάθε μέρα
Και μου σκοτώνουνε στο φως κάθε χαρά
Μα τα σκοτάδια κρύβουνε τέτοια φοβέρα !...

Μακάρι νά 'χα ένα ψέμα να σου πω
Πως θα αλλάξω στη ζωή μου κάθε ρότα
Μέσα στα μάτια σου να πέσω.. κι ας κοπώ
Αφού πια τίποτε δεν είναι όπως πρώτα...


29-10-2007


( Μαγείρεψες τίποτε καλό σήμερα ?? Γράφω.. μετακομίζω.. και δεν πρόλαβα ! )
CHЯISTOS P
29-10-2007 @ 16:04
Άσε, Μαράκι... Μετά που κάηκα, μήτε ξαναπιάστηκα...

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για την επίσκεψη και τα σχόλια ! Μαρία, εγκαινίασες ένα είδος "ενοικίασης" χώρου !... (καλά, καλά φιλοξενία είναι...). Σ' ευχαριστώ πολύ ! Εύχομαι κάποια ευτυχή μέρα να μπορείς να τα καταχωρείς σαν ..αυτόνομες δημιουργίες ! ! ! !....

Καλό βράδυ σε όλους μας !
Μαρία Χ.
29-10-2007 @ 16:29
Αν σου πω πως τον εδώ χώρο τον νιώθω.. σπίτι μου.. περισσότερο απ' οπουδήποτε αλλού.. γιατί πολύ απλά δεν είναι καθόλου αυτόνομες οι τωρινές δημιουργίες μου Χρήστο...
Καλό σου βράδυ και.. καλή υπομονή μαζί μου απόψε !!! Χα.. χα.. χα.. !!! ::love.:: ::kiss.:: ::hug.::
Μαρία Χ.
29-10-2007 @ 17:42
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

Τι να πω σε μια πόλη με καπνούς και τσιμέντα,
τα κομπιούτερ δε λένε για αγάπη κουβέντα.
Τι να πω;
Τι να πω, Παναγιά μου, στης αυλής το παιδί
που φεγγάρι τ’ Αυγούστου δεν μπορεί πια να δει;
Τι να πω;

Μα τι να πω τέλος πάντων;
Ντρέπομαι και να το πω:
πως είν’ ωραίος ο κόσμος
επειδή σ’ αγαπώ!

Τι να πω σε μια πόλη με καπνούς και τσιμέντα,
τα κομπιούτερ δε λένε για αγάπη κουβέντα.
Τι να πω;

Τι να πω στο φαντάρο που φυλάει στη σκοπιά του
και ριπές τον γαζώνει η πικρή μοναξιά του;
Τι να πω;
Τι να πω στις γυναίκες μες στο άδειο χωριό
που ’χουν άντρα στην πόλη και στα ξένα το γιο;
Τι να πω;

Μα τι να πω τέλος πάντων;
Ντρέπομαι και να το πω:
πως είν’ ωραίος ο κόσμος,
επειδή σ’ αγαπώ!

Τι να πω στο φαντάρο που φυλάει στη σκοπιά του
και ριπές τον γαζώνει η πικρή μοναξιά του;
--------------------------------------------------------------------------------
Επειδή το ακούω.. για να το αφομοιώσουμε απόψε μαζί καλέ μου...

::love.:: ::kiss.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο