| |
Σταγόνες βροχής στο παρμπρίζ
Σταγόνες δακρύων στα μάτια μου
Στις πέντε λωρίδες της εθνικής
μαζεύω της ψυχής τα κομμάτια μου
Στον φάρο κάπου στο Λουτράκι
σταμάτησα και είδα το φως
ένα φως που γυρίζει ασταμάτητα
σαν το μυαλό μου που γυρίζει
γύρω από εσένα διαρκώς.
Κοιτάω που πέφτει η βροχή.
Οι σταγόνες οξύ πάνω στο δέρμα μου
μου καίνε κορμί και ψυχή
και το τραύμα σχηματίζει την δική σου μορφή.
Είναι νύχτα και το αμάξι δεν κινείται
Πάγωσε και αυτό ξαφνικά
Και το κάθισμα δίπλα μου προσποιήθηκε
την μορφή σου και άρχισε να μου μιλά.
Λέω τρελάθηκα δεν πάει άλλο.
έχω χάσει τους πάντες και το μυαλό
έχω μείνει σε έναν δρόμο μονάχος
που για όνομα έχει την λέξη καημό.
έχω πέσει ξανά σε ένα κώμα
και το φάρμακο είσαι μόνο εσύ
έγινα ρίζα στης μοναξιάς το χώμα
θα μείνω εκεί, μέχρι να φύγουμε μαζί.
Και πάλι βροχή στο παρμπρίζ
όχι από τον ουρανό,αλλά από το μάτια μου
και με την βροχή μου αυτή
γκρεμίζω της άμμου σου τα παλάτια μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
