| |
Μια λέξη στα χείλη ματώνει και τρέμει
Μια ξέχειλη πίκρα στα μάτια σου μένει...
Δυο κύκνοι στολίζουν του κάστρου τη λίμνη
Τ'αστέρια χορεύουν στου κέδρου τη μνήμη...
Τα σώματα μένουν γυμνά στο χορτάρι
Κι αφήνουν τη σάρκα στης αύρας τη χάρη...
Μια πέτρα βυθίζει το γέλιο στην άμμο
Στην κούνια κοιμίζω τον άσπιλο γάμο...
Εκεί που με βρήκες, μυρτιές έχω σπείρει
Τη θλίψη μου καίνε στης γης το καντήλι...
Μα πάλι σιμώνει χλωμός ο χειμώνας
Μια πίκρα στα χείλη λευκής ανεμώνας...
Ανάλαφρος πέφτει στα φύλλα ο χρόνος
Φιδίσιο ζευγάρι θυμίζει ο δρόμος...
Το τόξο τεντώνω και φεύγει το βέλος
Το κέντρο σου βρίσκει, στου πόνου το τέλος...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
