Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131282 Τραγούδια, 269579 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Της λησμονιάς τ᾽αχνάρια
 Θα ήθελα να πώ τόσα πολλά.......κι άλλα τόσα να γράψω!!!!Μένω σε μιά απλή Καλημέρα......!!
 
Της λησμονιάς τ᾽ άχνάρια ακολούθησα
σαν το μωρό που κάνει πρώτα βήματα
τη διαδρομή της τη χλωμή παρακολούθησα
και στο δισάκι μου κουβάλαγα αιτήματα.

Η διαδρομή παράξενη σκληρή κουραστική
δεν ήξερα πώς η απόσταση ήταν τόσο μεγάλη
μα η καρδιά μου απόφαση είχε πάρει οριστική
το δρόμο της επιστροφής δεν παίρνει πάλι.

Σκληρή και αμετάκλητη Θεέ μου η λησμονιά
τυγχάνει γένος θηλυκού σαν την γυναἰκα
σατρἀπισσα επίμονη κι ο μήνας έχει εννιά
ούτε συζήτηση αν κατά λάθος έχει δέκα.

Τα πόδια μου κοπήκανε δεν έχω αντοχή
μα η λησμονιά εχάραξε πλέον πορεία
η αγανάκτηση βγαίνει αγριεμένη ιαχή
πίνω ποτήρι στης λησμονιάς...την υγεία....

© Copyright, elena351


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Πρέπει να ξέρεις ν'αγαπάς,για να λές σ'αγαπώ !
 
Ναταλία...
08-11-2007 @ 06:32
polu moy arese ::yes.:: ::love.:: ::hug.::
Μαρία Χ.
08-11-2007 @ 06:59
"Σκληρή και αμετάκλητη Θεέ μου η λησμονιά
τυγχάνει γένους θηλυκού σαν την γυναίκα"

Τί έγραψες πάλι κουμπαρούλα μου !!! Τέλειο.. και ας.. της λησμονιάς !! ::love.:: ::kiss.:: ::hug.::
Μαρία Χ.
08-11-2007 @ 07:34
Δεν θέλω άλλους μαστρωπούς να κυνηγώ
Σαν μία πόρνη.. στην κοιλάδα του θανάτου
Δεν θέλω άλλες ψευδαισθήσεις του "εγώ"
Αλήτης γέροντας να κλέβει στα στερνά του...

Δεν θέλω λύκαινα ζωή να κυβερνά
Όσα μου έταξαν πως τάχα θα κερδίσω
Μέσα στα δόντια της να κρύβει τη χαρά
Κι ό,τι αγάπησα να πρέπει να μισήσω...

Δεν θέλω άλικη στοργή στο πουθενά
Να ξαποσταίνει.. ν' αυτοχρίζεται αγία
Δέκα μαχαίρια στην καρδιά μου κοφτερά
Να μου θυμίζουνε.. τί είναι αμαρτία...

Δεν θέλω σκέψεις και δειλήματα θολά
Μονάχα ξάστερες μες στο γαλάζιο πράξεις
Σ' όσους γκρεμούς μία ψυχή και να κυλά
Δεν καταφέρνεις στην σιωπή να την πετάξεις,,,

Άσε με λέω να ξεσπάω με θυμό !
Οι γλυκανάλατες δεν μου ταιριάζουν λέξεις !
Ένα σου χάδι δεν μου είναι αρκετό
Μα δεν μπορείς.. όσο κι αν θες.. να με διαλέξεις...

Κλαψ.. κουμπαρούλα μου.. στις μαύρες μου είμαι σήμερα.. κι αυτό μου βγήκε...
Να μου είσαι καλά... ::sad.:: ::cry.:: ::no.::
Aris4
08-11-2007 @ 08:33
Ρε συ , αν ακολουθουσες της λησμονιας τ αχναρια ,

θα το ' γραφες αυτο τωρα ??? ::razz2.::

ψευτρονι ε ψευτρονι !!! ::laugh.::

χε χε ::kiss.::
Spartinos
08-11-2007 @ 12:14
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ::up.::
elena351
08-11-2007 @ 13:50
Την αγάπη μου σε όσους και όσες με διαβάσατε.....με υποχρεώνετε!!! ::love.:: ::kiss.::
Αρούκο μου εσένα που είσαι πειραχτήρι ....... ::down.:: και επειδή με αποκαλείς ΨΕΥΤΡΟΝΙΙΙΙΙΙΙ
ivikos
08-11-2007 @ 14:41
Ανέμων λόγια και ν' ακούσεις να μην πεις
πως στους χειμώνες σου ξανά θα ξεπορτίσεις
στης λησμονιάς σου το βοτάνι μη κοπείς
τη μιά σταγόνα της, αγάπη να βαφτίσεις

στης διαδρομής της την παράξενη στροφή
εκει που η αγάπη ανταλλάσεται με γρόσι
μην μπεις με χίλια θα 'ναι η καταστροφή
άσε το γκάζι της καρδιάς να χαλαρώσει

κι αν είναι γένους θηλυκού η λησμονιά
μ'ενα φιλί σαν τη γυναίκα χαλαρώνει
δεν είναι κάθε θηλυκό με απονιά
κι άμα ξωκείλει κάπου-κάπου μετενοιώνει

μη το σηκώνεις το ποτήρι σου λοιπόν
και ο κατάδικος ζητά μιά ευκαιρία
η λησμονιά και ο θυμός ας είναι απών
ή ας αλλάξουν και αυτά Θέ μου πορεία

Οι λησμονιές φέρνουν μελαγχολίες ρε Ελενάκι,

μαλάκωσε λίγο.......


TAS
08-11-2007 @ 14:52
Σκληρή και αμετάκλητη Θεέ μου η λησμονιά
τυγχάνει γένος θηλυκού σαν την γυναἰκα
::sad.::
artista_k
08-11-2007 @ 14:54
Νομίζω ότι είναι από τα καλύτερά σου! Μπράβο Ελενάκι! ::up.:: ::kiss.::
GEFRO
08-11-2007 @ 15:19
Εις υγείαν..
AETΟΣ
08-11-2007 @ 16:44
Πολύ ωραίο Έλενα!
::yes.:: ::up.:: ::up.::
Helene52
08-11-2007 @ 18:51
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
elena351
09-11-2007 @ 00:09
Tas,artista_k,GEFRO,Φάνη & Ελενιώ σας ευχαριστώ για το διάβασμα και τα σχόλια!!!
ivikos:
Αν τα λόγια που θα ακούσω είναι από σένα
τότε θά᾽ ρθει άνοιξη αντί να μπεί χειμώνας
της λησμονιάς μου τα βοτάνια μαραμένα
στη θέση τους θέ να φυτρώσει ρίζα ανεμώνας.

τότε με χίλια να πατήσω της καρδιάς το γκάζι
τη λησμονιά θα προσπεράσω στη στροφή
με σένα δίπλα μου πλέον δεν θα με νοιάζει
και επιτέλους θ᾽ αποφύγω την αυτοκαταστροφή.

θα μαλακώσω εγώ σιγά σιγά και θα ημερέψω
τηε λησμονιάς εγώ θέλω να σπάσω το ποτήρι
και τα λουριά της λίγο λίγο θα τα μαζέψω
δεν την αφήνω να της γίνει ......το χατήρι!

Σε ευχαριστώ για το υπέροχο ποίημα που έγραψες σαν σχόλιο και για το χρόνο σου που διάθεσεςγια να σχολιάσεις!!
::angel.:: ::hug.::
CHЯISTOS P
09-11-2007 @ 02:06
η λησμονιά είναι σαν ίαμα στη σκέψη μας
καταφυγή όπως ο ίσκιος μιας ομπρέλας
η διοχέτευση του πόνου μας στην ..πέψη μας
που σε γλιτώνει απ’ το τριβέλισμα της τρέλας

είναι σκληρή της λησμονιάς η επιταγή
και πιο σκληρά, όσα κατάλοιπα της μείνουν
που δεν θα βρουν απ’ το μυαλό απαλλαγή
για ευδόκησαν ..μαθήματα να γίνουν

είναι καλή η λησμονιά , μην το γελάς
κι είναι της ζήσης μας ευδόκιμο χατίρι
π’ αν δεν γυρέψεις, την υγειά σου θα χαλάς
με τους καημούς σου να τους πίνεις σε ποτήρι

καλημέρα κουμπαρούλα μου !
klpbrd
09-11-2007 @ 03:10
Σκληρή και αμετάκλητη Θεέ μου η λησμονιά
τυγχάνει γένος θηλυκού σαν την γυναἰκα
σατρἀπισσα επίμονη κι ο μήνας έχει εννιά
ούτε συζήτηση αν κατά λάθος έχει δέκα.
::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο