ΑΙΟΛΟΣ
09-11-2007 @ 01:41 | έτσι είναι η μοίρα όσων
δεν συμβιβάζονται με τίποτα λιγότερο απ’ το άπιαστο
με τίποτα λιγότερο απ’ το αιώνιο
με τίποτα λιγότερο απ’ τον άφθαρτο έρωτα
Υπέροχος ο στοχασμός σου φίλε Χρήστο..
Καλή σου μέρα.. | |
Spartinos
09-11-2007 @ 01:44 | Κι ας μην σας ήμουνα πιστός ποτέ
κι ας είχα στο μυαλό μου,
ταυτόχρονα σχεδόν στην ελλιμένισή μου
το επόμενό μου μπάρκο προς το απίθανο…
ΠΑΝΤΑ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΧΡΗΣΤΟ ::up.::
ΚΑΛΗΜΕΡΑ | |
Spinoza
09-11-2007 @ 01:46 | "πόσο οι βυθοί σας καταδεχτικά ήπιαν τις άγκυρές μου!"
.....................................................
"ή και να αλώνεις με το ύψος σου τα σύννεφα"
........................................
υπέροχοι στίχοι σ ένα υπέροχο ποίημα...
Την καλημέρα μου... | |
Αστρογιογγι
09-11-2007 @ 02:37 | Χρηστο το υπεροχο ειναι λιγο!...καλημερα σε ολους! | |
MARGARITA
09-11-2007 @ 03:06 | Χωρίς σχόλιο το σημερινό σου ::smile.:: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
Ναταλία...
09-11-2007 @ 06:06 | Προδιαγεγραμμένη πορεία προς το θάνατο
σαν πράσινος δρυμός που φαίνεσαι στο βάθος
να αγγίζεις τον ορίζοντα,
ΠΑΝΤΑ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΧΡΗΣΤΟ ::yes.:: ::up.:: ::kiss.:: | |
justawoman
09-11-2007 @ 06:50 | έτσι είναι η μοίρα όσων
δεν συμβιβάζονται με τίποτα λιγότερο απ’ το άπιαστο
με τίποτα λιγότερο απ’ το αιώνιο
με τίποτα λιγότερο απ’ τον άφθαρτο έρωτα
πράγματα δηλαδή μηδαμινά
σαν εξαρχής απρόσιτα…
όλο είναι καταπληκτικό... αλλά τα απρόσιτα αυτής της στροφής
χρήζουν νομίζω ιδιαίτερης μνείας
καλό ΣΚ Χρήστο | |
 |
