| |
Πρωινή δροσοσταλίδα, την καρδιά μου ξυπνάς,
το κορμί μου ξυπνάς, μα τη ζωή μου σκορπάς
και με τυρανάς μ' ενα αδιάφορο βλέμα
Αύρα του καλοκαιριού που μου παίρνεις το νου
που σαλεύεις το νου και μου δίνεις πνοή
σαν μου κάνεις γητειά μ' ενα ακαθόριστο νεύμα
Το χαμόγελό σου φτάνει να γεννήσει ζωή
να δώσει φώς στο πρωί
και να κάψει τον ήλιο απο την ντροπή
που είναι τόσο λαμπερό και γιορτάζει η μέρα
καθε μέρα
Καλοκαίρι παντοτινό
θελω κοντά σου αγάπη μόνο να ζώ
θελω κοντά σου νά μαι να σ' αγγίζω να ζώ
να γεννιέμαι κάθε μέρα σε καυτό πρωινό
Καλοκαίρι φωτεινό
κάθε μέρα να ζώ
κάθε μέρα να βλέπω τούτο τ' όνειρο
τη γλυκιά σου ματιά
κι η ψυχή μου ξανά
να βγάζει πάλι φτερά
παν' απ' τη γη να πετάω
και το όνειρό σπάει
σαν ο τύπος γυρνά
στη δική του αγγαλιά
πεύτεις πάνω γελάς
τον φιλάς
τον αγγίζεις
την ζωή σου σκορπάς
το κορμί του χαρίζεις
και με τυρανάς
πεύτω πάλι για ύπνο
και το όνειρο πάλι ξαναξεκινά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
