| |
Μου αρέσει να ορίζω το έργο της ζωής σα γλυπτική.
Μέσα απ' αυτά τα τυχαία αδιέξοδα τις ευτυχείς εξάρσεις τον καθημερινό καφέ
διαπλάθεται η μορφή μου.
Κοιτάζω.Ένα τέρας καραδοκεί.
'Άμποτε να υπάρξω άνθρωπιος" μου εύχομαι.
Κάποτε έστρεψα γρήγορα την ματιά μου στον καθρέπτη
κι έπιασα το πρόσωπό μου σε μια υπέροχη ανεπιτήδευτη ομορφιά.
Από τότε ξέρω ότι μπορώ.
Κι οχρόνος αδυσώπητος...
Με πολλά λάθη, μ' ένα μικρό λεπιδάκι
σμιλεύω την μορφή μου.
Ξύνω και διορθώνω.
Εκείνη η παλιά παιδική φωτογραφία μου προκαλεί θλίψη.
Πόσο ωραίος ήμουν παιδί Θεέ μου!
Ω σεις κακοποιημένοι αδερφοί.
Γι' αυτό δε μπορώ ως το τέλος
να σας κρατήσω κακία.
Μες απ' τα κατεστραμμένα τοπία
βλέπω την πρώτη αίγλη
την τελική προσδοκία
το θαύμα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
