| |
[align=center][B][I]Θαβώρ
Αν της αγάπης η φλόγα ν’ ανάψει ποθείς στην ψυχή σου
και όλους να νιώσεις πως είναι αδελφοί σου,
τότε δυο χέρια ψηλά σταυρωμένα
σου δείχνουν το δρόμο κι ας είναι ματωμένα.
Αν της αλήθειας τη δύναμη ψάχνεις
κρυμμένη απ’ του κόσμου την πλάνη ν’ αδράξεις,
τότε στου νόμου Του σκύψε να πιείς την πηγή,
σκορπά το θείο Του λόγο στη χέρσα μας τη γη!
Αν η ζωή σου νεκρή όλη μοιάζει,
στο κάθε σου βήμα ένα δάκρυ αν σταλάζει,
πάρε της Ανάστασης φως και πνοή,
μείνε για πάντα παιδί στην ψυχή!
Του Θαβώρ Σου η δόξα
του φωτός Σου μια ακτίνα
ας ανάψει, Χριστέ,
στην ανέλπιδη γη μας.
Να φωτίσει όλη η νιότη
την αιώνια πατρίδα.
Αν την ειρήνη ποθείς στην καρδιά σου,
τριγύρω μην ψάχνεις, μα σκύψε βαθιά σου.
Του Πνεύματος η αύρα το λίβα θα σβήσει,
με Χάρη περίσσια την ύπαρξη ας ντύσει.
Αν πόνοι και θλίψεις σε βρουν, μη δειλιάσεις,
υπάρχει λιμάνι ουράνιο ν’ αράξεις.
Στη θεία αγκαλιά Του θα βρεις τη στοργή,
θα ‘ναι για σένα η καταφυγή.
Αν μόνη θα νιώσεις κι οι πολλοί σε λυγίσουν,
στοχάσου και στάσου ορθή μες στο κύμα,
ο δικός σου αγώνας υπέρ πάντων γλυκύς!
Συ σαι, Κύριε μου, δύναμις, ισχύς!
Αν της ελπίδας την άγκυρα δέσεις
στο βράχο της πίστης, σε μπόρες κι αν πέσεις,
οπλίσου με θάρρος! Εκείνος φωτίζει
στης νιότης το διάβα ακοίμητος φάρος!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
