Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131513 Τραγούδια, 269619 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Χωρίς αρχή και τέλος
 
Περπατώ και γράφω.
Σηκώνομαι και πέφτω.
Και με το αίμα γράφω...
Όνειρα παιδικά, νεανικές προσδοκίες,
ψεύτικες ελπίδες... Το δικό μου αίμα!
Αίμα που χήθηκε απ΄τις σφαίρες της ζωής
Σκάγια πισώπλατα, ύπουλα χτυπήματα...
Απλά απαντήματα της ζωής...
Σκλήρηνε η ψυχή.
Τραυματίστηκε το κορμί.
Μα είμαι ακόμα εδώ!
Ακόμα όρθια, να προχωρώ...
να δίνω στόχο, να ζητώ,
να ψάχνω, να διεκδικώ...
Ίσως να μείνω πίσω.
Να χάσω όλα όσα έχω...
Να σπάσουν τα φτερά...
Να μην ξανασηκωθώ...
Μα το αίμα αυτό δεν σβήνει!
Πότισε την γη!
Έθρεψε τα λουλουδια.
Παιδικές αθώες ψυχές.
Που θα πετάξουν και θα πέσουν.
Σ'ένα κύκλο χωρίς αρχή και τέλος!
Με θύτες και θύματα...
Με σφαίρες και φωνές...
Με κάστρα που έγιναν για να πέσουν...
Με προσδοκίες που γεννήθκαν για να σβήσουν...
Και πάλι απ'την αρχή...
Χωρίς αρχή και τέλος!


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ξεχασμένη σε κόσμους του χτες,με καραβάνια χαμένα όνειρα οδηγούς...
 
MARGARITA
12-12-2007 @ 04:04
Μου άρεσε...καλημέρα σου
skoutera
12-12-2007 @ 06:44
Άξια Ελευθερία! ::theos.::
elena351
12-12-2007 @ 07:23
::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
Spartinos
12-12-2007 @ 09:27
::up.:: ::smile.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο