stixoi.info: Βανίλια

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Βανίλια

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130427 Τραγούδια, 269371 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Βανίλια

Δωράκι!

[I][B][align=center]ΒΑΝΙΛΙΑ

Εσύ αγόρασες φιλί και κεχριμπάρι απ’ τη Συρία
Χρυσό απ’ το Λίβανο
Εγώ το δάκρυ σου
Παντρέψαμε το μίγμα και μας βγήκε προδοσία
Κι η μοναξιά τις κρύες νύχτες περιμένει στη γωνία
Δεν αγοράσαμε αγάπη απ’ τις μακρινές Ινδίες
Μονάχα δύο πλαστικά φιλιά που κλέψαμε απ’ τον άνεμο
Είκοσι-τρία χάδια απ’ τον οίστρο μιας ποιητικής μαγείας
Ήσουν η μάνα μου στην παγωμένη Καισαρεία
Κι εγώ μικρός Χριστός να περιμένει ντάντεμα απ’ τα μάτια και τη γλύκα των χειλιών σου
Περνώντας ο Βασίλης απ’ τη στέγη μου, δεν πρόλαβε παρά ν’ αφήσει δύο κέρινα φιλιά στο τζάκι, για να σε θυμάμαι
Σε περιμένει ένα κεράκι φράουλας στο δώμα που δε λέει ν’ ανάψει
Σε περιμένει κι ένα πήλινο κερί του Halloween, που γύρω απ’ το φιτίλι του στήσαν χορό παραμονή Χριστούγεννα, κομμάτια πεθαμένου έρωτα με άρωμα βανίλια
Κάποιο Χειμώνα μου ‘ταξες, θα ‘ρθεις για να το δεις να σιγοκαίει
Κι όσο θυμάμαι τα τριαντάφυλλα που πέθαναν λησμονημένα, κάτι μου λέει πως δε θα ‘ρθεις
Τότε λοιπόν σε ποιον να τα χαρίσω αυτά που ζήλεψα;
Κι αυτά που με το μόχθο μου τα φρόντισα να μη γεράσουν απ’ το χρόνο
Τώρα που θα ‘σαι αλλιώτικη εκεί στα ξένα
Δε θα ‘ναι πέτρινα παλάτια πια τα μάτια σου, δίπλα στη θάλασσα
Για κάποιον άλλο τα όνειρά σου θα κυλούνε σαν τα κύματα
Το καρδιοχτύπι της ψυχής που πόθησε το βλέμμα μου, θα ‘χει ορφανέψει
Πασπαλισμένο μ’ ελαιόλαδο ψωμί, γλυκαίνει τον ξερό μου ουρανίσκο
Τα χείλη στέγνωσαν κι η γλώσσα
Πάνε μήνες
Φαρμάκι στο λαιμό η λαβωμένη αγάπη
Πικρές οι λέξεις που κονόμησα γι’ αντάλλαγμα απ’ τα κάλαντα της μέρας
Μου έγραφες, αγόρασες κουράγιο με τα τελευταία χρήματα
Και βάζο για τα κόκκινα τριαντάφυλλα που σου ‘δωσα
Λεφτά δεν περισσέψαν για μια στάλα αγάπη;
Γνωρίζεις πως κι οι δυο πληρώσαμε τη μοναξιά χρυσάφι
Θετούς γονείς ζητήσαμε και φτάσαν
Μητέρα η απομόνωση, πατέρας ο καημός
Αδέρφια μας η πίκρα, η μιζέρια, ο στεναγμός
Εγγόνια τ’ ανεκπλήρωτα κρυφά απωθημένα που λουφάξανε στ’ αζήτητα
Ο ήλιος π’ ανατέλλει πια για μας δεν έχει αξία
Το φως του φεγγαριού κατρακυλάει ως την πόρτα μας
Ποιος θέλει μια παρόμοια ζωή δίχως καμία σημασία;
Σε περιμένει ένα κεράκι φράουλας στο δώμα που δε λέει ν’ ανάψει
Σε περιμένει κι ένα πήλινο κερί του Halloween, που γύρω απ’ το φιτίλι του στήσαν χορό παραμονή Χριστούγεννα, κομμάτια πεθαμένου έρωτα με άρωμα βανίλια.

γιώργος_κ[/align][/B][/I]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 13 Στα αγαπημένα: 3


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Helene52 14-12-2007 @ 15:20	Θετούς γονείς ζητήσαμε και φτάσαν Μητέρα η απομόνωση, πατέρας ο καημός Αδέρφια μας η πίκρα, η μιζέρια, ο στεναγμός Εγγόνια τ’ ανεκπλήρωτα κρυφά απωθημένα που λουφάξανε στ’ αζήτητα Πολύ πολύ ωραίο ::love.:: ::yes.:: ::up.:: ΄Καλό ξημέρωμα να έχουμε όλοι
elena351 14-12-2007 @ 16:35	Απλά .....ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Γιώργος_Κ 14-12-2007 @ 22:57	Καλημέρα Κυρίες μου ! ::xmas.:: ::theos.::
Α.Ε. ΕΠΕ 15-12-2007 @ 00:25	Πίκρα - φίδι κουλουριασμένο σε γιορτινά στολίδια. Υπέροχο!
primavera 15-12-2007 @ 00:43	γεμάτος απο αρώματα πρωί πρωί απο μια κάτασπρη Θεσσαλονίκη, καλημέρααααααα ::rol.:: Ο ήλιος π’ ανατέλλει πια για μας δεν έχει αξία Το φως του φεγγαριού κατρακυλάει ως την πόρτα μας Ποιος θέλει μια παρόμοια ζωή δίχως καμία σημασία; για να ξέρεις τις αξίες που έχει η ανατολή του ηλίου και το φώς του φεγγαριού, η ζωή σου έχει σημασία, αρκεί αυτό ! αν δεν τις ήξερες τότε θα συμφωνούσα μαζί σου !!!
Ναταλία... 15-12-2007 @ 00:56	Μου έγραφες, αγόρασες κουράγιο με τα τελευταία χρήματα Και βάζο για τα κόκκινα τριαντάφυλλα που σου ‘δωσα Λεφτά δεν περισσέψαν για μια στάλα αγάπη; Μερικά κομάτια σου με κάνουν κομάτια ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
Tαπεινό χαμομηλάκι 15-12-2007 @ 02:22	Γιωργο μου, ΥΠΕΡΟΧΟ! Μόνο αυτό έχω να πώ. Καλημέρες! (Πάω να στολίσω δεντράκι!) ::xmas.::
Γιώργος_Κ 15-12-2007 @ 07:46	Καλησπέρα στην παρέα και ευχαριστώ! ::xmas.::
rosestar 28-12-2008 @ 10:38	Μελαγχολικό αλλά πολύ τρυφερό... Χρόνια πολλά και καλή χρονιά!
elpidakwstopoulou 28-12-2008 @ 11:13	...τότε λοιπόν σε ποιόν να τα χαρίσω αυτά πού ζήλεψα; Kι αυτά που με το μόχθο μου τα φρόντισα να μη γεράσουν απ'τον χρόνο.. πολύ γλυκό ...τρυφερό χρόνια πολλά ::xmas.:: ::yes.::
Γιώργος_Κ 28-12-2008 @ 11:56	Χρόνια πολλά, καλή χρονιά, ευχαριστώ!
rosestar 28-12-2008 @ 12:16	Εύχομαι όλα καλά να σου πάνε! Όπως και σε μένα και σε όλους! ::yes.::
sylia_218 28-12-2008 @ 12:51	Τώρα που θα ‘σαι αλλιώτικη εκεί στα ξένα Δε θα ‘ναι πέτρινα παλάτια πια τα μάτια σου, δίπλα στη θάλασσα Για κάποιον άλλο τα όνειρά σου θα κυλούνε σαν τα κύματα Το καρδιοχτύπι της ψυχής που πόθησε το βλέμμα μου, θα ‘χει ορφανέψει YΠΕΡΟΧΟ,γιωργο...Ειχα καιρο να σε "διαβασω" και μου ελειψε η γραφη σου.... ::theos.:: ::yes.:: ::xmas.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο