| |
| | Πισω Στην Παλια Τη Γειτονια |  | | |
ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
Έσταζε ο ουρανός μελάνι,
κι ο χιονιάς κεντούσε το μπετόν.
Πλέκαμε τα όνειρα γαϊτάνι,
πίσω απ’ τις ουρές των αετών.
Μπάλα, καμία βόλτα, και ξυλίκι,
πόδια μαυρισμένα απ’ τις κλωτσιές,
ώρες ξαπλωμένοι στο χαλίκι,
βάζαμε, στο αύριο φωτιές.
Έρωτες αγνοί, αγάπες πρώτες,
άδολα παρθενικά φιλιά,
στίχοι απλοϊκοί, και φάλτσες νότες,
μουδιασμένη, άγουρη αγκαλιά.
(Ρ)
Αχ! Και να γυρνούσα λίγο πίσω,
πάλι στην παλιά τη γειτονιά,
φίλους παιδικούς να συναντήσω,
για να ξανανοίξουμε πανιά.
Αχ! Και να ξυπνούσαμε μια μέρα,
κι όλα Θεέ μου να ‘τανε αλλιώς,
να’ χε υφάνει έναν τέτοιο κόσμο,
όμορφο ο δικός Σου αργαλειός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | http://greekmusic.ning.com/( Όσοι πιστοί προσέλθετε!) | | | |
|
iptamenos_gatos
17-12-2007 @ 07:11 | σε εχουν προλαβει οι going throu
αλλα οκ το χεις | | elena351
17-12-2007 @ 07:27 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | primavera
17-12-2007 @ 08:33 | Αχ! Και να ξυπνούσαμε μια μέρα,
κι όλα Θεέ μου να ‘τανε αλλιώς,
να’ χε υφάνει έναν τέτοιο κόσμο,
όμορφο ο δικός Σου αργαλειός.
::up.:: | | justawoman
17-12-2007 @ 11:50 | Νοσταλγικό της παιδικής ηλικίας
Παρόλο που ως θέμα έχει φορεθεί πολύ
έχει μια γλύκα όμορφη αυτό το τραγούδι | | balistreri
17-12-2007 @ 11:52 | με τον καστράτο... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
