Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131037 Τραγούδια, 269516 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στον Τάσο
 Φαντασία μου πλανεύτρα είσαι η πιο μεγάλη ψεύτρα...
 
[I][align=center]Ο ήλιος να χτυπά τα κόκκινα τα στόρια,
προθάλαμος κολάσεως η πλήξη μου αυτή,
κι εγώ να συλλογίζομαι γιατί να ζούμε χώρια,
τώρα που η αφέντρα Άνοιξη προστάζει τη ζωή.

Ρ. Δεν είναι πως δεν θέλησα να έρθω
ατέλειωτες φορές στο έχω πει,
κι ας ξόδεψα απ' τον εαυτό μου τόσο
που έχω να χρωστάω μια ζωή.

Δεν είναι που χτυπάει το καλοκαίρι
την πόρτα του δικού μας στεναγμού,
είν' η καρδιά μου άσπρο περιστέρι
δεν βρίσκεται λιμάνι λυτρωμού.

Με το φεγγάρι φεύγεις και θα χάσω
ότι στον κόσμο έχω ονειρευτεί,
μα όσο με τα χρόνια κι αν ξεχάσω
θα 'ναι άγιο φυλαχτό η θλίψη σου αυτή.[/align][/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Αν ήξερες τις νύχτες μου ποιο ρεύμα τις χτυπάει, θα μ' έπαιρνες στα χέρια σου σαν κάτι που σκορπάει.
 
elena351
17-12-2007 @ 09:20
Lyphmeno men.....alla kata8esh psyxhs de...!!! ::sad.:: ::love.:: ::sad.::
guesswho
17-12-2007 @ 10:41
κι ας ξόδεψα απ' τον εαυτό μου τόσο
που έχω να χρωστάω μια ζωή...
Πικρή διαπίστωση αυτή....

Medelegief
18-12-2007 @ 06:30
''Ο ήλιος να χτυπά τα κόκκινα τα στόρια,
προθάλαμος κολάσεως η πλήξη μου αυτή,
κι εγώ να συλλογίζομαι γιατί να ζούμε χώρια,
τώρα που η αφέντρα Άνοιξη προστάζει τη ζωή'' poli orea arhizis... ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο