Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131065 Τραγούδια, 269523 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ηλίας Λάγιος
 για τον Βαγγέλη
 
ένα ποίημα από έναν ακόμη που έφυγε νωρίς..





Και πάντα να ψυχορραγής τέσσερις το πρωί σκληρά χαράματα κοντά,
σε μιαν ολάδεια σάλα ψυχιατρείου?

μ’ έναν φραπέ σε πλαστικό ποτήρι σύντροφό σου και παρηγοριά,
με φώτα πετρωμένα ηλεκτρικά να σε ρυθμίζουν?

με την ρωγμή στο πρόσωπο και βουρκωμένα μάτια?

και μήτε κάποιας το κορμί, και μήτε κάποιας τ’ όνομα?

μόνον τα ηλίθια παράθυρα, άψυχα και απαθή, να σε παρατηρούνε,
χωρίς κουβέντα και φιλία, με δίχως καν εχθρότητα?

ξάφνω, σώμα φωτός δειλή σκιά κρυφοπερνώντας,
χάραξε το αμετάβατο σκοτάδι —πια καταδικό μου.

Ηλίας Λάγιος
από την ενότητα: “Ο τελικός κύκλος”
στο βιβλίο “Φεβρουάριος 2001?
Εκδόσεις Ερατώ


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
justawoman
17-12-2007 @ 15:38
Ωραίο το αφιέρωμα Παχατουρίδη, μπράβο σου
Nemo
17-12-2007 @ 17:11
Η Ιστορία δικαιώνει τους αδικημένους ακόμη κι αν χρειαστεί να συγκρουστεί με τον Χρόνο και την ψευτο-Συνείδηση!!
giannisanas
18-12-2007 @ 04:48
μου άρεσε... και κάτι ξέρω απ' αυτά
Denis
18-12-2007 @ 15:31
Κ' οι εξαίσιες μουσικές του,
κι αυτές ποιήματα ήτανε
με νότες...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο