| |
| | Οι Αλιμονοι (νύχτα Χριστουγέννων)-e- |  | | | ΑΥΤΟΤΕΛΕΣ ΠΕΡΣΙΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ ¨¨ΟΙ ΑΛΙΜΟΝΟΙ¨¨ | | |
-τι έγινε μωρέ,μέσα στ άγρια μεσάνυχτα;
-άκου,άκου..κλάμμα μωρού
-λές να γέννησε η πρόσφυγας;
-πάμε να δούμε,μή χρειάζεται βοήθεια η κακομόιρα,έλα βιάσου..
-βρε κοίτα γυφταριό που μαζεύτηκε εκεί γύρω,χαμός..
-και σκύλοι και ποντίκια..
-που είναι όμως η κούτα τους,δεν την βλέπω..
-πού να την δείς μωρέ με τόσο κοσμο μαζεμένο γύρω τους;
-και η λάμπα εκεί πάνω στην κολώνα,..κοίτα την μωρέ..φέγγει
-ναι φέγει η καμμένη λάμπα..φέγγει εκτυφλωτικά πάνω απ την κούτα τους!
-φέγγει ακόμα και με κομμένη την παροχή της ΔΕΗ..
-δέν ξέρω τί να πώ,αλλά νομίζω πως γεννήθηκε ξανά...
-αυτή την φορά στη χωματερή με συντροφιά εμάς τους αλίμονους
-ταπεινός όπως τότε,κοντά στους καταφρονεμένους..
-θυμάσαι τα κάλαντα γείτονα;
-νομίζω πως κάτι θυμάμαι..
-καλήν εσπέραν άρχοντες..
marakos 2006
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
η γέννηση των "Αλίμονων"
οι "Aλίμονοι" γεννήθηκαν στη Σύμη το 1990,όταν μέσα απο ένα ντοκιμανταίρ στο μοναδικό κανάλι που "πιάναμε" τότε εκεί (ΕΤ1),αντίκρυσα τις παραγκουπόλεις σε πολλές "πολιτισμένες" πρωτεύουσες της γής αλλά και "οικισμούς" απο χαρτόκουτες -σπίτια να στεγάζουνε ένα κόσμο απαξιωμένο.
Ειδα με φρίκη ανθρώπους στις εκεί χωματερές να γεύονται τα σκουπίδια και σμήνη γλάρων,κοπάδια τρωκτικών και σκύλων να διεκδικούν μαχητικά και επίμονα την τροφή απο εκείνους.
Ετσι εμπνέυστηκα τους "αλίμονους" της ζωής,δηλαδή τους απανταχού τρωγλοδύτες και περιθωριακούς.
Αρχισα λοιπόν να στέλνω σκίτσα μου στη εφημερίδα "Ροδιακή" με την οποία συνεργαζόμουνα ,με πολύ λακωνικούς διαλόγους ανάμεσα στους δύο "αλίμονους" που γειτόνευαν δίπλα ,δίπλα με τις κούτες-σπίτια τους αλλά και που κυκλοφορούσαν κάπου κάπου εξω απ τον μικρό "οικισμό" τους,ερχόμενοι σ επικοινωνία με τους προνομιουχους του "μεγαλου χωριού.".
Οι "γελοιογραφίες" αυτές ειχαν απήχηση στο αναγνωστικό κοινό της Ρόδου και πιστευω πως συγκινήσαν πολύ.
Ετσι μετά απο πολλά χρόνια,σκέφθηκα να τους αναγεννήσω σαν "σήριαλ-σποτάκια",με επεισόδια κειμένων(και όχι με σκίτσα),που τα επεξεργάζομαι απ ευθείας στο pc,χωρίς προεργασία,ελπίζοντας πως ίσως καταφέρουνε μεσα απο μικρές αυτοτελείς ιστοριούλες να γίνουνε αποδεκτοί και απο εσάς.
με εκτίμηση στους αναγνώστες
Μάριος Ζαμπίκος
(marakos)
http://users.forthnet.gr/ath/mariosru/
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ο φοβισμενος αστυνομικός,ειναι το ιδιο επικινδυνος με τον αδίστακτο τρομοκράτη | | | |
|
Helene52
18-12-2007 @ 02:35 | ::smile.:: ::xmas.:: | | buteo68
18-12-2007 @ 03:24 | Θυμίζουν ΑΡΚΑ αλλά μιλάμε οχι απομίμηση ...μα μια αυθεντική μορφή λόγου που θα ζήλευε ο ΑΡΚΑΣ ::theos.:: | | marakos1948
18-12-2007 @ 03:26 | τιμή μου τα λόγια σου έστω και υπερβολικά αλλά ο ΑΡΚΑΣ είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ και ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟΣ! | | buteo68
18-12-2007 @ 03:40 | κανενας δεν ειναι αποκλειστικός...κανένας δεν είναι αξεπέραστος ..πάντα κάπου κάποιος ίσως πιο αφανής να είναι πιοτερο καλός λίγο παραπάνω απο το αξεπέραστο..μια στάλα | | Aris4
18-12-2007 @ 05:40 | Εισαι ψυχαρα Μαριε !!!!! ::theos.:: ::xmas.:: | | iokasth
18-12-2007 @ 05:52 | Μαράκο μου γράφε κάπου κάπου Αλίμονους , να ξέρουμε τι ...κάνουν .
έμενα μου λεί- υ-πουν ..
Ν. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
