| |
Ακούω την μέρα να κράζει διώχνοντας τα όνειρα,
δρομάκια από πέτρα που έσπασε σήμερα.
Γαλάζιες φλόγες ανάβουν την καρδιά μου,
μα η 'μέρα κράζει τα όνειρα μου.
Μυρίζω τον αέρα που ανάβει φωτιές στο πέρασμα του,
σκαλίζει βράχια και παίρνει δέντρα με ένα άγγιγμα του.
Ερημώνει η πόλι, στο πέρασμα μου αδειάζει εντελώς,
ο άνεμος τα παίρνει όλα στο πέρασμα του και εγώ γίνομε τρελός.
Ονειρεύομαι ότι ονειρεύεσαι και στις στάχτες χορεύω.
Πολεμάω ότι πολέμησες, τα σημάδια παλεύω.
Μια σκιά στον τύχω θα είμαι για πάντα εγώ.
Στα όνειρά μου θα σε βρίσκω. Θα σε δω!
Βλέπω τα αστέρια που πέφτουν και χάνονται,
για πάντα πνίγονται σε δίχτυα πιάνονται.
Γίνονται στάχτη που κρύβετε σε ευχές,
βλέπω τα αστέρια κάθε βράδυ σαν να 'ταν χτες!
Ονειρεύομαι ότι ονειρεύεσαι και στις στάχτες χορεύω.
Πολεμάω ότι πολέμησες, τα σημάδια παλεύω.
Μια σκιά στον τύχω θα είμαι για πάντα εγώ.
Στα όνειρά μου θα σε βρίσκω. Θα σε δω!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
