stixoi.info: οι άνθρωποι που μας αγάπησαν

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	131962 Τραγούδια, 269746 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

οι άνθρωποι που μας αγάπησαν

καλημέρα (Ε)

Μέσα στα μάτια σου θα ενοικεί η μορφή μου, αιώνια
και θα αγρυπνώ σαν γρύπας αγριωπός στο πλάι σου
μην τύχει και σε πάρει θάλασσα ή σε φυσήξει αέρας
κι όπως θα μεγαλώνεις
- γιατί τα χείλη δεν μπορούν να πουν «γερνάς» για σένα-
γύρω σου θα τυλίγομαι, θα γίνομαι ένα με τη σάρκα σου
όπως η φλούδα σφίγγεται γύρω από την ψίχα κίτρου
μην τύχει και σε βρει χιονιάς και πάψει τους χυμούς σου

πάνω στο πρόσωπό σου και στο άσπρο δέρμα σου
θα υπάρχουν αιώνια τα ίχνη απ’ τις παλάμες μου
ανεξίτηλα, όπως οι δαχτυλιές των πλαστουργών
Απάνω στο νωπό πηλό, στα αρχαία κανάτια απάνω
Κι όπως θα μεγαλώνεις
- γιατί τα χείλη δεν μπορούν να πουν «γερνάς» για σένα-
να σου θυμίζουν πως οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν ποτέ
αν έχουν πάρει άδολη αγάπη κι έχουν δώσει…

μέσα σου θα ‘μαι πάντοτε,
σαν ξεπεσμένο παρελθόν ή σαν ευοίωνο μέλλον,
που άλλοτε θα πασχίζεις να με αποχωριστείς,
κι άλλοτε να με βλέπεις να σε περιμένω
κάπου μπροστά χαμογελώντας σου
Κι όπως θα μεγαλώνεις
- γιατί τα χείλη δεν μπορούν να πουν «γερνάς» για σένα-
όλο και πιο κοντά θα έρχεσαι στα λόγια μου
που σαν ηχώ από χίλια κρόταλα μαζί θα εγείρουν την ακοή σου

όσοι κι αν σε φιλήσουν εραστές, κι αν σε θωπεύσουν χέρια
πλάι στο λαιμό σου θα ξαγρυπνά πάντοτε η δική μου ανάσα
και μη θαρρείς πως όλα τούτα είναι εγωισμοί
που αρμόζουν σε μεσήλικες ή πρόωρα γερασμένους
όπως θα μεγαλώνεις
γιατί τα χείλη δεν μπορούν να πουν "γερνάς» για σένα
θα μάθεις όπως έμαθα κι εγώ,
πως οι άνθρωποι που μας αγάπησαν
πιότερο ακόμη κι απ’ τον εαυτό τους,
σκιές δεν γίνονται ποτέ, κι αν γίνουν δεν ξεχνιούνται…


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 12 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

http://luogointerno.blogspot.com/

Helene52 26-12-2007 @ 23:21	...... οι άνθρωποι που μας αγάπησαν πιότερο ακόμη κι απ’ τον εαυτό τους, σκιές δεν γίνονται ποτέ, κι αν γίνουν δεν ξεχνιούνται… ::up.:: ::theos.:: ::up.:: Υπέροχο Χρήστο Την Καλημέρα μου και τις ευχές μου για Καλή και Δημιουργική Χρονιά
ΑΙΟΛΟΣ 26-12-2007 @ 23:20	πάνω στο πρόσωπό σου και στο άσπρο δέρμα σου θα υπάρχουν αιώνια τα ίχνη απ’ τις παλάμες μου Υπέροχο φίλε μου Χρήστο.. Χρόνια πολλά και χαρούμενα.. Καλή σου μέρα.. ::xmas.::
Ανδρομάχη 27-12-2007 @ 00:09	::yes.:: Χρονια πολλα!
Ανδρομάχη 27-12-2007 @ 00:09	::yes.:: Χρονια πολλα!
sofi_arg 27-12-2007 @ 00:29	::theos.:: Καταπληκτικό!
elena351 27-12-2007 @ 02:02	Υπέροχο Χρήστο!!! ::xmas.:: ::theos.:: ::xmas.::
Δήμητρα 27-12-2007 @ 02:16	Χρήστο μου Χρόνια πολλά σου εύχομαι γεμάτα στίχους ξεχωριστούς σαν κι αυτούς που μας χαρίζεις πάντα μα περισσότερο σήμερα...
Ναταλία... 27-12-2007 @ 03:13	Όμως ο Γιάννης τον ένοιωθε σαν αδελφό του,γιατί ήτανε χειροδύναμος και τον βοηθούσε κάθε πρωί σηκωνοντάς στα χέρια για να καθίσει στο αναπηρικό του καροτσάκι,χωρίς να χρειάζεται την βοήθεια του μόνιμου προσωπικού. ξεχωριστό πολύ όμορφο ::xmas.:: ::love.:: ::kiss.:: χρόνια σου πολλά
Schatzi 27-12-2007 @ 03:31	''. . .θα μάθεις όπως έμαθα κι εγώ, πως οι άνθρωποι που μας αγάπησαν πιότερο ακόμη κι απ’ τον εαυτό τους, σκιές δεν γίνονται ποτέ, κι αν γίνουν δεν ξεχνιούνται . '' Κραταω την τελευταια σου φραση. . .
ΝΙΚΟΣ P 27-12-2007 @ 03:49	ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ::xmas.::
Λασκαράτος 27-12-2007 @ 06:14	Υπέροχο! ::xmas.::
artista_k 27-12-2007 @ 10:48	Ομορφα μελαγχολικό... ::hug.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο