| |
[font=bookman old style][color=black]Στο κρύο μάγουλο , το χιόνι , κοιμάται επάνω
η νύχτα φεγγαροειδής κι απόψε..
Ψεγάδι ονείρου στη ματιά,
πάνω από τον ίσκιο των μαλλιών άλλες νιφάδες
σαν άγριο μελίσσι, μ’ εκείνο το κόκκινο μολύβι κατά νου
η σιωπή να μην τελειοποιείται..
Ω λαγαρή ομορφιά
αδίκως ορατή , δύναμη ξοδεμένη
στο ζεστό στόμα σου, ο μαστός της θάλασσας
σε ταΐζει θυμό και σου παίρνει τον φόβο
με απόκρημνα κόλπα από τα δυο φουστάνια σου’
Να ο χειμώνας πάνω στη γη !
Μα ο καιρός που τρύπησες με το νυχάκι
έβγαλε χέρσα σύγνεφα απ’ την πληγή,
έβγαλε μια ράτσα ανθρώπων σπάνια,
δένδρα σκιόφιλα και κακόφημα
και φαντασία που δεν πρέπει..
Στο κρύο μάγουλο ένα φιλί -
Έλειωσε ,
κι έγινε δάκρυ που καταγόταν απ’ τη βροχή.
Από το μυστικό σου πέρασμα βρόντηξε ένα χαμόγελο.
Τα σπλάχνα της αυγής πλημμύρισε με τον φριχτό του ήχο.[/color][/font]
{Α}
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
