stixoi.info: λεπιδα

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: λεπιδα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130737 Τραγούδια, 269452 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

λεπιδα

Σαν μια λεπίδα χάραξες με αίμα το ταξίδι
Κ’ύστερα φίλοι καρδιακοί σου δώσανε να πιείς
Μ’ένα σφουγγάρι πορφυρό αίμα,νερό και ξύδι
Ξεδίψασες σε φίλησαν και μπόρεσες να δεις.

Πόσο μικρός ειν’ο άνθρωπος
Πόσο μικρή και η μέρα
Και σαν τον βρουν τα όνειρα
Βρίσκει κι αυτός αέρα.

Και χάθηκες στα όνειρα κι έγινες πεταλούδα
Και πέταξες στις εποχές που τα όνειρά σου ζουν
Μα της γενιάς σου ξέχασες επάνω σου την φλούδα
Της κάμπιας το φτερούγισμα τα όνειρα δεν τ’ακούν.

Ακούνε μόνο την ψυχή
Μ’αυτή δεν τα ακούει
Δεν τα κοιτά , δεν τα μιλά
Μονάχη της γελά.

Γιατί τώρα το έμαθε πως όλα αυτά που έχει
Τα κουβαλάει στον καιρό μήπως και πάει μπροστά
Βαρέθηκε να λησμονά κουράστηκε να τρέχει
Και μάτωσε που έμεινε μόνη χωρίς φτερά.

Μην της θυμώνεις ουρανέ
Μην της πεισμώνεις ήλιε
Ποτέ της δεν σας ένιωσε
Γι’αυτό και σας ζητά.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Φιλοσοφικά Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

η αλήθεια μοιάζει παραμυθία παλιά

libertad 13-01-2008 @ 03:34	Πόσο μικρός ειν’ο άνθρωπος Πόσο μικρή και η μέρα Και σαν τον βρουν τα όνειρα Βρίσκει κι αυτός αέρα. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ναταλία... 13-01-2008 @ 03:38	Πόσο μικρός ειν’ο άνθρωπος Πόσο μικρή και η μέρα Και σαν τον βρουν τα όνειρα Βρίσκει κι αυτός αέρα. υπέροχο ::yes.:: ::up.::
ΑΜΕLIE 13-01-2008 @ 03:45	Φανταστικό. ::hug.::
elena351 13-01-2008 @ 07:31	Πόσο μικρός ειν’ο άνθρωπος Πόσο μικρή και η μέρα Και σαν τον βρουν τα όνειρα Βρίσκει κι αυτός αέρα. Υπέροχο ....μα και αληθινό!! ::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
tomas_to_tomari 13-01-2008 @ 07:52	polu wreo ::up.::
justawoman 13-01-2008 @ 13:43	Πολύ καλό!
velico 14-01-2008 @ 04:01	Και χάθηκες στα όνειρα κι έγινες πεταλούδα Και πέταξες στις εποχές που τα όνειρά σου ζουν Μα της γενιάς σου ξέχασες επάνω σου την φλούδα Της κάμπιας το φτερούγισμα τα όνειρα δεν τ’ακούν ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο