| |
Στου Ολύμπου ας πετάξουμε απόψε το παλάτι
μια κόρη στρώνει μ' υφαντά της Ήρας το κρεβάτι.
Τη βοηθά να στολιστεί για το θεϊκό της ταίρι
με μύρα αλείφει τη θεά στ' ολόλευκό της χέρι.
Αεικίνητη κι ανάλαφρη του Ζέφυρου ζευγάρι
φτάνει μέσα στη θάλασσα στο πιο βαθύ σκοτάδι
για Ποσειδώνα εντολές του Δία αν έχει πάρει
κι αν χρειαστεί βυθίζεται στον Κάτω Κόσμο του Άδη.
Είναι η Ίρις η πιστή θεών μαντατοφόρος
ο θεϊκός σχετίζεται μ’ αυτήν άγραφος νόμος
σαν του Ερμή κηρύκειο κρατά στο ένα χέρι
όταν αυτή μηνύματα καλείται για να φέρει.
Ορμητική σα θύελλα φτερά στους ώμους έχει
κι όταν πετάει βιαστική στο νου ανέμους φέρνει
χιτώνας πλούσιος κοντός και ζώνη στη στολή της
άγρυπνη σ’ επιφυλακή για κάθε αποστολή της.
Η γοργοπόδαρη θεά ακόμη κι αν νυστάζει
τα φτερωτά της πέδιλα ποτέ της δεν τα βγάζει
και κάθεται κουλουριαστή μπροστά στο θείο θρόνο
το φόρεμα κι ο δρόμος της, το ουράνιο μοιάζουν τόξο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
