| |
Η kate δεν ήξερε αν ονειρεύονταν ή οχι!Τα πλευρά της πνούσαν λίγο.σηκώθηκε σταθερά από το πάτωμα κοιτώντας γύρω της.χτύπησε το χέρι της στον τοίχο για να ξυπνήσει.ήταν λείος και από τον λίγο φως που έβγαζε κάσποια λάμπα στον τοίχο το χρώμα του πρέπει να ήταν σκούρο.ποιός θα έβαφε τόσο σκούρο τον τοίχο του σπιτιού του;Ήταν σπίτι;Ήταν ένας στενός διάδρομος και η Kate βρίσκονταν στο τέλος του.ακούμπισε στον τοίχο πίσω της.Ήταν δύσκολο να καταλάβει.προχώρησε αργά και η λαμπα που ήταν αναμένα πριν από λιγο έσβησε και στο επόμενο βήμα της η Κate είδε την επόμενη ν ανάβει.Όσο προχώραγε έβλεπε να αν΄αβει η επόμενη και να σβήνει η προηγούμενη.Οι λάμπες έδειχναν κάπως παλιές,αχρησιμοποίητες και αρκετά σκονισμένες για να λειτουργούν με το σύγχρονο μηχανισμό του φωτοκυττάρου.αλλά αυτό δε σήμαινε τίποτα.κάποιος ιδιότροπος πλούσιος θα μπορούσε να συνδέσει το σύγχρονο και το παλιό με τη δύναμη των χρημάτων.Το παλιό σημερα βρήσκεται σε μέγάλη ζήτηση γιατί δε σερνει μαζί του τη δυσχρηστία του, σκέφτηκε.Μα εκείνη πώς βρέθηκα εκέι;και τί έπρεπε να κάνει;περπατάει αργά προσπαθώντας να συνηθήσει το χώρο και να προσαρμοστεί στο ημίφως.το ταβάνι είχε το κίτρινο χρώμα της λάμπας και η Kate υπέθεσε ότι αυτό τουλάχιστον ήταν σε ανοιχτό χρώμα.ό διάδρομος μύριζε σαν παλιό βιβλίο που είχε χρόνια να ανοιχτεί.Τρεις λάμπες πιο κάτω είδε μια ξύλινη πόρτα στα δεξιά της.Κατά παράξενο τρόπο δεν έβλεπε το χερούλι.Δεν έβλεπε ούτε κλειδαριά.παρατήρησε όλη την επιφένεια της πόρτα ςκαι είδε στην πάνω αριστερή γωνία της την κλειδαριά με το κλειδί της επάνω και το χερούλι δίπλα της.δεν είχε ξαναδει παρόμια κατασκευή.σκεύτηκα πως δεν ήταν βολικό κάτι τάτοιο αφόυ το κεντρο βάρους της πόρτας ήταν στο κάντρο της και το χερούλι πολί πιο μακριά του άρα θα αντιμετώπιζε δυσκολία στο άνοιγμα.Ποιος θα θελε κάτι τέτοιο;Παρόλα αυτά γύρησε το κλειδί και κατάφερε να την ανοίξει.Το θέαμα που αντίκρησε δεν ήταν κάτι που θα έβλεπε άθε μέρα!Και αν μέχρι τώρα είχε απορίες τωρα δεν ήξερε τί είχε πάθει το μυαλό της και δεν έβρισκε μια καλή δικαιολογία γι αυτό που έβλεπε!Το δωμάτιο ήταν μικρό και άδειο.Οι τοίχοι του ήταν βαμμένοι μαύροι και το τβάνι το ίδιο.Αλλά δεν ήταν αυτό το περίεργο...Στο κέντρο του δωματίου υπύρχε μια ξύλινη καρέκλα 2 μέτρα ψηλή!Πως θα μπορούσε άνθρωπος να κάτσει εκέι πάνω;Κι όμως!Μια πανέμορφη καστανή γυναίκα καθόταν πάνω της.Είχε τα μαλλιά της δεμμένα και φορούσε ένα κατακόκκινο πολύ μακρύ φόρεμα που έπεφτε κατω από την καρέκλα.Αν δεν ήταν λίγο πιο χαμηλή η καρέκλα το φόρεμα θα την κάλυπτε τελείως!Το δωμάτιο φωτίζονταν από 4 λάμπες ίδιες μ αυτές του διαδρόμου.Κάθε γωνία στο δωμάτιο είχε και μια λάμπα.Η γυναίκα ήταν πολύ όμορφη και είχε ζεστά χαρακτηριστικά που τα τόνιζε στον υπέρτατο βαθμό το κατακόκκινο έξίσου όμορφο φόρεμά της.Δε γύρησε όμως να κοιτάξει την Kate ούτε με την άκρη του ματιού της!Έδινε όλη της την προσοχή σε ένα μακρύ πλεχτό.Το έπλεκε αργά και δε φαινόταν να την ενδιαφέρει τίποτα άλλο.δυο μέγάλα κουβάρια σε μέγεθος μιας πολυθρόνας έστεκαν δίπλα της και όσο εκείνα τραβούσε το νήμα τους εκείνα έκαναν βόλτες και συγκρούονταν!Το ένα ήταν μαυρο και το άλλο άσπρο.Κάποια στιγμή ένα απ αυτά,το άσπρο,πήγε να πατήσει την Kate αλλά εκείνη παραμέρησε και πρόλαβε!Δε μίλησε.Περίμενε να της μιλήσει η γυναίκα με το κόκκινο φόρεμα.Ίσως να μην σκέφηκε κιόλας ότι έπρεπε κάτι να πει!
,ψέλησε η Kate.Απόκρηση όμως δεν πήρε.......
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
