Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Σε νιώθουν τα ρίγη μου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130682 Τραγούδια, 269445 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σε νιώθουν τα ρίγη μου
 Καλημέρα!
 
Απόψε δε θέλω να μιλήσω.
Στη μοναξιά μου θέλω να χαθώ
στα ρίγη που συνταράσσουν το κορμί μου
και κλείνω τα μάτια για να δω.
Στα τυφλά ψάχνω τα τσιγάρα μου
στη σκοτεινιά σκουπίζω τα μάτια μου που κλαίνε.
Είσαι εδώ;
Σε νιώθουν τα ρίγη μου.
Ξέρουν αυτά, αυτά ξέρουν.
Ποιοι πόροι άνοιξαν στις τελευταίες σελίδες
καθώς χωρίς ανάσα έκλεινα το βιβλίο
και μπήκε μέσα μου η καταχνιά του κόσμου
φέροντας σύμβολα και κωδικούς
κωδικούς και σύμβολα
ξεχασμένους.
Την ανάσα μου ξεφύσηξα στο ρίγος.
Προδοσία. Με πρόδωσες ήθελε να μου πει
προτού ελευθερωθεί.
Ανάσα και ρίγος μαζί μου φώναζαν
μα εγώ ούρλιαζα πιο δυνατά το όχι.
Όλα τ’ αντέχω, στο είχα πει.
Τα νύχια μου γαμψά πάνω μου κρεμούν
τις ανάγκες μου κι ας με ματώνουν.
Μα τούτη η προδοσία ύπουλα μαστιγώνει
τυλίγει τον αέρα σκορπίζοντας πάνω μου
τις αιμάτινες σταγόνες της αγάπης.
Ποιας αγάπης;
Ποιού πόθου και ποιού πάθους;
Μία μία σταγόνα μου μαρτυρά τις λέξεις
που πεισματικά έθαψα στα μνήματα της μνήμης.
Έχει μνήμα η μνήμη; Έχει.
Κι εσύ πάνω της έγραψες επιτύμβιο
μιας άλλης αγάπης.
Αυτή! Αυτή είναι η προδοσία σου.
Σε πρόδωσαν τα ρίγη μου
γιατί αυτά ξέρουν, ξέρουν αυτά.
Ας άφηνες απείραχτο το μνήμα μου.
Ανέγγιχτες απ’ άλλα χέρια τις μνήμες μας.
Αυτό! Αυτό πονάει πιο πολύ κι απ’ το θάνατο.
Γιατί τώρα πονάω ξανά
και πιο πολύ
που δόθηκαν τα σύμβολά μας
η ψυχή μας που’ χε χαραχτεί
και τώρα πέθανα ξανά
γυαλί το σώμα μου τρυπά
τρυπιέται κι αντανακλά
τούτο
το δεύτερο θάνατό μου.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/
 
AlexSAI
21-02-2008 @ 02:40
::yes.:: ::yes.:: ::wink.::
Helene52
21-02-2008 @ 02:44
Υ π έ ρ ο χ ο ::up.:: ::yes.:: ::up.::
ψιτ-ψιτ
21-02-2008 @ 03:10
::up.:: ::up.:: ::razz2.::
tinios
21-02-2008 @ 05:17
"Έχει μνήμα η μνήμη; Έχει.
Κι εσύ πάνω της έγραψες επιτύμβιο
μιας άλλης αγάπης."

Καταπληκτικό!
TAS
21-02-2008 @ 05:42
όντως ριγά.. ::love.::
ΓιΟΥΛΗ_Τ
21-02-2008 @ 05:46
Σε νιώθουν τα ρίγη μου αυτά ξέρουν ναι...
Μόλις βρήκα pc. Nα σαι καλα... Καλησπέρα!
simela
21-02-2008 @ 07:46
αντανακλά τούτο το δεύτερο θάνατό μου....
αχούυυυυυυ!!!! μ' έπιασε ρίγος!!
kleisto parathyro
21-02-2008 @ 07:52
Ανάσα και ρίγος μαζί μου φώναζαν
μα εγώ ούρλιαζα πιο δυνατά το όχι.

πώς να δεχθείς την προδοσία? ...πώς?

κατανόηση...
::yes.::
!!!leou!!!
21-02-2008 @ 09:38
"Απόψε δε θέλω να μιλήσω.
Στη μοναξιά μου θέλω να χαθώ"
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
I feel you!!!!
nirbana
21-02-2008 @ 10:40
ρίγησα κι εγώ απ' τη λεπίδα σου Αστρο..φευγάτη...
::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
EΡΩΤΙΚΟΣ
21-02-2008 @ 11:37

Απόψε δε θέλω να μιλήσω.
Στη μοναξιά μου θέλω να χαθώ ::up.:: ::love.::
ka ti na
21-02-2008 @ 12:05
συγκλονιστικός ο λόγος σου...
Αστεροτρόπιο (Jeny)
21-02-2008 @ 14:02
::smile.::
να στε καλά που νιώθετε τα παραμιλητά μου
MARGARITA
22-02-2008 @ 11:44
Σε νοιώθουν τα μέσα μου και πονάνε ::love.::
anthrakoryxos
25-02-2008 @ 09:09
Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΠΟΙΗΤΗΣ
Δεν έχω γράψει ποιήματα
μέσα σε κρότους
μέσα σε κρότους
κύλησε η ζωή μου

Τη μιαν ημέρα έτρεμα
την άλλην ανατρίχιαζα
μέσα στο φόβο
μέσα στο φόβο
πέρασε η ζωή μου

Δεν έχω γράψει ποιήματα
δεν έχω γράψει ποιήματα
μόνο σταυρούς
σε μνήματα
καρφώνω

Μ. Σαχτούρη
*Μου το θύμισες..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο