Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131513 Τραγούδια, 269619 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πάνσεπτον ρίγος
 Καλό μήνα
 
Ξημέρωσε
Στην αυγή του χρόνου
αιωρείται ένας Έρωτας,
λίγο θεός, λίγο μασκαρεμένος.

Με απρόσμενες κινήσεις
εγκαταλείπει την αρχαία τέφρα
και εισβάλλει στα πεδία των συνειρμών

Κακοποιείται από ερυθρούς ανέμους
ενδύεται τα αρχαία φεγγάρια
και ακτινοβολεί

Άργα πλησιάζει το δείπνο
Στο μυστήριο του νιπτήρα
μου έπλυνε τα πόδια
και μου συνέστησε να αγαπώ

Ως την έσχατη ταπείνωση.

Ύστερα με τα ακροδάχτυλά του
ανάδευσε το φως
σχηματίσθηκαν ιριδισμοί
και φθόγγοι ασύνδετοι
περισυνέλεξα μερικούς
και στους προσφέρω σαν ανθοδέσμη
του απολεσθέντος νοήματος.
Πάνσεπτον ρίγος.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

μίλα μου σαν τη βροχή ... είμαι παιδί και μαθαίνω
 
iptamenos_gatos
01-03-2008 @ 15:30
::love.::
nirbana
01-03-2008 @ 15:32
::love.:: ::love.::
maraki
01-03-2008 @ 16:13
poli omorfo ::smile.:: ::theos.::
na se kala gia to sxolio sou ::hug.::
kleisto parathyro
01-03-2008 @ 16:53
σαν ανθοδέσμη απολεσθέντων νοημάτων ..ταπείνωσης

Οἰδίπους

"ὦ τέκνα, Κάδμου τοῦ πάλαι νέα τροφή,
τίνας ποθ᾽ ἕδρας τάσδε μοι θοάζετε
ἱκτηρίοις κλάδοισιν ἐξεστεμμένοι;
πόλις δ᾽ ὁμοῦ μὲν θυμιαμάτων γέμει,
ὁμοῦ δὲ παιάνων τε καὶ στεναγμάτων· 5
ἁγὼ δικαιῶν μὴ παρ᾽ ἀγγέλων, τέκνα,
ἄλλων ἀκούειν αὐτὸς ὧδ᾽ ἐλήλυθα,
ὁ πᾶσι κλεινὸς Οἰδίπους καλούμενος.
ἀλλ᾽ ὦ γεραιέ, φράζ᾽, ἐπεὶ πρέπων ἔφυς
πρὸ τῶνδε φωνεῖν, τίνι τρόπῳ καθέστατε, 10
δείσαντες ἢ στέρξαντες; ὡς θέλοντος ἂν
ἐμοῦ προσαρκεῖν πᾶν· δυσάλγητος γὰρ ἂν
εἴην τοιάνδε μὴ οὐ κατοικτίρων ἕδραν."

ο πρόλογος του Οιδίποδα Τυραννου..

και η μετάφραση..του Γρυπάρη

Παιδιά μου,νέα γενιά του αρχαίου τού Κάδμου,
γιά ποιά αφορμή μ'όχετε εδώ προσπέση
κρατόντας ικεσίας κλαδιά στά χέρια,
ενώ όλ' η πολιτεία ειναι πνιγμένη
μες το λιβάνι και μαζί φουντώνει
θρήνος από παντού και μοιρολόϊ;
πού εγώ,παιδιά μου,κρίνοντας πώς πρέπει
όχι απ'άλλους ν'ακούσω,ήρθα εδώ ο ίδιος,
ο ονομαστός Οιδίποδας απ'όλους.
Μα εξήγα μου εσύ,γέροντα, γιατ'είσαι
εσύ πού σού ταιριάζει να μιλήσης
από μέρους κι αυτών: ποιός νά 'ναι ο λόγος
πού έτσι σας φέρνει εδώ; μήν κανείς φόβος;
μην λαχταράτε κάτι;γιατ'εγώ
πρόθυμος σ'όλα να σας βοηθήσω.
αλλοιώς θάμουν αναίσθητος αν δέν ψυχοπονιόμουν τέτοια λιτανεία.
D-Asimos
01-03-2008 @ 18:37
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΙΣΙΔΩΡΑ! ::yes.::
AndreasChristodoulou
02-03-2008 @ 01:20
Φοβερο
AlexSAI
02-03-2008 @ 02:30
::theos.:: ::theos.:: ::up.::
ΝΙΚΟΣ P
02-03-2008 @ 03:00
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
TAS
02-03-2008 @ 08:56
Αυτός ο Έρωτας, ο λίγο θεός! Ο από ερυθρούς ανέμους κακοποιημένος...
Και το μυστήριο του νιπτήρα! Η έσχατη ταπείνωση!
Τι απίστευτο εσωτερικό κόσμο πρέπει να χει κανείς για να εκπέμψει
τέτοιους στίχους..
Πραγματικά « πάνσεπτον ρίγος»
Helene52
03-03-2008 @ 07:56
Υ π έ ρ ο χ ο ο !!!!!!
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
uraniace
03-03-2008 @ 10:51
Άργα πλησιάζει το δείπνο
Στο μυστήριο του νιπτήρα
μου έπλυνε τα πόδια
και μου συνέστησε να αγαπώ

Ως την έσχατη ταπείνωση. ::up.:: ::hug.:: ::theos.::
aprobleptos
05-03-2008 @ 12:05
Ύστερα με τα ακροδάχτυλά του
ανάδευσε το φως
σχηματίσθηκαν ιριδισμοί
και φθόγγοι ασύνδετοι
περισυνέλεξα μερικούς
και στους προσφέρω σαν ανθοδέσμη
του απολεσθέντος νοήματος. ::kiss.::
αιωρείται ένας Έρωτας,
λίγο θεός,
::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο