D-Asimos
01-03-2008 @ 18:32 | Άλλωστε εγώ πάντα σου έδινα ψυχή
και συ ζητούσες λέξεις.
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΝΙΚΟ! | |
arxagelos
01-03-2008 @ 23:30 | καποτε αγαπησες το γελιο μου
και στο εδωσα ολο. ::yes.:: ::yes.:: | |
iokasth
01-03-2008 @ 23:48 | Κάποτε αγάπησες το γέλιο μου
και στο έδωσα όλο.
Θύμησες, Θύμησες...
Την καλημέρα μου.
Ν.
| |
ΝΙΚΟΣ P
02-03-2008 @ 02:59 | ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ! ::theos.:: | |
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
02-03-2008 @ 03:40 | είσαι πράγματι σκοτεινός στη γραφή σου
αλλά υπάρχουν δυο είδη σκοταδιού
το ένα είναι έναστρο των ποιητών
το άλλο είναι άναστρο των σκοτεινών
άρα "σκοτεινός ποιητής" θα είσαι μάλλον του έναστρου | |
Ναταλία...
02-03-2008 @ 04:25 | Άλλωστε εγώ πάντα σου έδινα ψυχή
και συ ζητούσες λέξεις.
μεγάλο νοήμα ::yes.:: ::up.:: ::theos.:: | |
nirbana
02-03-2008 @ 05:33 | πάρα πολύ καλό.. | |
primavera
02-03-2008 @ 06:14 | Άλλωστε εγώ πάντα σου έδινα ψυχή
και συ ζητούσες λέξεις...
όπως το βλέπει κανείς ::wink.::
σε κάποιους είναι απαραίτητες και οι λέξεις !!!
έγραψες, όπως πάντα τέτοια εποχή... | |
Helene52
02-03-2008 @ 06:26 | Καταπλητικό ::up.:: ::yes.:: ::up.:: | |
TAS
02-03-2008 @ 09:19 | Θα εμφανίσω ξαφνικά τα φιμωμένα αισθήματά μου ..
με Θεοδώρα..
| |
artista_k
02-03-2008 @ 10:38 | Τα μάτια στραμένα σε μια παραλία,
που μου χρωστάει ακόμα μια βόλτα στο φεγγάρι.
Ο πιο ...λαμπερός ποιητής μέσα στη ...σκοταδίλα του! Νίκο ο παραπάνω στίχος και όχι μόνο μου λέει τόσα πολλά! Ευχαριστώ!!! ::up.:: ::kiss.:: ::yes.:: | |
maraki
02-03-2008 @ 15:16 |
Τα μάτια στραμένα σε μια παραλία,
που μου χρωστάει ακόμα μια βόλτα στο φεγγάρι.
Κάθε που ανατέλει,δεν θέλω δίπλα μου κανέναν.
Όσο όμως πλησιάζει η νύχτα,συνηθίζω.
Τους γελάω μάλιστα που και που.
(Συνηθίζω ή φοβάμαι; )
::cry.:: ::cry.:: ::cry.::
panemorfo | |
Δήμητρα
03-03-2008 @ 02:40 | ''Άλλωστε εγώ πάντα σου έδινα ψυχή
και συ ζητούσες λέξεις.''
Τα είπες όλα....... | |
sylia_218
14-03-2008 @ 08:56 | ειναι τοσο μα τοσο ωραιο... ::love.:: ::yes.:: | |
 |
