stixoi.info: Στη φυλακή

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Στη φυλακή

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130674 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Στη φυλακή

Σε πηγή απομακρυσμένη εφτά γιοι ξεδίψασαν
μες στ’ ανίερο σκοτάδι δυο σκιές με γύρεψαν
πεινασμένα για σοφία τα παιδιά μου αλήτευαν
σε ναούς της οικουμένης ζητιανάκια γύρναγαν.

Να μαζέψουν τα παιδιά μου άδικα προσπάθησαν
τα κλαδιά σαν τους ιππότες με φωτιές ξεσπάθωναν.
Σα νικήσανε οι γιοι μου με θυμήθηκαν:
«Μάνα φύγε, θα σε βρούμε...» και μ’ αρνήθηκαν.

Οι σκιές πρώτες με βρήκαν, με φυλάκισαν
απ’ τα κάγκελα οι γιοι μου με αγάπησαν
τα χεράκια των παιδιών μου λευκό χάδι μου
φως μού δίναν σαν αγγέλοι στο σκοτάδι μου.

Γιοι του ήλιου μέρα μέρα μεγαλώνουνε
σταματήσαν’ λίγο λίγο να μαλώνουνε.
Κάθε βράδυ με θυμούνται και δακρύζουνε
«Μάνα που ‘σαι; Έλα στο σπίτι να γυρίσουμε.»

Το ψωμί το ξεραμένο όρκο τήρησε.
-Η βροχή μού το μουσκεύει-. Με συντήρησε.
Η ποινή για να περάσει κλέβει ώρες μου
μα η σιωπή μου με γυρίζει στους αιώνες μου.

Τα παιδιά μου μού μιλούν για τον πατέρα τους
κάποια μέρα θα με βγάλουν στον αγέρα τους
αετοί που θα πετάξουν μες τα πέρατα
και στη γη κάτω θ’ αφήσουν λάγνα τέρατα.

Κάποια θέση θα υπάρχει και για μένα
καρδιοχτύπια ακούω λίγο κουρασμένα
το σενάριο δε γράφτηκε ακόμα
είναι τ’ ουρανού οι αλήτες από χώμα.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 13 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Τα τραγούδια της Σιωπής Κατηγορίες Φαντασίας,Φιλοσοφικά Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 18-03-2008 @ 15:05	::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Aris4 18-03-2008 @ 15:16	Πθθθθ ::razz2.:: Αυτο ετσι για να μαθεις ... τωρα πα να το διαβασω και σου 'ρχομαι ! ::cool.::
Helene52 18-03-2008 @ 15:19	::theos.:: ::up.:: ::theos.::
kleisto parathyro 18-03-2008 @ 17:16	"Αυτό που κάνουμε δεν το καταλαβαίνουν ποτέ,μα μονάχα το επαινούν ή το κατηγορούν" Nietzsche.
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 18-03-2008 @ 17:54	Διευκρίνηση για τον τελευταίο στίχο, εννοώ εμάς. Για να καταλάβουμε τι εννοώ ακούμε το "Είμαι τ' αλάνι τ' ουρανού". WWW.MUSICWAVE.GR/MUSICMONEMVASITI
arpistre 18-03-2008 @ 17:57	ωραίο, Θεοδώρα είμαι τ' αλάνι τ' ουρανού κι απόκληρος της πλάνης..!
mikrimagissoula 18-03-2008 @ 18:30	Καλημέρα Δώρα με τις ομορφιές σου... Πολύ μου άρεσε κι αυτό,πολύ...σταθερή αξία η γραφή σου ::yes.::
D-Asimos 18-03-2008 @ 21:09	ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ Η ΦΥΛΑΚΗ ΣΟΥ ΚΑΙ Τ' ΑΛΑΝΙ ΣΟΥ! ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΦΩΝΗ Ο ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ!
simela 19-03-2008 @ 01:31	πολύ ωραία Θεοδώρα,μπράβο σου!!!!!
swordfish 19-03-2008 @ 04:14	Καλημέρα Θεοδώρα, όμορφο!
Κυανομέλας Πάγος 27-03-2008 @ 19:16	ΠΩΣ ΤΟ' ΓΡΑΨΕΣ ΑΥΤΟ:
poetryf 19-04-2008 @ 11:25	Na epanalamvanomai pali den prepei... Alla vre Theodora mou eisai monadiki! ::yes.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 19-04-2008 @ 12:09	isidora 19-04-2008 @ 20:30 είναι τ’ ουρανού οι αλήτες από χώμα. Εμπεδόκλειο ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο