| |
“Ύποπτος εμπρηστικής επίθεσης”
Σκυθρωπός κι ορεξάτος, με τα μαλλιά του λεύτερα
να πάλλονται στην υποψία,
Πήρε να κατηφορίζει μέχρι την αντικρινή παραλία.
Ζωσμένος από σκιές ο δρόμος
κι από φύλακες της έννομης τάξης.
Νύχτα, κι η θέρμη των αστεριών κομπιάζει ολοένα
πιο πολύ στο τέλεμα του Μάρτη.
Μια πολυτελής μάρκα σε τέσσερις τροχούς και
μια βαριά φωνή τον συνταράζουν για λίγο.
Αυτόματες κινήσεις,
τρεχάλα στην πόλη, που να πάει, τα
λαγωνικά τον πρόλαβαν –ήταν γρήγορα τα καθάρματα-.
Αδιόρατες στιγμές, έσκασε βαριά στο τσιμέντο
-ένα παιδί ξύπνησε ιδρωμένο απ’ τους εφιάλτες-
Δεν έχει πρόσωπο το χέρι του νόμου, το χέρι που
τσάκισε το δικό του. Μόνο κοινωνική ευθύνη, έχει, και
Ένα λοστό δικαιοσύνης.
Στο τμήμα, δίχως λέξη, στα μουλωχτά κι
η ώρα περνάει,
Σιγουρέψου: ο φασισμός έχει χαθεί απ’ τα σώματα ασφαλείας.
Με τέτοια ιερόσυλα αστεία χάσκουν τα απολιθωμένα τους
κρανία στο σκοτάδι.
Τηλέφωνα, φτάνει η μάνα του, το χέρι πονά,
κάταγμα το πιο πιθανό. Και ένα μάτσο άθλιοι
ανθρωποφύλακες να κοιτούν καχύποπτα.
Όχι λέξεις, πάρε λίγες συγκαταβατικές καταφάσεις,
εξάλλου πάντοτε οι δειλοί αφηνιάζουν στην άρνηση.
Ήταν εκεί σήμερα: “Ρώτα τον αδερφό σου” και γελούσε.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
