| |
Φοβάμαι την κάθε νύχτα
επειδή κατεβαίνει πάνω μας
δε θέλω την ηρεμία της
και την ύπουλη υσηχία της
όπως του ποταμιού το φράγμα
που ξεκινά να ξεχειλίσει
κλείνω τα μάτια όσο βουλιάζω πιο βαθειά
Πνίγομαι στο τραγούδι
πανέμορφη μπαλάντα
δε σου λέω τίποτα άλλο
δεν έχει πια νόημα
μου θυμίζω παιδί
που κάνει επίτηδες
κάτι που δεν επιτρέπεται
Και δαγκώνω τα χείλη μου κάθε φορά
π’ όσο αναρωτιέμαι τι κάνεις
μα ξέρω πως και να μπορούσα
δε θα σ’ έκλεβα
ξένη αγάπη, ξένος άνθρωπος
μα μόνο δικός μου ο πόνος
κι ας στέκομαι ακόμα
μπροστά στην πόρτα
ξένου Παράδεισου...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
