| |
Σπονδή κι απόψε έκανα στον άγνωστο θεό
εκατόμβη του θυσίασα ολόκληρη Ονείρων
να μ' άφηνε ατάραχο λίγο να κοιμηθώ
από το παρελθόν το μαύρο να ξεφύγω..
Μα αυτός του χρόνου ανέστρεψε τη βιαστική Κλεψύδρα
κι όσα σε ολόκληρη ζωή έζησα, μπρος περνούνε
σε λίγα δευτερόλεπτα όσα δεν ήθελα είδα
μέσα σε ονειροφαντασιά.Τον ύπνο μου στερούμαι.
Αφήστε του Μορφέα μορφές ελεύθερο το νου μου
τα βλέφαρα μου χαλαρά κι ανάλαφρα να κλείσω
τις πεθαμένες πια σκιές, τάρταρα του εαυτού μου
δεν θέλω μες την νάρκωση του ύπνου ν' αντικρίσω.
Σας εξαγνίζω, σας πατώ, με χιόνι σας καλύπτω
χιόνι λευκό κι απάτητο που τις κορφές σκεπάζει
με άχρωμη μια παγωνιά εγώ σας καταψύχω
ακινησία αιώνια να σας καταδικάζει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
