Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ωδή
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130386 Τραγούδια, 269368 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ωδή
 συναισθηματισμοί...
 
Σήμερα, λάμψανε τα μάτια σου ξανά
κι ένα δειλό χαμόγελο
κρεμάστηκε στα χείλη σου σα βρέφος
εύθραυστο κι αβέβαιο μα τόσο αγαπημένο
Γαλάζιοι ορίζοντες πάλι απλωθήκανε
και ξόρκισαν της αγωνίας μου τις νύχτες

Ως κι ο καιρός συναίνεσε
Το σύμπαν συμπονετικό, σήμερα
Και δε γυρεύω παραπάνω τίποτε
Αύριο, θα γυρίσω με χαρά
στα μικρά και τα μεγάλα μου
άγχη, προβλήματα και περιπέτειες
Γιατί θα ξέρω, ότι είσαι κει
και μου χαμογελάς και μου θυμώνεις
και αγωνίζεσαι… μα είσαι κει
Παρών, στο μέλλον που ακόμα σου χρωστάει
μιαν ανταπόδοση, έστω μικρής διάρκειας
στην προσφορά, το εύρος της καρδιάς σου
Κι ας μη σε μέλλει…

Κοίτα, έχω κι εγώ οφειλές στα περιθώρια
Μα σήμερα ξημέρωσε λαμπρή
κι ανέφελη η πραγματικότητα
και τραγουδώ –φάλτσα από κούνια–
σαν το παιδάκι που δεν τ’ άγγιξε η απώλεια
για να περάσει βάναυσα σε κόσμο ενηλίκων

Μία παράταση θελήσαμε
ο αγώνας μας να λήξει με τους ζώντες νικητές
…και μας χαρίστηκε

Αύριο, είναι σχεδίων μέρα



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      spontaneous
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Οικογένεια
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
armenisths
08-04-2008 @ 14:26
Γαλάζιοι ορίζοντες πάλι απλωθήκανε
και ξόρκισαν της αγωνίας μου τις νύχτες
Μία παράταση θελήσαμε
ο αγώνας μας να λήξει με τους ζώντες νικητές
…και μας χαρίστηκε
Αύριο, είναι σχεδίων μέρα

::up.:: ::up.:: ::up.:: μπραβο
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
08-04-2008 @ 15:18
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
serendip78
08-04-2008 @ 15:48
Μία παράταση θελήσαμε
ο αγώνας μας να λήξει με τους ζώντες νικητές
…και μας χαρίστηκε


καλο!
ivikos
08-04-2008 @ 15:51
...και τραγουδώ –φάλτσα από κούνια–
σαν το παιδάκι που δεν τ’ άγγιξε η απώλεια
για να περάσει βάναυσα σε κόσμο ενηλίκων....

....Αύριο, είναι σχεδίων μέρα .

Στέλλα χαθήκαμε λίγο
υπέροχη η Ωδή σου










::up.::
ψιτ-ψιτ
08-04-2008 @ 22:47
ρε ξερεις τι εισαι.?
Θ Ε Α !! ::up.:: ::up.:: ::up.::
ψιτ-ψιτ
08-04-2008 @ 22:48
ΓΟΥΣΤΑΡΩ................................ ::theos.:: ::theos.:: ::up.::
ψιτ-ψιτ
08-04-2008 @ 22:49
και επειδη το ξαναδιαβασα και μ΄αρεσει
::up.:: ......... ::theos.:: .......... ::up.::
swordfish
08-04-2008 @ 23:42
Πολύ καλό, καλημέρα! ::up.::
Α.Ε. ΕΠΕ
09-04-2008 @ 00:39
"Αλλιώτικη μέρα καλό ξαφνικό..."

ΕΙΣΑΙ ΘΕΑ ΟΕΟΕΟΕΕΕΕΕ ΕΙΣΑΙ ΘΕΑ ΕΙΣΑΙ ΘΕΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
(με ψιτ!)
::up.:: ::theos.:: ::theos.::
justawoman
09-04-2008 @ 01:04
Χα χα χα
που σας βρήκα ρε για φίλους ΟΕΟ?
γήπεδο μου το κάνατε το μαγαζί ::laugh.:: ::kiss.::
(εξαιρούνται τα σοβαρά σχόλια... χα χα)
Ναταλία...
09-04-2008 @ 03:42
Μία παράταση θελήσαμε
ο αγώνας μας να λήξει με τους ζώντες νικητές
…και μας χαρίστηκε

Αύριο, είναι σχεδίων μέρα

::yes.:: ::up.::
poetryf
09-04-2008 @ 04:04
Κοίτα, έχω κι εγώ οφειλές στα περιθώρια
Στέλλα . . . ::oh.:: όπως πάντα αποστομωτική !
Φιλάκια και καλή συνέχεια! ::kiss.::
Denis
09-04-2008 @ 04:12
Μη νομίζεις, Στέλλα, όλων μας η διάθεση έχει κάτι από το πέρα - δώθε του εκκρεμούς, το σουλάτσο της παλλίρροιας ή τους κύκλους της σελήνης... Χαίρομαι, όταν η δική σου επιστρέφει πιο γρήγορα και πιο συχνά σε φάση πανσελήνου, για ν' αδράχνουμε κ' εμείς καμμιάν ανταύγεια από το φως της! ::smile.:: Και, μιας κι ο λόγος περί (λυρικών) συναισθηματισμών, σου παραθέτω μιαν εμβληματική μουσική επιτομή τους, που συνοψίζει εν πολλοίς κι όλο, νομίζω, το πνεύμα της δεκαετίας του '60, όπως τουλάχιστον εγγράφηκε μέσα μου εκ των υστέρων: http://www.esnips.com/doc/4f0a4c00-3577-49d4-b5a3-59030db0c5fd/Those-were-the-days . ::rol.::

Υ.Γ.: 1) Ε, όχι και φάλτσα, και μάλιστα από κούνια! Ιδού ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα ή, μάλλον, δήγμα ( ! ) παραφωνίας/παρατονίας: http://www.esnips.com/doc/8d8e6652-98f9-44b0-b85c-e6488969470c/Those-Were-The-Days . Εδώ, ο θηλυκός χασάπης κρατούσε μικρόφωνο καραόκε! Ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης ωχριά μπροστά του! Κι όμως, παραδόξως πως, η αδυναμία του μού είναι τόσο συμπαθής... Να το κοιτάξω, γιατρέ μου;!

2) Άσε τα παιδιά να παίξουν... Οι αλάνες γίναν πολυκατοικίες... Βρήκαν ξέφωτη απλωσιά και χάρηκαν κι αυτά... Λίγο το 'χεις; ::wink.::
Α.Ε. ΕΠΕ
09-04-2008 @ 07:35
Δίκαιο έχει ο γείτονας, αφού οι καλύβες γίναν πολυκατοικίες και αυτά τα έρμα τάφαγε η κλεισούρα. Μούχλα μυρίζουνε.
Υπόσχομαι πάντως του λοιπού να κάνω μόνο σοβαρά σχόλια. Του λοιπού. Τώρα αδυνατώ! ::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
Αγνή
09-04-2008 @ 10:02
Βεβαίως γιά τα σχέδιά σας θα μιλήσουμε
γιά την Ευρώπη, την Ασία
μα πιό πολύ τα θεία θ' αναλύσουμε
εμείς που κράτος έχουμε της ποίησης τη βασιλεία.

από γράμμα του Apollinaire

πλήρωνε!!!!!
(τα περιθώρια) ::laugh.::
arpistre
09-04-2008 @ 16:37
καθυστερημένα σε διάβασα ακριβοθώρητή μας
αλλά απόλαυσα και τα σχόλια! ::laugh.::
φιλάκια!
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
10-04-2008 @ 00:07
Δι ευχών
Αστεροτρόπιο (Jeny)
10-04-2008 @ 03:26
μα είναι εκεί...
Ψυχούλα χαίρομαι όσο δε μπορείς να φανταστείς.
Τίποτα άλλο. ::hug.::
ΓιΟΥΛΗ_Τ
10-04-2008 @ 07:37
σε ευχαριστω που εισαι εδω
ανασα εσαι καθαρια επιταχτικη.. ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο