Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μάτια
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130562 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μάτια
 άπτερος έρως
 
Μάτια

Ποίηση: Βασίλης Ταρνανίδης

Δώσμ’ ουρανέ τ’ αστέρια σου,
τ’ απέραντο γαλάζιο,
για να ‘χω για οκρίβα μου
κι όλα τα σύνεργά σου,
να στρώσ’ απ’ άκρη σ’ άκρη σου
αλέκιαστον χειμώνα,
ν’ αποτυπώσω πάνω του
δυο μάτια ‘πο τοπάζι
μάτια που πρωτ’ αντίκρυσα
ένα πρωί, για δείλι,
π’ αλίμονο δεν ήτανε
μια Πασχαλιά τ’ Απρίλη

Να περιγράψω ‘λόγυρα
το τόξο το ουράνιο
μ’ αμέθυστου βαθύχρωμο
και δρόσου λιομπιρμπίλι
κι ας στέκουν τόσο ξέμακρα
του νιόμορφου τ’ Απρίλη.

Δάνεισ’ ανθέ το χρώμα σου,
κρίνε τον ύπερό σου
γι’ αλάθητο πινέλο μου,
θέλω να ζωγραφίσω
δυο μάτια δυο οράματα
δυο χαλαζένιες χάντρες
π’ ανθίσανε στ’ απόφωτο.
Δυο κάτασπρες γιρλάντες,
π’ αλίμονο σε άγονο
φυτρώσανε παρτέρι,
δεν ήτανε πια άνοιξη
μήτε και καλοκαίρι.

Να χρωματίσω πινελιές
με πεταλουδοσμάρι
με χράδια και μ’ ανθοπλουμιά
άνοιξης ανθοστόλι
με μπουμπουκομυτίσματα
απατηλού Φλεβάρη
μ’ απόχρωμο κι αλαργινό
δάκρυ στο φθινοπώρι.
Εκεί μεσ’ το κατάκεντρο
να βάψω ανθομέλι
και στάλες βασιλοπολτού.
Να δώσω τη ζωντάνια τους
με μελισσοφτερούγα
να με κοιτούν κατάματα
και να καταχλωμιάζω
να κλώθουνε το βλέμμα τους
και να γονατ’ οκλάζω.
Να βλέπουνε τη χρυσαυγή
και να σβαρνιέτ’ ο ήλιος
να στρέφουνε στον ουρανό
και να χορεύ’ ο Φοίβος.
Να πλέκεται στο φάσμα τους
διπλό αστροστεφάνι,
να μοιάζει ο ήλιος πλάι τους
τρέμουλο πυροφάνι.

Μάτια που για παρέβγα τους
δεν το μπορεί ν’ αντέξει
της φύσης της συνάκαιρης
των λουλουδιών η πλέξη.

Μάτια τοσ’ αργοπόρευτα.
Πως να γυρίσω πίσω.
Μ’ ας με γλυκοματώνουνε
ώσπου να σιγοσβήσω.
[B]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 5
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Θέλω να βάψω τη γης με το χρυσό σου ήλιε μου, μα συ μου καις τα σύνεργά μου!
 
margatsif
12-04-2008 @ 20:49
Χρώματα - απίστευτη φαντασία - τεχνικές ζωγραφικής - συναισθήματα ......απορώ Βασίλη και αναρωτιέμαι....με τι συναισθηματική φόρτιση ήσουν όταν έγραφες όλα αυτά τα καταπληκτικά που διάβασα;
Aris4
12-04-2008 @ 22:28
Βασιλη , θα ελεγα κατι παρομοιο με του Μαργαριτη ...

αλλα εχω μεινει αναυδος !!!!
armenisths
12-04-2008 @ 23:18
την καλημερα μου.. ρε συ βασιλη τι αριστουργημα ειναι αυτο?? πω πω πω τελεια τοποθετημενο..με εστειλες πρωι πρωι . στα αγαπημενα κατευθειαν.. μπραβο σου μπραβο ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
panta smile
13-04-2008 @ 01:22
gemato eikones poy ksetyligontai mprosta sta matia sou...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
karpox
13-04-2008 @ 03:16
Μ'αυτα που τοσο απλοχερα μας χαριζετε πως
να μην σας αγαπαμε πειτε μου!!!!!!!!!!!!!
justawoman
13-04-2008 @ 05:01
Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον όλες σου τις δημιουργίες
Εκφράζεσαι γλωσσικά μ' έναν ιδιαίτερο και σπάνιο, πολύ όμορφο τρόπο... λέξεις παρμένες από ντοπιολαλιές και την παράδοση
πλεγμένες έντεχνα με νόημα κι ευαισθησία
Χάρηκα που σε διάβασα
::smile.::
Helene52
13-04-2008 @ 08:36
Πραγματικά άφωνη !!!!!
Δεν υπάρχουν αλλα λόγια παρά μόνον υποκλίσεις ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
simela
13-04-2008 @ 09:21
::oh.:: έμεινα....ΤΕΛΕΙΟ ....
και αγαπημένο....
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
13-04-2008 @ 11:55
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
TAS
13-04-2008 @ 12:14
ανθοστόλιστο
και με μπουμπουκομυτίσματα . . ::yes.::
D-Asimos
13-04-2008 @ 19:33
αχ αυτα τα "ματια" σου ποιητη μου... ποιος ξερει τι ματια ητανε για να σε εμπνευσουν ετσι... τα ερωτευτηκα! τα σεβη μου φιλε μου καλε!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
D-Asimos
13-04-2008 @ 19:35
... γραφε σε παρακαλω λιγο πιο μετρια... δε θα μας γεμιζεις τ' αγαπημενα ολα εσυ! γραφουν κι αλλοι! ::razz2.::
σε πεθυμησα! τα λεμε! ::smile.::
ΓιΟΥΛΗ_Τ
14-04-2008 @ 13:45
στα 'χω πει Βασιλη
τωρα σωπαινω
σε πινω
απ' τα ματια σου πινω
NIK-TSIK
16-04-2008 @ 02:56
ωραίοοοοοοοοοοοοοο ::smile.::
το κορίτσι του Μαι
25-04-2008 @ 12:34
ΠΙΝΑΚΑΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ::up.::
λυγερή
05-05-2008 @ 23:22
Μια νιότη που επιμένει διαχρονικά....
Μια καρδιά που μιλάει σ' όλες τις γλώσσες.
Μια υπόσχεση ζωής που δεν είναι παραπλάνηση .....
λαοπλάνε ..... παραδίδομαι άνευ όρων....και υποκλίνομαι
τα σέβη μου
http://ligery.pblogs.gr ΣΤΟΝ ΠΗΓΑΙΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ

το κορίτσι του Μαι
20-06-2008 @ 01:55
και τωρα που το ξανειδα,συμπληρωνω
αν ζουσε ο PICASO θα ενιωθε τοσο μικρος μπροστα σας κυριε Βασιλη μου ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο