Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131346 Τραγούδια, 269586 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το Εντός και το Φως
 Αφιερωμένο...
 
Τίποτε άλλο περισσότερο δε μ’ έβλαψε
Τίποτε δε λαχτάρησα πιότερο να διαλύσω
Από αυτή την επίμονη Επιφάνεια
Φανατική αναζητήτρια του Εντός
Μια ζωή
Πίσω απ’ το Ορατό ν’ ανασκαλεύω το Απόκρυφο
Μέσα από λιλιπούτειες τρύπες να κοιτώ με λαιμαργία
Σα Νηρηίδα να πλανιέμαι στη γαλήνη των βυθών
Και να φωλιάζω μες στων βράχων τις κουφάλες
Σ’ άφεγγα τούνελ μες στα έγκατα της γης
Να χάνομαι
Κι αέναα
Να ψάχνω…

Κι εσύ μ’ ένα χαμόγελο μπουκέτο ηλιαχτίδων
Μάτια γυαλιστερά σπαθιά που σχίζουν μ’ ένα νεύμα
λογής – λογής προκαταλήψεις κι αντιλήψεις
επιφανειακές, απατηλές, μα αήττητες, ως λένε,
Καβάλα στα τριάντα σου άτια
να καλπάζεις στης ζωής τη ράχη
γοργά, δυναμικά
κι οι ανέμοι
χτυπώντας πάνω στο στήθος σου
νεκροί να πέφτουν χάμω

Ίσως, ίσως μ’ αγάπησες γιατί
άκουσες το παιδί που ‘κλαιγε μέσα μου
χρόνια απαρηγόρητο
και παρεξηγημένο

Εγώ, χλωμή, διαρκώς ξενυχτισμένη,
Σα μαύρα αγρίμια να έλκω τα σκοτάδια
Άφαντη πάντα σ’ απύθμενα βάθη
Όσο βαθύτερα μπορώ να κατεβαίνω
Στ’ άπαντα
με διαίσθηση για ύπαρξη κρυψώνων
γεμάτων θησαυρούς
της τρομερής, αγέρωχης Αλήθειας

Κι εσύ ατρόμητος να σπάζεις τους καθρέφτες
Με μια πύρινη σφαίρα
Τη φωνή σου
Και τις πληγές σου από αγκάθια αλλοτινά
Μονάχος να ναρκώνεις γελαστός
Με ίαμα την πίστη στον εαυτό σου

Ίσως, ίσως μ’ αγάπησες γιατί
Απλά
Από άλλες μπορούσα πιο πολύ
Να αισθανθώ τον Πόνο

Μια φορά κι έναν καιρό
Σε σπήλαιο μυστικό με σταλακτίτες
Συνάντησε ο Ιππότης του Φωτός
Μια εξόριστη Πριγκίπισσα της Νύχτας

Ίσως, ίσως σ’ αγάπησα γιατί
Ποτέ στα βάθη μου εσύ
Δεν κόπιασες να περπατάς
Κι ας τα ‘χεις όσο άλλος κανείς εξερευνήσει
Σ’ αγάπησα γιατί
Αντί όπως όλοι να με κλείσεις
Σε εικόνα δισδιάστατη, νεκρή,
Επιφανειακή
Ποτέ σου δεν κουράστηκες εσύ
Πάλι και πάλι
Απ’ την αρχή
Να με γνωρίζεις




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
arpistre
14-04-2008 @ 06:58
Jorlin, μου άρεσε πολύ
στα περισότερα σημεία μάλιστα ταυτίζομαι
γιατί ανακατεύεις την ψυχική υγεία όμως;
δεν γράφεις κάτι που παρεκκλίνει από την
"υγιά" ψυχική κατάσταση..
Jorlin
14-04-2008 @ 07:26
Γεια σου, arpistre! Σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου! Η πρώτη παράγραφος και η ακόλουθη στροφή το ξέρω ότι ξεφεύγουν λίγο. Θέλησα να τις ξεχωρίσω χρησιμοποιώντας μικρότερη γραμματοσειρά, αλλά... δεν ξέρω πως να το κάνω! Θεωρώ πως η σκηνή που περιγράφω στην αρχή συνδέεται κάπως με την υπόλοιπη δημιουργία ως ένα εύστοχο παράδειγμα της "Επιφάνειας" που τόσο θα μ' απασχολήσει στη συνέχεια... Δε θέλω να θίξω κάποια ψυχική πάθηση, αλλά την "επιφανειακή" - κατά τη γνώμη μου - συμπεριφορά της "θεραπεύτριας".
Πάντως, όποιος πιστεύει ότι η αρχή της δημιουργίας μου αποτελεί "παραφωνία" και καλύτερα να έλειπε, κάθε πρόταση για διόρθωση είναι καλοδεχούμενη!! ::smile.::
Μου αρέσουν τέτοια σχόλια. . . ::yes.::
arpistre
14-04-2008 @ 07:59
κοίτα, το ξανασκέφτηκα, αλλά και πάλι..
μιλάς για το βάθος των πραγμάτων και το κυνήγι του..
το επιφανειακό θα το συναντήσουμε ανάμεσα στους ανθρώπους
ανεξάρτητα από το επάγγελμά τους ( ή λειτούργημα, ή όπως και να το πούμε..)
κατά τη γνώμη μου είναι δύο ανεξάρτητα πράγματα,
δλδ άλλο θέμα είναι οι επαγγελματίες που δεν εμβαθύνουν
στην κατανόηση του ανθρώπινου ψυχισμού,
και ένα άλλο οι ανθρώπινες σχέσεις που εξαντλούνται
στην επιφάνειά τους.
Jorlin σε καμιά περίπτωση δεν υποτιμώ αυτό που έγραψες,
επαναλαμβάνω ότι μου άρεσε πολύ
και η δημιουργία είναι δική σου
και η γνώμη μου μπορεί να πεταχτεί στα σκουπίδια,
κατά την αποκλειστική σου κρίση
πρόβλημα δεν υπάρχει
συμπάθεια υπάρχει

::smile.::
Jorlin
14-04-2008 @ 08:58
Η γνώμη σου, όπως και η γνώμη οποιουδήποτε άλλου επισκέπτη μου, είναι πολύτιμη και δεν πρόκειται να πεταχτεί!
Η συμπάθεια είναι αμοιβαία!!
::hug.::
Jorlin
16-04-2008 @ 12:28
Τελικά το ξανασκέφτηκα. . . ::xmas.::
paskalpa
16-04-2008 @ 20:38
Καλημέρα
Είναι αξιόλογο, από βάθος καρδιάς.
Έχω την εντύπωση πως αυτό που έγραψες με πόνο ψυχής, δεν χρειάζεται διόρθωση και ουδείς μπορεί να μπει μέσα στον ψυχικό σου κόσμο.
Μπράβο είναι θαυμάσιο, με το τρόπο σου μας παρασύρεις στα άδυτα της ψυχής σου, στο πόνο της αγάπης σου, στη λαχτάρα του έρωτά σου.
Helene52
17-04-2008 @ 01:14
Πανέμορφο !!!
Με την paskalpa θα συμφωνήσω και εγώ!!!! ::yes.:: ::up.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο