Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μία οφθαλμαπάτη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130688 Τραγούδια, 269445 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μία οφθαλμαπάτη
 αφιερωμένο στην ΑΦΡΟΔΙΤΗ π μου εμπειστεύτηκε την δική της εμπειρία.. πως αλλάξαν οι καιροί κ εκεί π ήσουν ο Εναςς έγινες ο χειρότερος εχθρός..
 
[align=left][B]

Ένα ανοιξιάτικο απόγευμα σ έναν παραδοσιακό καφενείο
Σε μια πόλη της Ροδόπης..
θέλησα να απολαύσω τον καφέ μου στο διάλειμμα της δουλειάς μου..
καθώς καθόμουν παρατηρούσα τον κόσμο γύρω μου..
ήταν πάλι εκεί..
στο ίδιο τραπέζι που καθόντουσαν πάντα..
ένα ζευγάρι..
μία όμορφη κυρία και ένας συμπαθητικός κύριος γύρω στα πενήντα του χρόνια..
μα σήμερα δεν της μιλούσε γλυκά …
ούτε τις διάβαζε ποιήματα με εκείνη για μούσα του…
η συζήτηση ήταν έντονη..
τα λόγια τους έφταναν στ αφτιά μου..
λόγια που δεν μπορώ να καταγράψω..
σκληρά.. γεμάτο μίσος.. λόγια αισχρά..
λόγια που δεν αρμόζανε σ ’έναν μέχρι εκείνη τη στιγμή
άνθρωπο γεμάτο ευαισθησίες όπως τον είχα πλάσει στο μυαλό μου
μέσα από της ερωτικές απογευματινές ερωτικές απαγγελίες στην μούσα του..
μπροστά μου έβλεπα τώρα έναν άνθρωπο που είχε όψη του πιο κακάσχημου τέρας ενός παραμυθιού..
τα λόγια του γεμάτο αισθήματα άσχημα..
να είχε άραγε μέσα του τόση ασχήμια..
φορούσε τόσο καιρό την μάσκα ενός ευαίσθητου και γλυκού ανθρώπου…?
Αναρωτιόμουν ειλικρινά..
Πως αλλάζει έτσι ο καιρός από την μια στιγμή στην άλλη..
Εκεί που λες πως έχεις βρει τον άνθρωπο σου καταλαβαίνεις σε μια στιγμή
Πως εκείνος που αγάπησες πολύ είναι απλά ένα καλοστημένο στρατιωτάκι..
Φοράει την καλοσιδερωμένη του στολή θέλοντας να κρύψει την ασχήμια της ψυχής του.. του ίδιου του, του εαυτού..
Από εκεί που φτιάχνεις όνειρα κοινά μαζί του..
Τον έχεις φίλο..
σύντροφο ζωής σου..
εραστή ..
αγάπη μοναδική..
βλέπεις ξαφνικά πως είναι απλά εχθρός σου..
κ ό,τι με πάθος αγάπησες ένα ψεύτικο, πλαστό, κούφιο είδωλο που αντικρίζεις σ’ έναν σπασμένο καθρέπτη..
κ όπως σκεφτόμουν όλα αυτά η ματιά μου κόλλησε πάλι στην κυρία είχε μείνει μόνη και δάκρυα έσταζαν στα μεγάλα της μάτια..
κοιτάζω το ρολόι η ώρα είχε περάσει..
το διάλειμμα τελείωσε..
σηκώθηκα βιαστικά, πήρα τα πράγματα μου..
σταμάτησα μπροστά της ..
ακούμπησα το χέρι μου στον ώμο της θέλοντας να την δώσω μ έναν μου λόγο κουράγιο..
κ ας ήμουν ξένη..
κ ας μην την ήξερα..
το μόνο που κατάφερα να πω:
μην λυπάσαι δεν άξιζε το θησαυρό της ψυχής σου και να θυμάσαι πως σ’αυτήν την ζωή τα πάντα είναι ΔΑΝΕΙΚΑ!!
Φόρεσα τα μαύρα γυαλιά θέλοντας να κρύψω την ματιά μου απ τον κάλπικο τούτο κόσμο..
δεν ήθελα κανείς να δει στα μάτια τον καθρέπτη της ψυχής μου..
δεν ήθελα να σπάζω κομμάτια..
πήρα το γνωστό δρόμο για το γραφείο...

14/04/2008
ώρα 1:15m m



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 21
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Αθλητισμός
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

όταν η πραγματικότητα παίρνει χρώμα μαύρο..η πέννα χρωματίζει τον κόσμο μου..!
 
zennoula
15-04-2008 @ 00:17
::love.:: ::love.:: ::love.::
καλημερα
μικρη εισαι ακομη δεσποινουλα θα μαθεις πως αυτο ειναι συνηθες φαινομενο της κοινωνιας που ζουμε
να το προστερνας
δεν ξερω αν ειναι αληθινη η φανταστικη η ιστορια σου αλλα συμβαινει
Γιώργος_Κ
15-04-2008 @ 00:20
::rol.::
swordfish
15-04-2008 @ 00:45
::love.::
doxa paradise
15-04-2008 @ 01:32
ωραια ιστορια δεσποινα.λες και καθομουν κι εγω σε ενα τραπεζακι..καλη σου μερα
poetryf
15-04-2008 @ 01:45
Πως αλλάζει έτσι ο καιρός από την μια στιγμή στην άλλη..
(Πράγματι)

Φόρεσα τα μαύρα γυαλιά θέλοντας να κρύψω την ματιά μου απ τον κάλπικο τούτο κόσμο..
δεν ήθελα κανείς να δει στα μάτια τον καθρέπτη της ψυχής μου..

(κι εγώ)

Καλημέρα ΔΕΣΠΟΙΝΑ! ::kiss.::
iptamenos_gatos
15-04-2008 @ 02:53
μανουλα μου σαν να διαβαω ποιημα του καβαφη ειναι
τι γλυκο τι μουσικο και ωραιο !!!!
AlexSAI
15-04-2008 @ 03:12
::theos.:: ::theos.:: ::kiss.:: Την καλησπέρα μου !!!
armenisths
15-04-2008 @ 03:21
ΤΙ ΝΑ ΠΩ? ΤΙ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ? ΑΠΛΑ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
armenisths
15-04-2008 @ 03:22
ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΠΗΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ???????
armenisths
15-04-2008 @ 03:27
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ ΑΛΛΑ ΟΝΤΩΣ ΥΠΗΡΧΕ ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΧΕΡΙ ΧΕΡΙ, ΓΡΑΦΙΚΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ... ::yes.:: ::yes.::
panta smile
15-04-2008 @ 04:14
nai armenisth se mia polh ths rodophs .. den einai fantastikh istoria.. apla m kinisai tin periergia gia to poso enas an8rwpos euais8htos glukos klp.. mporei na ftasei toso xamhla kai na leei aisxrologa se ekeinhn p mexri x8es elege pws einai h zwh tou.. h polh menei akatanomasth gia eunohtous logous..
Ναταλία...
15-04-2008 @ 04:49
Απίστεφτο και όμως αληθεινό μπράβο σου κορίτσι μου ::yes.:: ::up.:: ::hug.::
tinios
15-04-2008 @ 05:00
Φοβερή περιγραφή, δοσμένη με ευαισθησία!!
aggelika plasmeni
15-04-2008 @ 05:06
::angel.:: ::up.:: πολυ καλο..
Jorlin
15-04-2008 @ 05:21
Αχ, οι τζέντλεμεν πάνε πια! Τώρα όλοι είναι στην πλειοψηφία τους ναρκισσιστές! Όσο γλυκόλογα κι αν λένε, το κάνουν μόνο και μόνο για να τους επιστραφούν τα διπλά και τα τρίδιπλα. . . ::sad.::

Με άγγιξε πολύ η ιστορία σου... Όντως είναι γραμμένη με ξεχωριστή ευαισθησία. . . ::yes.::
maraki
15-04-2008 @ 06:55
mpravo despoinio mou....mpravo,,,1000 fores mpravo..

telika oso mikri eisai sthn ilikia toso megali sto mialo sou eisai...

dixnis orimo atomo kai etsi na eksakolouthisis na eisai...oso zeis mathenis tin pragmatikotita.

kai kati akoma oso perigrafis ton kyrio etsi alo toso pisteyseme yparxoun gunaikes se auto to motivo...

ara einai thema xaraxtira glikia mou...

kserw geygaria pou einai etsi pouy ta perigrafis..alla kserw kai alla zeygaria
pou einai zileyta kai erwtey,mena opos sta prwta tous vimata..

na se kala despoionio mou..

sinexise etsi..

::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
ΑΠΡΙΛΗΣ
15-04-2008 @ 08:23
Πρώτη φορά διαβάζω κάτι δικό σου.Διαβασα με ενδιαφέρον το κείμενό σου.
Με εντυπωσίασες με το αναφορικό ό,τι (που ξέρεις να το ξεχωρίζεις από το ειδικό "ότι".
Κωνσταντίνος.

ΥΓ.Ευχαριστίες που πέρασες από την σελίδα μου.
Helene52
15-04-2008 @ 08:38
Με τον Νεκτάριο (tinios) ιδιαίτερα και με όλους του άλλους θα συμφωνήσωω!!!!!!!!
Έγραψεεςςςς φιλονάδα !!!!!!! ::theos.:: ::theos.::
Μια αγκαλιά και πολλά πολλά ::kiss.::
!!!leou!!!
15-04-2008 @ 11:38
Εγώ φιλενάδα στο είχα πει...
Έχεις έναν υπέροχο τρόπο να μας περιγράφεις τις ιστορίες σου.
Είναι τόσο ζωντανές που μας κάνεις να νομίζουμε ότι είμαστε εκεί μαζί σου.
Mavro Triantafillo
16-04-2008 @ 12:59
axxx!!! Auth h ypografh s kai to poihma den tairiazoun! 8a mas trellaneis!
E3airetiko, despoinaki1 ti perigrafh?? huh???
::theos.:: ::up.:: ::yes.::
panta smile
16-04-2008 @ 13:43
xaxaxxa nai den tairiazei to name..apla otan mphka gia prwth fora edw htan ekeino p me ekfaze twra allaksan t pragmata alla kai pali den epapsa na xamogelaw k as einai xlwmo to xamogelo! thn agaph m se olous!sas eyxaristw!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο