| |
[align=center]Θα έρθουν μέρες που ο θεός σου θα σε φτύσει
Και δε θα βρίσκεις έλεος πουθενά
Μόνο ο εαυτός σου ποτέ δε θα σ' αφήσει
Και όλα θα μοιάζουν τόσο μακρινά
Θα έρθουν καλοκαίρια κι ο ουρανός
Αντί ν' ανοίξει να φωτίσει την πλευρά σου
Θά στέκεις σαν τον ήλιο μοναχός
Και θά 'ναι άδεια η ανοιχτή η αγκαλιά σου
Θα έρθουν μέρες που θα σε μισήσουν
Κ άλλες ακόμα που θα σε λυπούνται
Μην τους αφήσεις μες στο βάλτο να σε ρίξουν
Άσ' τους για νικητές, αν θέλουν, να περνιούνται
Στη μοναξιά θα βρεις τη διαύγειά σου
Κι ας σε περάσουν για τρελό για μια στιγμή
Όταν μπορέσεις να ανοίξεις τα φτερά σου
Όλα θα μπουν μες στη δική σου τη ροή...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
