| |
| | Βγήκαν σεργιάνι οι καημοί |  | | |
(Συγγνώμη φιλαράκια, αλλά αυτές τις μέρες, θα μπαίνω πολύ λίγο, ένεκα συνεχούς ωραρίου.
Μετά το Πάσχα, τα λέμε καλύτερα!)
ΒΓΗΚΑΝ ΣΕΡΓΙΑΝΙ ΟΙ ΚΑΗΜΟΙ
Χίλιες στιγμές μαζεύτηκαν, πιάσαν κουβεντολόι,
διαλέξαν τις χειρότερες, και φτιάξαν κομπολόι.
Τις μνήμες τους φυλάκισαν, σε μια χρυσή αλυσίδα,
και βρίζανε τη μοίρα τους, που’χάσαν την παρτίδα.
Χίλιοι χαμένοι έρωτες, βρήκαν τα μονοπάτια,
σ’ένα δισάκι φόρτωσαν, του χρόνου τα κομμάτια.
Ανοίξαν τα κιτάπια τους, με τις παλιές χρεώσεις,
από αγάπες π’άφησαν, απλήρωτες τις δόσεις.
Χίλιες κρυμμένες μουσικές, για χρόνια στο συρτάρι,
αφήσαν το πεντάγραμμο, και βγήκαν στο παζάρι.
Απλώσαν την πραμάτεια τους, να δεις και να διαλέξεις,
μα οι νότες είναι μόνο επτά, κι ένα σωρό οι λέξεις.
(Ρ)
Βγήκαν σεργιάνι οι καημοί, στου κόσμου το μπαλκόνι,
σκοτάδι, σίδερο βαρύ, τα όνειρα πλακώνει.
Μα δε βαριέσαι αδερφέ, το μάθαμε, εν τέλει,
τον πόνο να ξορκίζουμε, με ένα τσιφτετέλι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 18
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | http://greekmusic.ning.com/( Όσοι πιστοί προσέλθετε!) | | | |
|
poetryf
17-04-2008 @ 04:15 | Άπιαστος είσαι Νεκτάριε . . . ::yes.:: ::hug.:: | | Helene52
17-04-2008 @ 04:16 | Χίλιες κρυμμένες μουσικές, για χρόνια στο συρτάρι,
αφήσαν το πεντάγραμμο, και βγήκαν στο παζάρι.
Απλώσαν την πραμάτεια τους, να δεις και να διαλέξεις,
μα οι νότες είναι μόνο επτά, κι ένα σωρό οι λέξεις
Βγήκαν σεργιάνι οι καημοί, στου κόσμου το μπαλκόνι,
σκοτάδι, σίδερο βαρύ, τα όνειρα πλακώνει.
Μα δε βαριέσαι αδερφέ, το μάθαμε, εν τέλει,
τον πόνο να ξορκίζουμε, με ένα τσιφτετέλι.
Υ π έ ρ ο χ ο ο ο ο ο ο !!!!! ::theos.:: ::theos.::
Βουρ και έφυγε για αγαπημέναααα!!!!!!
Καλό μεσημέριιι::hug.:: | | ΛΙΑ
17-04-2008 @ 04:22 | Ωραίος Νεκτάριε, πανέμορφοι στίχοι, καταπληκτική ρίμα και αληθινά λόγια... Καλό μεσημέρι κι από μένα... ::theos.:: ::theos.:: ::yes.:: | | panta smile
17-04-2008 @ 05:00 | Νεκταριε είσαι άψογος!!!!!!!!!!!
καλό μεσημέρι...
::theos.:: ::love.:: ::up.:: | | Ιππαρχος
17-04-2008 @ 05:03 | μα οι νότες είναι μόνο επτά, κι ένα σωρό οι λέξεις.
::up.:: | | zennoula
17-04-2008 @ 05:14 | ::up.:: ::up.:: ::up.::
Α Ψ Ο Γ Ο | | Ναταλία...
17-04-2008 @ 05:51 | με όλους τους ::up.:: | | Aris4
17-04-2008 @ 06:05 | Αδερφε Ρηγα , εισαι ωραιος !!!!! ::theos.:: | | armenisths
17-04-2008 @ 06:45 | χμ χμ νεκταριε και δεν θα μπαινεις και δεν θα μπορεις να εμπνευστεις λογο πολυ δουλειας και δεν θα γραφεις δεν πειραζει φιλε μακαρι να εχει πολυυυυυυυυ δουλεια σου ευχομαι. οσο για το στιχο τι να πω? οπως παντα τελειοςςςςςςς ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | arpistre
17-04-2008 @ 07:22 | ..με ένα τσιφτετέλι.
χα!χα! (κλαυσίγελως..)
::smile.:: | | doxa paradise
17-04-2008 @ 07:33 | Βγήκαν σεργιάνι οι καημοί, στου κόσμου το μπαλκόνι,
σκοτάδι, σίδερο βαρύ, τα όνειρα πλακώνει.
Μα δε βαριέσαι αδερφέ, το μάθαμε, εν τέλει,
τον πόνο να ξορκίζουμε, με ένα τσιφτετέλι.
ετσι ετσι νεκταριε..... | | Mικρουλι
17-04-2008 @ 11:17 | Υπεροχο Νεκταριε!!
Μπραβο σου!
::up.:: ::yes.:: ::up.:: | | Adoletes
17-04-2008 @ 13:03 | Μπράβο καλό111 Πολύ καλό!!! ::theos.:: ::theos.:: | | letitbe
17-04-2008 @ 13:11 | Βγήκαν σεργιάνι οι καημοί, στου κόσμου το μπαλκόνι,
σκοτάδι, σίδερο βαρύ, τα όνειρα πλακώνει.
Μα δε βαριέσαι αδερφέ, το μάθαμε, εν τέλει,
τον πόνο να ξορκίζουμε, με ένα τσιφτετέλι.
::up.:: ::theos.:: ::love.:: | | χάρης ο κύπριος
17-04-2008 @ 13:44 | πολύ καλό. ::up.:: | | Adoletes
17-04-2008 @ 14:13 | Ευχαριστώ ακι για τις ευχές σου!! Νάσαι καλά. ::hug.:: | | AndreasChristodoulou
17-04-2008 @ 21:20 | γεια σου φίλε Ποιητη | | D-Asimos
18-04-2008 @ 18:57 | εισαι μεγαλη πενα φιλε μου! στ' αγαπημενα μου! ετοιμο για μελωδια! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
