Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: ίσως να ναι απλά σκεψεις
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129942 Τραγούδια, 269267 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ίσως να ναι απλά σκεψεις
 Συγγραφή σε ώρες αϋπνιάς...
 
[I]« Το απόλυτο σκοτάδι έχει απλωθεί μέσα στο σπίτι, στέκομαι στο μπαλκόνι, καθισμένη στο υπερυψωμένο πεζούλι, τα γόνατα μου ενωμένα πλήρως με το υπόλοιπο σώμα μου, ένιωθα ασφάλεια καθώς άφηνα τις αισθήσεις μου να χαλαρώνουν και να χάνουν τον μοναδικό τους στόχο, να με επαναφέρουν ή να με διατηρούν στην πραγματικότητα… Μοναδικό φως το φεγγάρι με λιγοστά σύννεφα να θρυμματίζουν την αέναη μορφή του. Κι όμως ήταν τάχα σκληρή η απόφασή μου να ξεφύγω από τις σκέψεις που κατασπάραζαν το μυαλό μου, τα συναισθήματά μου; Αν με άκουγαν, οι νύμφες, θα μου μιλούσαν σκληρά για τις σκέψεις αυτές, δεν μετράει ο προορισμός, αλλά το ταξίδι! Θα μου έλεγαν και θα μου ξανά-έλεγαν… Μέχρι να μπορούσα να το έλεγα και να το αισθανόμουν. Το κρύο είχε μαλακώσει, σαν χάδι από μεταξωτό μαντίλι απομεινάρι από άλλες εποχές, τότε που οι κοπέλες, ως γνώστες της κοκεταρίας φρόντιζαν μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια. Σαν κάποιος να είχε βάλει στην ίδια την ζωή αναγεννησιακά πορτρέτα! Ma σκοπός τους, δεν ήταν απλά να στέκονται βουβά σε τοίχους αλλά να μιλούν και να γελούν, να ζουν και να υπάρχουν σαν κάτι ανεξίτηλα γραμμένο σε στιχάκια στους δρόμους. Πόσες φορές δεν κοίταξα το δρόμο απλά σαν να ήθελα να βρω κάτι διαφορετικό και απρόσμενα ελκυστικό, μόνο και μόνο ελπίζοντας να οδηγηθώ σε κάποιο άλλο μονοπάτι, διαφορετικό και φιλόξενο κατάμεστο από παπαρούνα και πράσινο χορτάρι, δημιουργώντας ένα παράξενο χρωματικό συνδυασμό που μόνο να κυλιστείς σαν μικρό παιδί πάνω του, σου αποζητά… Ο ύπνος είναι γλυκός, λες και τρως γλυκό του κουταλιού, σερμπέτι από την γλύκα και μετά πίνεις καφέ ελληνικό πικρό λες και ελπίζεις πως η γλύκα θα νικήσει την πίκρα… Έχω χρόνια να κοιμηθώ και να νιώσω έτσι πάντα ήταν διαφορετικά, δεν ένιωθα απελευθερωμένη, πάντα ξυπνούσα λες και οι εφιάλτες μου έστησαν καρτέρι, και το ωραίο μου, μυστικό λιβάδι στη άκρη του δρόμου, έγινε απλά ένα λιβάδι επιστροφής παλιών χρεών και η πόρτα για το μέλλον… Ωραία λέξη! Μέλλον, ίσως να προσπαθούμε να πείσουμε, με την χρήση της, τον εαυτό μας, ότι δεν το καθορίζουμε εμείς… Από φόβο και προσμονή για ένα ωραιότερο παρόν… [/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

the soul would have no rainbow if the eyes had no tears...
 
Helene52
06-05-2008 @ 05:47
::up.:: ::yes.:: ::up.::
Μπράβο Ελεάννα!!!!!!!
Ναταλία...
06-05-2008 @ 06:08
::up.:: ::up.::
AlexSAI
06-05-2008 @ 06:26
Την καλησπέρα μου !!! ::yes.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο