Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τα παραμύθια
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130257 Τραγούδια, 269338 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα παραμύθια
 Ακόμα ένα απο τα παλιά και σας ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη σας
 
4—3—2005

Τα παραμύθια

Σαν ήμουνα πολύ μικρή
Διάβαζα παραμύθια,
Και πίστευα ότι όλ΄αυτά
Γράφανε την αλήθεια.
ΕΤΣΙ ΘΥΜΑΜΑΙ

Διάβαζα για τον πρίγκιπα
Πως θ΄ερθει καβαλάρης,
Πάνω στο άσπρο άλογο
Μαζί του να σαλπάρεις.

Ακόμα για τις μάγισσες
Που ήταν πολύ κακές,
Για όμορφες νεράιδες
Που ήτανε καλές.

Πάντα νικούσαν οι καλές
Και το καλό αναδείχνουν,
Και την αλήθεια νικητή
Έβλεπα να μας δείχνουν.

Μα τώρα που μεγάλωσα
Βλέπω αλιώς τον κόσμο,
Πως κυριάρχισε η ψευτιά
Και δεν μυρίζει δυόσμο
ΚΑΙ ΛΥΠΑΜΑΙ

Και δυστυχώς αυτή ζωή
Eμείς που μέσα ζούμε,
Πως την αλήθεια με κερί
Γυρεύουμε να βρούμε
ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΦΟΒΑΜΑΙ



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 22
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι αφορμές είναι πολλές / που ενπνεύση μου δίνουν / δικά μου αποτυπώματα / όμως εδώ αφήνουν.
 
iokasth
06-05-2008 @ 07:11
Μπράβο Ναταλία μου..έτσι είναι, η πραγματική ζωή , αλλοιωνει τα παραμύθια μας...
Αληθινό το ποίημά σου.
ΝεφΕλλη
AlexSAI
06-05-2008 @ 07:18
Την καλησπέρα μου Ναταλία !!! Υπέροχο.... ::theos.:: ::up.:: ::kiss.::
Ιππαρχος
06-05-2008 @ 07:46
Με την ΝεφΕλλη συμφωνώ 100%
zennoula
06-05-2008 @ 08:06
::up.:: ::yes.:: ::up.::
Nefeligeretis
06-05-2008 @ 08:19
Ναταλία, έξοχο μπράβο! ::hug.:: ::yes.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
06-05-2008 @ 08:20
Και δυστυχώς αυτή ζωή
Eμείς που μέσα ζούμε,
Πως την αλήθεια με κερί
Γυρεύουμε να βρούμε


Συμφωνώ απόλυτα για την ζωή ::yes.::
panta smile
06-05-2008 @ 08:36
NATALIA EINAI TELEIOOOO!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
zeppelin
06-05-2008 @ 08:42
kai egv gia ton kavalari diavaza ::up.:: ::love.:: ::kiss.::
tomas_to_tomari
06-05-2008 @ 08:47
san apopsh einai polu kalh natalia moy.san tropos grafhs einai a8wos kai paidikos ::up.::
χάρης ο κύπριος
06-05-2008 @ 09:06
εγώ πάλι αγάπησα αυτό το μικρό με τα σπίρτα και στο τέλος με έκαψε ::razz2.::
αυτή είναι ναταλία μου η πιο πικρή αλήθεια.
να τον εθέλεις πρίγκιπα μα νάναι παραμύθια. ::hug.:: ::hug.::
Κασσανδρα
06-05-2008 @ 09:10
telio!!ne simfono...i fandasia apo ti paragmatikotita apexoun para poli...... ::cry.::
Κασσανδρα
06-05-2008 @ 09:10
telio!!ne simfono...i fandasia apo ti paragmatikotita apexoun para poli...... ::cry.::
χρηστος καραμανος
06-05-2008 @ 09:49
προχώρα καλή μου!μην στέκεσαι στους πρίγκιπες! ::no.:: ::razz2.:: ::rol.::
armenisths
06-05-2008 @ 10:30
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: πολυ ομορφο μπραβο ναταλυ
ΓιΟΥΛΗ_Τ
06-05-2008 @ 10:51
τα παραμυθια απ' ανθρωπου νου φτιαγμενα
συμβολα της ζωης με μιαν απιαστη πνοη
και μια ελπιδα..
..την δυναμη τους να αντλουμε το ψεμμα να καταριπτει
πως η μονη αληθεια ειναι....

ΕΛΕΝΗ21
06-05-2008 @ 11:02
Μην πας μακριά, εγώ προσγειώθηκα στην απαίσια πραγματικότητα, όταν έγινα μάνα και αντιλήφθηκα τους άπειρους κινδύνους από τους οποίους όφειλα και οφείλω να προστατέψω το παιδί μου. Ως τότε (μιλάμε για δέκα χρόνια πριν) ζούσα σε άλλον κόσμο, νόμιζα οτι όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί και θέλουν το καλό μου. Μη γελάς, τόσο ηλίθια ήμουν ! Πίστευα η ανόητη, οτι ζούσα σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο !
vivikoulini
06-05-2008 @ 11:07
φανυαστικο ::up.::
Mικρουλι
06-05-2008 @ 11:09
"Μα τώρα που μεγάλωσα
Βλέπω αλιώς τον κόσμο,
Πως κυριάρχισε η ψευτιά
Και δεν μυρίζει δυόσμο

Και δυστυχώς αυτή ζωή
Eμείς που μέσα ζούμε,
Πως την αλήθεια με κερί
Γυρεύουμε να βρούμε"

::yes.:: ::yes.::

Ναταλία δεν ξέρεις πόσο με εκφράζεις αυτές τις μέρες και πόσο σε νιώθω!!!
::cry.::

EΡΩΤΙΚΟΣ
06-05-2008 @ 21:44
Σαν ήμουνα πολύ μικρή
Διάβαζα παραμύθια,
Και πίστευα ότι όλ΄αυτά
Γράφανε την αλήθεια.
..........ΕΤΣΙ ΘΥΜΑΜΑΙ

Μα τώρα που μεγάλωσα
Βλέπω αλιώς τον κόσμο,
Πως κυριάρχισε η ψευτιά
Και δεν μυρίζει δυόσμο
.......και ΛΥΠΑΜΑΙ..........

Και δυστυχώς αυτή ζωή
Eμείς που μέσα ζούμε,
Πως την αλήθεια με κερί
Γυρεύουμε να βρούμε
.........ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΦΟΒΑΜΑΙ......................
ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΙΑ ΔΕΝ ΑΓΑΠΑΜΕ

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΓΛΥΚΕΙΑ ΜΟΥ ΝΑΤΑΛΙΑ................

::hug.:: ::hug.:: ::love.::
miltos
06-05-2008 @ 22:10
Ο τελευταίος στίχος σου είναι η ωμή πραγματικότητα...
Η αλήθεια των λίγων είναι πλέον η κακία των πολλών..
Ομορφη η γραφή σου.
Helene52
07-05-2008 @ 02:26
Μα τώρα που μεγάλωσα
Βλέπω αλιώς τον κόσμο,
Πως κυριάρχισε η ψευτιά
Και δεν μυρίζει δυόσμο

Και δυστυχώς αυτή ζωή
Eμείς που μέσα ζούμε,
Πως την αλήθεια με κερί
Γυρεύουμε να βρούμε"
Την καλημέρα μου Ναταλίαααααα ::hug.:: ::kiss.::
Τα είπαν όλα !!!!!!!! Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο Ο Ο Ο Ο ::theos.::
poetryf
07-05-2008 @ 03:14
Υπέροχη γραφή και ειρμός Ναταλίτσα μου... ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο