stixoi.info: 1

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: 1

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130737 Τραγούδια, 269453 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

[align=left][B]Σαν μια παλιά ρεμπέτισσα σε είδα να κάθεσαι στην άκρη του δρόμου.
Ασπρόμαυρη ήσουν σαν το φιλμ της ζωής σου...
Μάτια κατάμαυρα.Κάπνιζες το τσιγάρο σου και κοιτούσες με νόημα τους άνδρες που περνούσαν από μπροστά σου.
Μια γυναίκα σε εποχή παρακμής.Δεν άντεξες!
Πέταξες το τσιγάρο και μπήκες σε ένα ταβερνάκι στο παρακάτω στενό.
(Ήμουν από πίσω σου).
Έκατσες μόνη σου στο τραπέζι,παρείγγειλες κρασί και αφέθηκες λίγο στη μουσική.Μόλις "έφτιαξες κεφάλι" άφησες δειλά την τιράντα του φουστανιού σου να πέσει από τον ώμο σου...
Ένιωσες όλα τα βλέμματα να μαζεύονται πάνω σου και το φχαριστιώσουν ως εκεί που δεν πήγαινε!
Πάντα ήθελες να παίζεις με τους άντρες θυμάμαι...
Άρχισες να μεθάς.Σηκώνεσαι απ'το τραπέζι και πας προς την ορχήστρα.Γυρνάς το κεφάλι προς τον κόσμο κι η μουσική ξεκινάει...
Διάλεξες ένα τραγούδι που μιλάει για τη ζωή σου,ένα παλιό ρεμπέτικο...
Άφησες όλο σου τον πόνο να βγει με τη φωνή σου μα ποτέ δεν ξέχναγες το θυληκό που ήταν καλλυμένο με κόκκινο ύφασμα.
Ακόμα κι όταν έτρεξε το δάκρυ από τα μάτια σου προκαλούσες...
Όλοι έβλεπαν κάποια που ήθελαν να έχουν στο κρεβάτι τους.Μια κολπατζού που θα τους έκανε πασσάδες και με τη σκέψη σου
δινόσουν στον καθένα όπως πίστευες ότι του ταίριαζε.Έκανες έρωτα με τουλάχιστον είκοσι άντρες εκείνη τη νύχτα.
Κάθε φορά που φανταζόσουν την κορύφωσή τους γελούσες από μέσα σου.Τους κορόιδευες.Σκεφτόσουν πόσο ζώα είναι...
Το τραγούδι αυτό σου προκαλούσε τέτοια θλίψη που ήθελες να ήταν εκείνη η τελευταία σου στιγμή.
Χόρευες,κουνούσες τη μέση σου και ηδονιζόσουν από πόνο κι από την επιθυμία όλων να σε κάνουν δική τους.
Μια ρεμπέτισσα πόρνη...
Το τραγούδι τέλειωσε,πήγες ξανά στο τραπέζι σου και ήπιες τις τελευταίες γουλιές απ'το κρασί σου.
Δίνεις μια και σπας το ποτήρι στον τοίχο!Γελούσες τόσο δυνατά λες και μπήκε ο διάολος μέσα σου!
Γελούσες κι έκλαιγες...
Φόρεσες το τρύπιο σου παλτό κι έτριψες το κοκκινάδι απ'τα χείλη σου λες και σε πονούσε.Το γέλιο σου συνέχιζε...
Μόλις έφτασες στη πόρτα γύρισες και τους έριξες ένα βλέμμα υποτιμητικό.Όλοι δε κοιτούσαν άναυδοι!
-"Στο διάολο όλοι σας!"
Η πόρτα έκλεισε πίσω σου.Κανείς δεν σε ξαναείδε από τότε 'η άκουσε για 'σένα,ούτε κι εγώ.
Χαράχτηκες όμως στη μνήμη τους σαν μια τρελή ρεμπέτισσα πόρνη.

Νομίζω πως τελικά αυτός ήταν ο σκοπός σου,να πεις ένα τραγούδι...


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 11 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

rakenditos 08-05-2008 @ 15:13	wow.... ισως , λεω ισως αυτη η τυπισα να εχει μια μακρια συγγενεια στον χρονο με την φιλη μου απο το "502".....
Ελένη Καιγή 08-05-2008 @ 23:39	Καλά... Η προσωποποιήση του Ρεμπέτικου είναι η τύπισσα. Και το βλέμμα της, και το κραγιόν της, και το "αϊ στο διάολό" της...
Κωσταντής 09-05-2008 @ 00:31	Μας έδωσες ένα μικρό κινηματογραφικό αριστούργημα... Συφχαρητήρια!!! ::yes.::
ψιτ-ψιτ 09-05-2008 @ 00:58	ωραια...μαγκας!!
EΡΩΤΙΚΟΣ 09-05-2008 @ 01:05	::up.:: ::love.:: ::up.::
kornos29 09-05-2008 @ 01:19	εισαι αστερι ::wink.::
utterly sweet 09-05-2008 @ 01:27	Απίστευτο..... ::theos.:: πολύ καλή η τύπισσα!!!!!!!
zeppelin 09-05-2008 @ 01:28	Α ναι! Είχα μια φίλη Αλεξάνδρα. Έκοψε τις φλέβες της όταν ήταν 5 χρονών και από τότε δεν ξαναφύτρωσαν ::smile.::
χρηστος καραμανος 09-05-2008 @ 02:38	τι φοβερά πράγματα γράφεις!!!
zeppelin 09-05-2008 @ 02:39	Σ'ευχαριστώ το ξέρω ::rol.:: Έχει συμβεί όμως! Δεν ξαναφύτρωσαν ::yes.::
alexandra 09-05-2008 @ 04:46	ευχαριστώ για τα καλά λόγια και προσθέτω πως δεν έχω καμία σχέση με ανθρώπους που κόβουν τισ φλέβες τους... ::cool.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο