| |
| | Αύριο |  | | |
Η ματιά σου τώρα εγίνη
Απελπισμένη ναυαγού κραυγή
Γίνη λαμπάδα κι άναψε μπροστά μου
Γίνη κισσός κι απάνω μου τυλίχτηκε
Γίνηκεν ήλιος να μου δείξει τ’ανοιξιάτικα
Μπουμπούκια που στολίζουν τα μαλλιά σου
Γίνη τραγούδι να μου τραγουδήσει
Τα θέρη τα χρυσά που με προσμένουνε.
Ποιος είπε πως σβήστη για σενανε ο ήλιος
Πως πέθανε η μέρα και θάφτη για πάντα
Ποιος είπε πως έμεινες μόνη στον κόσμο
Πως ξάφνου τα σπίτια γκρεμίστηκαν όλα
Οι δρόμοι σκαφτήκαν ,σβηστήκαν οι κήποι
Και μένεις μονάχη στον κόσμο
Πένθιμη στήλη σε απέραντο τάφο
Οχι,παιδιά σε προσμένουν στο σπίτι
Παιδιά θα σ’ανοίξουν τη πόρτα
Να μπείς ,να καθίσεις και γύρω σου νάναι
Παιδιά σιωπηλά συναγμένα να σε βλέπουν στα μάτια
Σα θάλασσα τώρα θα ζείς,η ζωή σου
Στης γής τη μεγάλη αγκαλιά θα κυλάει
Σταγόνες χωρίς μετρημό,χωρίς τέλος
Σα δρύς θε να ζείς και θάχεις τα φύλλα
Οσα είναι τ’αστέρια της ξάστερης νύχτας
Θα ζείς καθώς ξάστερη νύχτα και θάχεις
Τ’αστέρια πολλά,πιο πολλά κι απ’τον άμμο
Της θάλασσας όλης που βρέχει τον κόσμο
Κι εγώ που δεν έχω άλλο βιός ,άλλα πλούτη
Παρά το φτωχό μου τραγούδι,το φέρνω
Στα πόδια σου εμπρός ταπεινά και τ’ανοίγω
Τ’απλώνω χαλί μαλακά να πατήσεις..........
Όλα τα τρώει μια θλίψη,ένα μαράζι
Και πλέουν σ’ένα αξέσπαστο λυγμό
Αχ,με τον κήπο ετούτο το χλωμό
Η ζωή σου πόσο μοιάζει,πόσο μοιάζει
Πρώτα εδώ ζούσε μια μεγάλη καστανιά
Μύρια σμαράγδια που άστραφταν εφόρει
Και μόνο που τη θώρειες και σ’εθώρει
Άνοιγε ο νούς σου διάπλατα πανιά
Οι κλώνοι της έγιναν χέρια κουρασμένα
Που παραδίνονται και γέρνουνε στη γή
Ανάμεσα τους φάντασμα η σιγή
Αργοπερνά με βήματα σβησμένα
Τώρα ετοιμάζεται ένας όρθιος σκελετός
Ρωτιέσαι τι προσμένει για να πέσει
Ο θάνατος δικαιούται αυτή τη θέση
Αυθεντικός,τελειωτικός ,ρητός...........
Αύριο θα στέκει μέσα στη σιγή
Ένα κουφάρι μαύρο ακόμα
Τ’άλλα όλα θάχουν γίνει ως τότε χώμα
Και θα επιστρέψουν στην ατάραχη τη γή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Μοιάζω μ'εσένα
09-05-2008 @ 04:35 | Εξαίρετος!!! ::theos.:: | | zeppelin
09-05-2008 @ 04:36 | τί θα φας αύριο; | | Helene52
09-05-2008 @ 04:57 | Καταπληκτικό !!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | tinios
09-05-2008 @ 05:14 | Φοβερές εικόνες, φίλε μου Αντρέα!! | | χρηστος καραμανος
09-05-2008 @ 06:12 | όπως πάντα φοβερός!εύγε κολοσσιαίε! | | το κορίτσι του Μαι
09-05-2008 @ 06:43 | οι κλωνοι της εγινανα χερια κουρασμενα
που παραδινονται και γερνουνεστη γη ::up.::
την καλησπερα μου ::smile.:: | | Ναταλία...
09-05-2008 @ 07:33 | Οχι,παιδιά σε προσμένουν στο σπίτι
Παιδιά θα σ’ανοίξουν τη πόρτα
Να μπείς ,να καθίσεις και γύρω σου νάναι
Παιδιά σιωπηλά συναγμένα να σε βλέπουν στα μάτια
Σα θάλασσα τώρα θα ζείς,η ζωή σου
Στης γής τη μεγάλη αγκαλιά θα κυλάει
Σταγόνες χωρίς μετρημό,χωρίς τέλος
Σα δρύς θε να ζείς και θάχεις τα φύλλα
Οσα είναι τ’αστέρια της ξάστερης νύχτας
Θα ζείς καθώς ξάστερη νύχτα και θάχεις
Τ’αστέρια πολλά,πιο πολλά κι απ’τον άμμο
Της θάλασσας όλης που βρέχει τον κόσμο
Κι εγώ που δεν έχω άλλο βιός ,άλλα πλούτη
Παρά το φτωχό μου τραγούδι,το φέρνω
Στα πόδια σου εμπρός ταπεινά και τ’ανοίγω
Τ’απλώνω χαλί μαλακά να πατήσεις..........
με όλους τους ::up.:: Αντρέα ::theos.:: στη γραφή σου | | armenisths
09-05-2008 @ 07:34 | ΤΑΞΙΔΙ Η ΚΑΘΕ ΦΡΑΣΗ ΣΟΥ.. ::yes.:: | | Ιππαρχος
09-05-2008 @ 10:03 | Εδώ μόνο σιγή πρέπει...και θαυμασμός για αυτά που μας προσφέρεις. | | AlexSAI
09-05-2008 @ 11:40 | Την καλησπέρα μου !!! Υπέροχο ... ::yes.:: ::theos.:: | | ΕΛΕΝΗ21
09-05-2008 @ 13:54 | Απόψε ούτε θα μπω στη διαδικασία να σχολιάσω με λόγια. Δεν υπάρχουν λόγια, λέξεις στην ελληνική γλώσσα, που είναι από τις πιο πλούσιες που υπάρχουν, που να μπορούν να εκφράσουν τα αισθήματά μου. Είσαι ποιητής, ΜΕΓΑΛΟΣ. ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
