stixoi.info: Το ξυπνητήρι της καρδιάς

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το ξυπνητήρι της καρδιάς

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130430 Τραγούδια, 269371 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Το ξυπνητήρι της καρδιάς

>Μέθεξις

[font=Palatino Linotype][B]Απ’άκρη σ’άκρη μια σιγή ευλαβική
μόνο το βάδισμα του δρόμου ανηφοράει
τα κομμάτια τις Άνοιξες, τα «αποδήμησα» μα «να’μαι»

Η μια ψυχή πλάι στην άλλη
άγρυπνο τ’ όνειρο κι ο ύπνος μαγεμένος

Ζωή και θρήνος :
Τούτη η αγάπη που μας πρέπει

Ζήσαμε ακέραιοι εραστές
–περιπλανώμενοι στης γης τον κυκεώνα
ζήσαμε ωραίοι και ως ληστές
κλέψαμε χιόνι , γκρίζο φως απ’τον χειμώνα.

Χρώματα και χαμόγελα
όλα γραμμένα σε δεφτέρια και εικόνες
Που ίσως ποτέ δεν είδαμε
μα πάντα αποζητούμε

Σαν το πρωτοκλάμα του νιόφερτου μωρού
σαν πρωτοδεί τον κόσμο
Πριν τρομάξει

Απ’άκρη σ’άκρη απλωμένο ένα ρολόι
εγώ τις ώρες, ‘συ τα λεπτά
δυο λεπτοδείχτες σε ανάστροφη πορεία

Διπλή πορεία
κι είναι ο χρόνος ένας

Η μια ψυχή πλάι στην άλλη’
Σώπα μην κλαις

Τί και που λείπει ο ουρανός!
Αφού τη σύλληψη του Ήλιου θα τη δούμε
θα απλώσει ρίζες με το φως του η αγάπη

Βαθύ το γέννημα σ’ανατολές σώων ανθρώπων
κι εμείς κουρδίσαμε σωστά το ξυπνητήρι μας
Σώπα σαν θες

Το ξυπνητήρι της καρδιάς χτύπο δεν χάνει
Και σ’αγαπώ
και σε ξεχνώ
και πάντα θα ξυπνώ μαζί σου
Και πάντα θα ονειρεύομαι
μια ακόμα ανατολή σου.

Σώπα και δες...
Απ’ακρή σ’άκρη είμαι δική σου.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 14 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.

de la flores 12-05-2008 @ 07:34	τα σέβη μου κυρία Αθανασία. έξοχο. ::theos.::
Helene52 12-05-2008 @ 07:34	Το ξυπνητήρι της καρδιάς χτύπο δεν χάνει Και σ’αγαπώ και σε ξεχνώ και πάντα θα ξυπνώ μαζί σου Και πάντα θα ονειρεύομαι μια ακόμα ανατολή σου. Σώπα και δες... Απ’ακρή σ’άκρη είμαι δική σου. ............ ::love.:: ::theos.:: ::theos.::
zennoula 12-05-2008 @ 08:02	::up.:: ::love.:: ::hug.::
χρηστος καραμανος 12-05-2008 @ 08:10	απ΄άκρη σ΄άκρη είμαι δική σου!πόσο θάθελα να μου συμβεί και μένα μιά φορά!μπράβο!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ingion1 12-05-2008 @ 08:25	λυρικοτατο! ::up.::
φραγκοσυριανος 12-05-2008 @ 09:19	ΑΠΙΘΑΝΟ....ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΙ. ::love.::
Ιππαρχος 12-05-2008 @ 09:23	Τί και που λείπει ο ουρανός! Αφού τη σύλληψη του Ήλιου θα τη δούμε θα απλώσει ρίζες με το φως του η αγάπη Πάντα υπέροχη (ευχή και διαπίστωση μαζί)
Ιχνηλάτης 12-05-2008 @ 09:25	"Απ` άκρη σ` άκρη απλωμένο ένα ρολόι εγώ τις ώρες, συ τα λεπτά δυό λεπτοδείχτες σε ανάστροφη πορεία. Διπλή πορεία κι είν` ο χρόνος ένας". Πάρα πολυ καλό . δυό λεπτοδείχτες που παρόλο το διαφορετικό τους μέγεθος και την ταχύτητα συναντιούνται ανάστροφα ερωτεύονται και συμβιώνουν! Πολύ καλή σκέψη!!! Τα σέβη μου και την εκτιμησή μου!
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ 12-05-2008 @ 09:53	Ζήσαμε ακέραιοι εραστές –περιπλανώμενοι στης γης τον κυκεώνα ζήσαμε ωραίοι και ως ληστές κλέψαμε χιόνι , γκρίζο φως απ’τον χειμώνα. Γειά σου Αθανασία με τα ωραία σου. ::yes.::
letitbe 12-05-2008 @ 10:17	απο τα τελειοτερα που διαβασα σημερα πανεμορφο ::love.::
χάρης ο κύπριος 12-05-2008 @ 10:52	Ζήσαμε ακέραιοι εραστές ζήσαμε ωραίοι και ως ληστές ------------------------------------------ αχ ρε αθανασία μου αγαπημένη!!!! ::hug.::
μαρίλλη 12-05-2008 @ 11:22	Το διάβασα,το ξαναδιάβασα ούτε θυμάμαι πόσες... Ζήσαμε ακέραιοι εραστές -περιπλανώμενοι στης γης τον κυκεώνα ζήσαμε ωραίοι και ως ληστές κλέψαμε χιόνι,γκρίζο φως απ'τον χειμώνα!!!!!! ::love.::
CaTHeR\|Na 13-05-2008 @ 00:36	::love.:: ::theos.:: ::up.::
DESTINY 31-03-2012 @ 11:28	Υπέροχο συνονόματη!!!Το λάτρεψα! ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο