| |
Ετσι δειλα ξεκινησα
το δρομο της αληθειας.
Σιγοπερπατωντας διπλα μου
-σαν την σοφια των πουλιων-
αγγελοι ανεμελοι,
να μου ξυπνανε τα ονειρα,
για να μπορεσω
καποτε ν'αντικρύσω
την αιωνιοτητα
στα ματια σου...
Κ σαν μου χαρισεις
την μελωδια που'χεις κρυμμενη,
-της ψυχης σου φυλακτο-
σαμπως να μπορω,
να περπατησω
πιο κοντα στον ουρανο
αγγελε μου....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
