| |
| | Θεά |  | | |
Ω φοβερή Θεά ,μεγάλη γυναικεία μου χαρά
Που για σε ασκήτεψα στου κόσμου την ανηφοριά
Δώσε μου απόψε απ΄τον κρατήρα της αγάπης σου να πιώ
Λύσ’τη ψυχή μου μ’ένα τραγούδι του έρωτα ψηλό,συγκρατητό
Τη νύχτα τούτη που σαν άρτος ο μαύρος σβώλος του μυαλού φουσκώνει
Και τούτη η μπόρα του κοσμικού καυμού,που βαθιά μου γιγαντώνει
Και πάσκει,.......πάσκει ν’ανοίξει του κρανίου μου όλες τις ραφές
Κι ολοένα σαν κήτος με τραβάει σε ξένες θάλασσες κι ακρογιαλιές
Τη νύχτα τούτη,τη δύναμη σου,γυμνή πλημμύρισε βαθιά μου
Με χέρια αχνά κι ανάλαφρα διώξε την άβυσσο απ’τη καρδιά μου
Νούς,ψυχή και σώμα τώρα κοιτούν το κάθε διάνεμά σου
Κι άλλο δεν απόμεινε για μέ παρά να ξέρω τ’όνομά σου
Ποιος απαλαίνει την πνοή στα σπλάχνα μου,σαν βρεφική
Ποιός ξανοίγει των αισθήσεων τη πεντάδα,τον έρωτα για να δεχτεί;
Εσύ,Εσύ που κρύβεις ω αθάνατη,το είδωλο σου κλεισμένο στη σμυρτιά
Φυλής ακέριας άνθισμα που φώλιασε χρυσάφι στη φωτιά
Εσύ μιλάς μονάχα με βουβή μιλιά κι ακούγεται άφθαρτη η φωνή
Κι όλοι,γέροι και νιοί,ορθοί σηκώνονται μπροστά σου εκστατικοί
Κι αγάλλονται στην ευωδιά σου που απλώνεται και τρέχει γαληνά
Πίνουν στην ομορφιά σου,το αντίχολο στα πάθη τα πικρά
Και βάζοντας τα χέρια τους,σιγά στο μέτωπό τους
Δεν ξέρουν κι αν πεθάνανε δεν ξέρουν ούτε κι αν ζούν
Πότε άσπρο,πότε πύρινο φωτάει το πρόσωπό τους
Κι ο θάνατος και η ζωή,μαζί σφοδρά τους μελωδούν
Μα δές κι η άβυσσο για σέ τον πέπλο της αφήνει
Και λάμπει μες στο σκοτάδι η αποθέωση σου χορτασμός
Γεμάτη απ’τη λαχτάρα σου πρωτάκουστη γαλήνη
Κι ο αγώνας μες στα βάθη μου θεριεύει λυτρωμός...............
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
χρηστος καραμανος
15-05-2008 @ 03:28 | Ένας φοβερός Ανδρέας έκανε την εμφάνισή του!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Ιππαρχος
15-05-2008 @ 03:40 | Ποιός ξανοίγει των αισθήσεων τη πεντάδα,τον έρωτα για να δεχτεί;
Πώς μπορείς ρε συ Ανδρέα να γράφεις όλο και καλλίτερα? Έχεις τον αμέριστο θαυμασμό μου! | | Helene52
15-05-2008 @ 03:46 | Ποιος απαλαίνει την πνοή στα σπλάχνα μου,σαν βρεφική
Ποιός ξανοίγει των αισθήσεων τη πεντάδα,τον έρωτα για να δεχτεί;
Εσύ,Εσύ που κρύβεις ω αθάνατη,το είδωλο σου κλεισμένο στη σμυρτιά
Φυλής ακέριας άνθισμα που φώλιασε χρυσάφι στη φωτιά
Τι να πω και εγώ τώρα .......
Με πρόλαβαν !!!!!!
Είσαι και παραμένεις ένας υπέροχος , καταπλητικός και άφθαρτος ποιητής !!!!!!!!!!!!!!!!!
Έχεις τον σεβασμό και τον απεριόριστο θαυμασμό μου !!!!!
Να είσαι πάντα καλά , όπως όλοι εδώ μέσα, εσύ να γράφεις και εμείς να σε διαβάζουμε και να σε θαυμάζουμε
::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | | simela
15-05-2008 @ 03:51 | τα λόγια είναι περιττά...
αγαπημένο...όπως όλα σου...
σε φιλώ!! ::kiss.:: | | zennoula
15-05-2008 @ 04:52 | ::up.:: ::yes.:: ::up.::
συμφωνω με ολους
ομως κι οι μεγαλοι ποιητες ριχνουν ενα βλεφαρο που και που στους πιο ταπεινους
την καλημερα μου | | MARGARITA
15-05-2008 @ 04:59 | Ύμνος!!!!!!μπράβο σου | | Ναταλία...
15-05-2008 @ 06:15 | Εσύ μιλάς μονάχα με βουβή μιλιά κι ακούγεται άφθαρτη η φωνή
Κι όλοι,γέροι και νιοί,ορθοί σηκώνονται μπροστά σου εκστατικοί
Κι αγάλλονται στην ευωδιά σου που απλώνεται και τρέχει γαληνά
Πίνουν στην ομορφιά σου,το αντίχολο στα πάθη τα πικρά
καταπληκτική γραφή ::yes.:: ::up.:: ::theos.:: | | tinios
15-05-2008 @ 06:23 | Μου φαίνεται, από εδώ και μπρος, απλά θα σου λέω ένα γειά!
Τα υπόλοιπα στα έχω πει, τόσες φορές!! | | χάρης ο κύπριος
15-05-2008 @ 06:31 | Και πάσκει,.......πάσκει ν’ανοίξει
του κρανίου μου όλες τις ραφές ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ρε ανδρέα ότι και να έχει μέσα το κρανίο σου πάντως είναι ποιητικό.
μπράβο σου ! ! ! ! | | Giasemi
15-05-2008 @ 07:07 | ΦΟΒΕΡΟ!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΕΛΕΝΗ21
15-05-2008 @ 11:52 | Γειά σου Ανδρέα με τις ομορφιές της ψυχής σου, του μυαλού σου, της καρδιάς σου. Σε διαβάζω από νωρίς, μα δεν ξέρω τι να πω κι εγώ. Τι άλλο υπάρχει για να σου πει κανείς ? Το δικό μου "μπράβο", τα δικά μου συγχαρητήρια, είναι τίποτα. Να είσαι καλά. Καλή σου νύχτα. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
