Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αθάνατο νερό
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269420 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αθάνατο νερό
 

[I]Τρεις οι τυφώνες, ξετυλίγανε τα έτη
για να χαθούν οι διδαχές μέσα στα πρέπει
λαοί αμύητοι στα άδυτα του νου
μήνυμα γύρευαν του άγνωστου θεού
σαν κρατηθήκαμε ζευγάρι απ’ το χέρι
χάθηκ’ ο πόνος μας στο πρώτο το αγέρι.

Στης γης τα σπλάχνα το αθάνατο νερό
αναγεννούσε κάθε αυγή τον ουρανό
πλάι μια μάνα του ονείρου οδηγός
μούσες που λούζονταν στου έρωτα το φως
μ’ αναζητούσανε στο χάδι του νοτιά
δε ξεμακραίνω απ’ την πηγή που ξεδιψά.

Ίσως να δώσω, ίσως πιω
ίσως να ξέρω, ίσως δεν πω
μα αν δεν το είπα θα το πω
πως ήπια αμίλητο νερό.

Σαν αποφεύγω τα σημάδια του βοριά
κοιμάται η γη μου σε ανίερη αγκαλιά
γέρνει και πέφτει το κεφάλι και γυρνώ
κλέβω την ώρα και σαν κλέφτης το ξεχνώ.
Πάνω στον ώμο της μητέρας μια ελπίδα
ήμουν αγέννητη και γύρευα πυξίδα
μα η γη στα σπλάχνα το κρατούσε το νερό
μέσα στην έρημο ασκήτεψα και ζω.

Μα πώς ξεχάστηκε η πρώτη μου η δίψα
κι ήρθε το όνειρο να διώξει κάθε ελπίδα
κι ήρθε ο εφιάλτης να ταράξει τη σιωπή
τρεις κεραυνοί στο πρώτο μου το βήμα
απ’ του θεού μου το θυμό μένος και κύμα
μα κρατηθήκαμε ζευγάρι απ’ το χέρι
κι ο πόνος χάθηκε στο πρώτο το αγέρι.[/I]




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Αταξινόμητα
      Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.
 
Celestia
24-05-2008 @ 15:46
Παντα μενω αφωνη με τα δημιουργηματα σου!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
24-05-2008 @ 16:31
Σ' ευχαριστώ πολύ Celestia, χαίρομαι όταν κάποιοι διαβάζουν τη νύχτα... είναι όλα πιο ήσυχα και η ανάγνωση σίγουρα θα φτάνει περισσότερο σε βάθος, αβίαστα. Για αυτό το λόγο προτιμώ τα μεσάνυχτα για να σηκώνω το κείμενο. Ανεξάρτητα από τα σχόλια προτιμώ τις νυχτερινές αναγνώσεις. Η ημέρα είναι ανήσυχη όπως και να το κάνουμε.
Celestia
24-05-2008 @ 16:31
Θεοδωρα μου παντα σε διαβαζω γιατι εισαι μοναδικη!
φιλακια!!!!!!!!!!
kelly_2007
24-05-2008 @ 16:32
Μα πώς ξεχάστηκε η πρώτη μου η δίψα
κι ήρθε το όνειρο να διώξει κάθε ελπίδα
κι ήρθε ο εφιάλτης να ταράξει τη σιωπή
τρεις κεραυνοί στο πρώτο μου το βήμα
απ’ του θεού μου το θυμό μένος και κύμα
μα κρατηθήκαμε ζευγάρι απ’ το χέρι
κι ο πόνος χάθηκε στο πρώτο το αγέρι.



ΕΙΣΑΙ ΥΠΕΡΟΧΗ !!!! ::theos.:: ::up.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
24-05-2008 @ 18:05
Celestia, φιλάκια.
kelly, να είσαι καλά.

Ευχαριστώ και όσους διάβασαν χωρίς να σχολιάσουν.
Καλημέρα...
χρήστος
24-05-2008 @ 21:24
Θεοδώρα καλημέρα. Ανήκω κι εγώ στους τελευταίους: σε διαβάζω πάντα. Πάρα πολύ καλό... να είσαι καλά...
Nefeligeretis
25-05-2008 @ 00:21
Καλημέρα Θεοδώρα, γράφεις έξοχα, χωρίς σπουδή λόγου και γω σε διαβάζω ανελλιπώς και μάλιστα όχι μόνο μία φορά .
Ιππαρχος
25-05-2008 @ 01:16
Συμφωνώ με όλους, κύρια με τους δύο τελευταίους...
Ναταλία...
25-05-2008 @ 05:49
Μα πώς ξεχάστηκε η πρώτη μου η δίψα
κι ήρθε το όνειρο να διώξει κάθε ελπίδα
κι ήρθε ο εφιάλτης να ταράξει τη σιωπή
τρεις κεραυνοί στο πρώτο μου το βήμα
απ’ του θεού μου το θυμό μένος και κύμα
μα κρατηθήκαμε ζευγάρι απ’ το χέρι
κι ο πόνος χάθηκε στο πρώτο το αγέρι.

πολύ ωραίο Δώρα ::yes.:: ::love.::
ASWTOS IOS
25-05-2008 @ 07:44
Μπράβο Θεοδώρα!!! ::theos.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
25-05-2009 @ 07:50
Kαλό απόγευμα, ένα χρόνο μετά..
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
25-05-2009 @ 08:22
Δωρα μου δε θυμαμαι να ξαναεχωγραψει τη παρακατω λεξη
ΑΨΟΓΟ!!!
Και ονειρικο και υπεροχο και καλυτερα νατο βουλωσω και να υποκλιθω ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ORLANDINA
25-05-2009 @ 08:37
"Μα πώς ξεχάστηκε η πρώτη μου η δίψα
κι ήρθε το όνειρο να διώξει κάθε ελπίδα........."

κορυφαιοι στιχοι!
BILLIWK
25-05-2009 @ 12:33

Σαν αποφεύγω τα σημάδια του βοριά
κοιμάται η γη μου σε ανίερη αγκαλιά
γέρνει και πέφτει το κεφάλι και γυρνώ
κλέβω την ώρα και σαν κλέφτης το ξεχνώ ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
ΑΠΙΣΤΕΤΗ ΜΑΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΤΕ ΚΥΡΙΑ ΜΟΥ!ΣΑΣ ΘΑΥΜΑΖΩ!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο