| |
Αδιέξοδο η ζωή μπροστά σου είπες
Έβαλες τη λογική να ζωγραφίζει κι έφυγες.
Τι να σου πω για να μπορέσεις με τα μάτια μου να δεις
και να με καταλάβεις;
Ηθική φτιαγμένη από χάρτινα κουτιά
σαθρή, με συρματόπλεγμα και φερετζέ φτιαγμένη
Πως να μη νοιώθεις ένοχες σκιές να σε ακολουθούνε;
Πως να μη θέλεις να κρυφτείς απ' όλους τους δικούς σου;
Πως να μην έχεις μπερδευτεί σ' αυτό τον κρύο κόσμο;
Ταχυδακτυλουργός ο χρόνος μάτια μου,
χάνονται σε μια στιγμή αυτά, που λίγο πριν σου'χε χαρίσει
Απάντηση ψάχνεις για να βρεις και λες πως θα την δώσεις
ρωτώντας κι ανακρίνοντας μόνο την λογική σου
Νάχεις το νου και ρώτατη, αφού το θες,
τι απάντηση θα δώσεις στην καρδιά σου,
όταν μόνη της την βρεις να τριγυρνά
στου χρόνου τα σοκάκια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
