| |
ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Πλατεία της Δάφνης. Κοντά στο σταθμό του μετρό. Δίπλα στις αφετηρίες των λεωφορείων για την Αθήνα. Απομεσήμερο της Κυριακής. Αφόρητη ζέστη. Πολλοί περαστικοί περίμεναν υπομονητικά. Τα λεωφορεία που …αργούνε. Μερικά δεν ήρθαν καθόλου. Αγανακτισμένοι ψάξανε τον σταθμάρχη αλλά….που τέτοια τύχη. Το 185 απαντούσε ευγενικά ότι το λεωφορείο έπρεπε να είχε ήδη φτάσει .Δίπλα περνούσανε πολλά.. άδεια ταξί. Τα αδέσποτα σκυλιά ήταν ελάχιστα και ιδιαίτερα φιλικά. Τα χελιδόνια διαλαλούσανε μεγαλόφωνα την χαρά τους. Είχανε μπόλικο …φαί. Οι κάδοι απορριμμάτων ξεχείλιζαν και παντού μα παντού έβλεπες σκουπίδια .Η ζέστη βοηθούσε πολύ στην αποσύνθεση των αποφαγιών από την διπλανή ταβέρνα. Η μπόχα ήταν αφόρητη. Η φορτωμένη ατμόσφαιρα σε συνδυασμό με την αυξημένη νευρικότητα των ανθρώπων που περίμεναν, μάταια ,το λεωφορείο προμηνούσε την έκρηξη.. οργής. Μετά από 45 λεπτά ήρθε ένα λεωφορείο που φυσικά δεν ήταν αυτό που θέλαμε να πάρουμε για να φτάσουμε στο προορισμό μας. Ρωτήσαμε τον οδηγό αν ξέρει τίποτα. Για την άλλη γραμμή. Δήλωσε άγνοια. Έφυγε στην ώρα του. Μετά από 67 λεπτά ήρθε το 217.Αυτο που περιμέναμε τόση ώρα. Επειδή δεν είχαμε ιδιαίτερη βιασύνη να φτάσουμε στα σπίτια μας δεν είχαμε πάρει ..ταξί! Ο οδηγός άκουσε υπομονητικά την διαμαρτυρία μας .Δήλωσε ότι δεν ξέρει τίποτα και ότι μόλις είχε πιάσει. Βάρδια. Τελικά μας είπε το μυστικό. Μερικοί οδηγοί κάνουν την παράβαση καθήκοντος . ΄΄Πηδάνε΄΄ μία βάρδια. Χωρίς δικαιολογία και χωρίς να λογοδοτήσουν σε κανέναν.
Η αγανάκτηση είχε φτάσει στο αποκορύφωμα. Πώς και για τι μερικοί οδηγοί απαξιούν τους επιβάτες; Με ποιο δικαίωμα μας ΄΄ κάνουν το πρόγραμμα ΄΄την Κυριακή. Βασίζονται στο ατιμωρησία ή στην καλή καρδιά των επιβατών που δεν θα μπούνε στο κόπο να τους καταγγέλλουν; Πώς είναι δυνατόν να μην ελέγχεται η εύρυθμη λειτουργία των λεοφοριογραμμών; Το κράτος που μας προτρέπει να χρησιμοποιήσουμε της δημόσιες συγκοινωνίες δεν πρέπει και να ελέγξει την σωστή τήρηση ωραρίων;
Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους ! Η μαυρισμένη, από το νέφος ,προτομή του γέρου του Μοριά που βρίσκεται στην πλατεία έχει αυτά τα λόγια χαραγμένα πάνω της. Ο Θ. Κολοκοτρώνη , αυτή η εξέχουσα μορφή στη ζωή και στην ιστορία της Παλιγγενεσίας ,κυριάρχησε σε όλες τις δύσκολες στιγμές της Επανάστασης και στα πολιτικά δρώμενα του νεοσύστατου τότε ελληνικού κράτους. Όταν βγήκε απ' τη Χάψη για να μπει επικεφαλής του αγώνα, κάλεσε το λαό στη μάχη και έστειλε μήνυμά στον Ιμπραήμ ότι «αυτή η γη ποτέ δε θα γίνει δική σου», όσες θυσίες κι αν χρειαστούν. Υπενθυμίζει στους περαστικούς τα αυτονόητα. Η κατάρα σε αυτούς που τότε είχαν συμβιβαστεί με τον τούρκο κατακτητή και τον προσκυνούσαν έχει ισχύ και σήμερα. Αυτοί που συμβηβάστηκαν με την ήτττα,αποδέχτηκαν την υποτέλεια και παραδέχτηκαν την υπεροχή των κατακτητών υπάρχουν ακόμα ανάμεσα μας. Μόνο που τώρα συμβιβάζονται με την απαξίωση, την υποτέλεια, την βρωμιά και την ακαταστασία. Είναι αυτοί που με το έτσι θέλω ΄΄σε γράφουν΄΄ για να μην χαλάσουν την ζαχαρένια τους. Προσκύνησαν στην ανευθυνότητα και στον ωχαδερφισμό! Για να έχουν ήσυχη ζωή προτίμησαν να γυρίσουν πλευρό στο κρεβατάκι τους. Δεν ήρθαν να εργαστούνε και να πάνε τον κοσμάκη στο προορισμό του.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
