| |
Κοιταζω μια κοπελα
στη ληθη του μυαλου μου
τη βρισκω να υπαρχει
στα βαθη του εαυτου μου
Ομορφη σαν τριανταφυλλο,
γλυκια και βελουδενια
αθωα και λαχταριστη
ειν'ολη μου η εγνοια.
Ξυπναω απ'το ληθαργο
και ομως την εχω χασει
αναθεμα σε εαυτε
δεν την εχεις ξεχασει
Σαν τηνε δω τρελενομαι
παλευω πια με μενα
να την αφησω στα παλια
αλλιως φευγω στα ξενα.
Τι μου κανε ολο σκεφτομαι
και ποσο ψυχρα να χει
γιατι να ειναι αληθεια?
με χει καταδικασει...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
