Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Save Your Self
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130389 Τραγούδια, 269368 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Save Your Self
 μέραα... Rashmi (Ρασμί) στα Ινδικά σημαίνει "αυτή με τα όμορφα μάτια".. τι άλλο ? α ! Βι-ετσ-εφ = , επικοινωνία μέσω VHF.. μινεράλι=mineral=σιδηρομετάλευμα ή σκράπ.. Τον Κρίσνα τον ξέρετε....αυτά...
 


[color=black][font=georgia]Κάτι μιλιές περίεργες που έχουνε οι Εγγλέζοι
τις σκέψεις σα νοθεύουνε με ουίσκι και κονιάκ..
Να ! Και οι τρεις ανέβηκαν απάνου στο τραπέζι:
Ο Kieran, με τον David και τον χοντρό τον Jack..

Έξω η Βομβάη απόξεσε το μαύρο από τα σπλάχνα,
τα “Save Our Souls” που ακούγονται από το βι-ετσ-έφ
λείωνουν απά στην πρωινή, την βρώμικη τους άχνα ‘
κι ο Jack , μες το μεθύσι του , φωνάζει : “ Save Your Self.!.”

Στον κόκκινο του το λαιμό φορά του κροταλία
την σκοτωμένη του ουρά , γι’ αντάξιο φυλαχτό.
Με δείχνει και χυδαία γελάει, «Μη δίνεις σημασία..»
με ορμηνεύει ο δεύτερος , «...σε φίδι κολοβό»..

Μα βράζω εγώ απ’ την οργή , την άτιμη του φύτρα
να ξεριζώσω αχ ! Θα’ θελα , από προσώπου γης..
Στο διάολο θα πλήρωνα δυο-τρία μπάρκα ως λύτρα
για να ξεπλύνω ότι έκανε στην όμορφη Rashmi…

Και ήμουνα εγώ μπροστά στο οκτάχρονο κορίτσι
όταν το πήρε , ρίχνοντας με εμέ, με μια γροθιά..
Που’ρθε στο ντόκο , ανάγκη του, με φρούτα, να πουλήσει
και στην κουκέτα το έσυρε. Και δεν εβγήκε πια..

Κάτι ντροπές, περίεργες, που φέρνουν οι ανθρώποι
τα λόγια σα νοθεύουνε με πράξεις σκοτεινές..
Πώς ξαφνικά αρχίνησε ένα θαλασσοκόπι !
Ο Kieran σ’όλους φώναξε “Wear your life vest”

Το μινεράλι μπάταρε , μα εγώ , μόνη φροντίδα
σε μια κουκέτα έτρεξα , να μη με δει κανείς...
Μετά, στη ράδα μάχομαι πάνω σε μια σανίδα
και με το άλλο μου κρατώ την όμορφη Rashmi.

“Οκέυ..” μου κάνει ο δεύτερος που κολυμπάει κοντά !
Κι οι τρεις τραβούμε ασθμαίνοντας να βγούμε στην ακτή.
Μα, πίσω ακούω μια φωνή, που μοιάζει με βρισιά :
“Save us.! ” Kι εγώ απάντησα : “Σωθείτε μοναχοί...”

Ένα φιλί στο μάγουλο… Tώρα πια έχει σβήσει.
Παιδάκι, εμπρός στο σπίτι της, σ’ ένα πράσινο πάρκο
ο Krishna ίσως της χρώσταγε να ζήσει ‘ Και ν’ ανθίσει..
Μα εγώ , χρωστώ στον διάολο ακόμη ένα μπάρκο...[/color][/font]


{Α}



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτη
 
evinevan
04-06-2008 @ 00:11
Αν και θυμίζει Καββαδία Εν τούτοις είναι καταπληκτικό ποιήμα>
Καλημέρα ::up.::
Α.Ε. ΕΠΕ
04-06-2008 @ 00:27
Κι εσένα σε ξέρουμε και είσαι καταπληκτικός!
Πένα δεκαθλήτρια θα σ' έλεγα

::rol.::
επισκέπτης
04-06-2008 @ 00:55
καλημέρα.... ::rol.::
« Ακρόνειρο »
04-06-2008 @ 01:41
Υπέροχο!

Καλή σου μέρα.
annaΤi
04-06-2008 @ 02:53
"Κάτι ντροπές, περίεργες, που φέρνουν οι ανθρώποι
τα λόγια σα νοθεύουνε με πράξεις σκοτεινές.. "
και το όλο, υπέροχο!!!! ::yes.:: Με ΕΠΕ, ολοταχώς! ::cool.::
justawoman
04-06-2008 @ 05:13
Λυτρωτικός!!!
Εσύ?
Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμα... μα τον Κρίσνα

::smile.::
balistreri
04-06-2008 @ 07:47
να σε πω ρε...κάνα χαρτί γι’ αυτά που γράφεις έχεις;
spil †
04-06-2008 @ 12:08
Υπέροχες διεισδύσεις στα 'αβατα της κατάθλιψης !
Μ Π Ρ Α Β Ο !!!
solminoraki
16-06-2008 @ 13:20
ΑΠΙΘΑΝΟ ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο