Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Σε έλεγαν Αγάπη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130388 Τραγούδια, 269368 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σε έλεγαν Αγάπη
 Τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο.
 
Όταν ήμουν μικρός, μιλούσαν για σένα.
Πολλοί ευτύχησαν μαζί σου. Άλλοι πάλι απογοητεύτηκαν.
Πάντα είχα απορία.
Πώς είσαι;
Πώς μιλάς;
Πονάς;
Πληγώνεσαι;
Πληγώνεις;
Η απουσία σου;
Η παρουσία σου;
....μεγάλωνα και σιγά σιγά άρχισα να σε αναζητώ.

Κάποια μέρα νομίζω σε είδα.
Πλησίασα...
Ήμουν μικρός δεν κατάλαβα και πολλά. Είπες τότε κάτι αλλά δεν κατάλαβα.
Έφυγες... Δεν ενοχλήθηκα αλλά μου φάνηκε κάπως. Στους άλλους φαινόταν πιό εύκολο. Τους μιλούσες πιό άνετα.

Έχεις ένα μοναδικό χαρακτηριστικό. Εμφανίζεσαι καθε φορά με διαφορετικές μορφές. Σε εντόπισα πάλι κάπου. Είχες αλλάξει πολύ αλλά πάλι ήσουν πολύ όμορφη. Κόμπιασα λίγο αλλά σου μίλησα. Και πάλι όμως δίστασες. Δεν ξέρω γιατί. Δεν ήξερα ακόμη...

Τα χρόνια περνούσαν. Σε είδα πολλές φορές να τριγυρνάς στη σχολή, στις παρέες, στο δρόμο, στη στάση, στο γήπεδο, στη δουλεία. Πάντα με άλλη μορφή, πάντα όμορφη, πάντα τόσο καλή για να είσαι αληθινή και εγώ τόσο λίγος για να με ακούσεις, να με δεις, να με πιστέψεις.

Είχα αρχίσει να βλέπω να διαμορφώνεται μια κατάσταση λίγο περίεργη. Είχα αρχίσει να κουράζομαι. Όσο περνούσε ο καιρός έχανα φιλούς και τους έβλεπα πολύ αραιά. Δύσκολοι καιροί για όσους δεν σε γνώρισαν. Θυμάμαι μια φορά μου έδωσες την ευκαιρία που ζητούσα. Όμως σύντομα έφυγες. Μου ζήτησες συγνώμη και έφυγες. Μου είχες πει ψέμματα. Το παραδέχτηκες. Πληγώθηκα...

Στους άλλους πάντα έδειχνες να έχεις μια εξάρτηση... μια ανάγκη.

Ένα βράδυ ζαλίστηκα πολύ...
Βρήκα που μένεις...
Σου μίλησα... ξανά και ξανά σε όποια μορφή και αν είχες πάρει.
Παρακάλεσα...
Χτύπησα τη πόρτα σου...
Φώναξα και φώναζα πολύ...
Κατά καιρούς σε γνώριζα με διαφορετικά ονόματα. Τα είπα όλα... Σε φώναξα με όλα σου τα ονόματα...
Η νύχτα πέρασε...
Ξημέρωσε...
Τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο.

Στη μόνη φορά που σε γνώρισα μου είπες ψέμματα...
Θα μου λείψεις... έστω και έτσι θα μου λείψεις.

Έφυγα... κάποιος με ρώτησε πως σε έλεγαν.
Από τα πολλά ονόματα διάλεξα το ένα όνομα που σε χαρακτήριζε πιό πολύ.

Αγάπη...

Σε έλεγαν Αγάπη...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
elena351
05-06-2008 @ 14:04
Yperoxo kommati !! ::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
« Ακρόνειρο »
05-06-2008 @ 14:40
Απλά λόγια μα σίγουρα διαχρονικά..

Καλό βράδι.
MARGARITA
06-06-2008 @ 01:37
Αλήθεια...Θα μου λείψεις... έστω και έτσι θα μου λείψεις.
καλημέρα σου
το κορίτσι του Μαι
06-06-2008 @ 05:03
ευχομαι να την βρεις την αληθηνη ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
καλο σβκ σου ευχομαι

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο