« Ακρόνειρο »
05-06-2008 @ 14:53 | Το φινάλε σου έχει τόση αλήθεια,
που θα βάλω και στο τσάι μου..
Καλό βράδι. | |
elena351
05-06-2008 @ 15:11 | "Εκεί που εγκλημάτισε η αγάπη
γύρισες ξανά.
Δεν σε τρομάζει το να πάψω να σ'αγαπάω,
Δεν σε τρομάζει το να πάψω να είμαι ερωτευμένος.
Αυτό που σε τρομάζει,
είναι το να πάψω να πονάω για σένα."
::up.:: ::hug.:: ::up.:: | |
vas
05-06-2008 @ 15:32 | ::yes.:: | |
Κατσοράκι
05-06-2008 @ 22:23 | καλημέρα κ καλο Σ/Κ!!!! ::yes.:: ::up.:: ::up.:: | |
Δήμητρα
06-06-2008 @ 00:03 | Και εσύ Νίκο σαν γνήσιος εγκληματίας επέστρεψες στον τόπο του στιχουργήματος ε?
Χαίρομαι... | |
amylee
06-06-2008 @ 00:54 | welcome back σκοτεινε ποιητη
::yes.:: | |
MARGARITA
06-06-2008 @ 01:34 | με τους δύο τελευταίους στίχους σκοτεινέ....γιατί έτσι είναι!!! | |
primavera
06-06-2008 @ 01:58 | απίστευτο ::theos.:: | |
isidora
06-06-2008 @ 14:25 | Αυτό που σε τρομάζει,
είναι το να πάψω να πονάω για σένα.
Σαδομαζοχιστικό, αλλά πολύ αληθινό | |
NIK-TSIK
07-06-2008 @ 11:11 | μ'αρέσει η famme fatal,που περιγράφεις...θέλω κι εγώ ::mad.:: ::devil.:: ::wink.:: | |
 |
