Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ο ερχομος της ///////////// Αποχαιρετισμος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130674 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο ερχομος της ///////////// Αποχαιρετισμος
 
Τ’αγαπημένα ,τα ορθάνοιχτα χρόνια της ζωής μου
Οτι με στέρησαν που να τα ξαναβρώ;
Στους αμελημένους χώρους της ψυχής μου
Προσπάθησα με προσθέσεις να γεμίσω ότι έμεινε κενό,

Με υποσχέσεις,προσμονές ,αγάπες ψεύτικες,ξένες αγκαλιές
Μα πως θ’αναπληρώσει ο θάνατος τη ζωή
Μάταιες βγήκαν όλες,ξεραίλες φτωχικές
Όσο κι αν πλούσια έμοιαζε η χλωρίδα ,δεν ανασταίνονται οι νεκροί

Της δυστυχίας ήταν,κάποιου που υποφέρει,η σφραγίδα
Στον περίβολο της μάντρας του χρόνια κλεισμένος
Χρόνια χτυπημένος απ’του κακού πικρή βολίδα
Με φθόνους και ψιθύρους στοιχειωμένος

Ωσότου ήρθε μια άγια ώρα και με συντρόφεψε η αγάπη.....πιστή
Να μου φωτίσει οτι είχα χάσει μες στης ζωής τις φυλλωσιές
Ευλογία σε κάμπο της άνοιξης,ειδυλλιακοί καιροί
Κι ήταν πηγάδι αστέρευτο η ευφροσύνη μ’έγνιες ,μέριμνες και στοργές

Οι ανασασμοί της είναι μύρο,του Ήλιου υψωμός
Με τα πολλά χρυσάφια και τις παραλλαγές
Ένα τραγούδι τρέχει αστείρευτο ο κάθε του κρουνός
Και χαρίζει άπειρη ευκρασία σε θάλασσες και στεριές

Οι δροσερές της αύρες ως πέρα φωσφορίζουν
Με θέλγητρα σωρό διαδέχονται η μια την άλλη επακριβώς
Με πρωινές χαρές, μεστές και πλούσιες υποσχέσεις το νού ριπίζουν
Διώχνωντας και τις λίγες άχνες,που διαλύονται μεμιάς σαν υδρατμός

Εκεί που ήταν δυσβάσταχτη η αστάθεια κι η ταραχή της ζυγαριάς
Μακάριο μύνημα σε μακάριαν ώρα μου έχει προταθεί
Η επιβολή μεγάλη που βγαίνει απ’τη σιγή της ευωδιάς
Καθημερινά αντλείται χωρίς όμως ποτέ να εξαντληθεί

Την παραστέκει η φευγαλέα η θεόσταλτη ευδία
Όσο βραχεία,ώρα ειναι της αιωνιότητας κατάργηση της σκοτεινιάς
Παιάνας της νίκης ,καλυκας έτοιμος να φουντώσει με ευκολία
Έξω του νόμου,δώρο Θεού,άρνηση του χειμώνα και της ερημιάς

06/06/08

................................................................................................................................................................................


ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ


Πέρασαν.........τέλεψε κι η μάχη κι η γιορτή
Μείναμε οι δυό μας αδέρφι τώρα μόνοι
Η νύχτα κίνησε ,οπου νάναι θε να ρτεί
Τ’ωραίο σεργιάνι μας τελειώνει......

Ήταν ανέμελο ,όμως μαζί και πονηρό!
Μα όχι πολύ μια και σου λέω τα μυστικά μου,
Σου λέω : δεν χούφτιασα στην τύχη απ’το σωρό
Δεν μάζεψα τυφλός οτι ήβρα χάμου.

Άλλοι ποιητές,καλοί και μέτριοι και κακοί
Μισήν αλήθεια σούπαν,άρα ψέμα
Εγώ κι ας με σχωρέσει η κριτική......
Έγραψα ποιήμα με θέση και με θέμα

Με θέμα έναν έρωτα αληθινό
Με θέση ένα πόθο πούχει απο καιρό ανθίσει
Και πριν απ’όλα με τον ζωντανό
Τον Άνθρωπο,.....της τέχνης μόνη βρύση.

Δεν ξέρω αν ο κύκλος γίνηκε καλός
Αν το δεμάτι μας γερά θε να το σφίξει
Μα λέω πως είναι τελειωμένος,στρογγυλός
Τον κλείνω στο μέρος που τον είχα ανοίξει

Πάντα ανοικτά τα μάτια σου μπροστά
Πάντα ανοικτά στο πλάϊ σου και τριγύρου
Κι αυτός ο τόπος κι όλη η γή κρατούν πιστά
Τ’άνθη του ελληνικού σου ονείρου.....

Τώρα εγω θε να φύγω...μα πρώτα σε σε τη σκυτάλη
Την απλώνω να την παρεις στα πιο γνωστικά σου χέρια
Τη ζωή σε μια πιο δυνατή να σηκώσεις αγκάλη
Και σε πιο φωτεινό να τη φέρεις εσύ ακρογιάλι

Νομάτισες τους λίγους ,δεν μπορείς
Και τους πολλόυς......τι όλο τελιώνουν έρχονται άλλοι,
Αρχίνησαν απόγεμα νωρίς
Σιμώνει η νύχτα και περνούν πάλι και πάλι

Κι αφου σε πάρει τουτ’η απέραντη ψυχή
Η απο ψυχές μυριάδες ζυμωμένη
Κάτι θα νιώσεις καθώς άνθισης αρχή
Και στην ψυχή την εδικιά σου ν’ανεβαίνει

Κι αφου ανασάνουνε τα στήθα σου φαρδιά
Τ’ορθάνοιχτο σου αφου χορτάσει μάτι
Κάτι θα νιώσεις σα φτερούγα στην καρδιά
Σα γνώση ξαφνική θα νιώσεις κάτι

Και πια θα ξέρεις πως ο πλάστης ο παλμός
Του κάθε τόπου,μες στους δρόμους του αρχινάει
Εκεί ’ναι κι η πηγή κι ο ποταμός
Εκεί και τ’ασυνόρευτα πελάη

Εκεί η καρδιά φωλιάζει και κτυπά
Τη μια με ορμή την άλλη αγάλι-αγάλι
Εκεί το αίμα φλοισβίζει,αφροκοπά
Φεύγει,γυρίζει,πιο καθάριο φεύγει πάλι.............

Τώρα σ’αφήνω αδέρφι .....γειά χαρά!
Η ξεκουράστρα νύχτα νά τη ! εφάνη
Σβύνει τα φώτα της γιορτής και προχωρά
Τέλειωσε τ’ωραίο μου σεργιάνι.......

Είναι καλό ο θαλασσοπόρος να πεθαίνει
Στην πλώρη ορθός
Την ώρα που το αγέρι στο μέτωπο του απιθώνει
Μιαν αρμύρα γιομάτη φιλιά
Γιομάτη καλέσματα,καλωσορίσματα
Απο καινούργια και πάντα καινούργια λιμάνια

Είναι καλό
Ο θεριστής να πέφτει
Με το πρόσωπο ανάμεσα
Στη χρυσή κόμη της γής
Όταν ακόμα στόνα χέρι σφίγγει
Δρεπάνι που δεν έσβυσεν ο αχός του
Και στ’άλλο ένα χερόβολο απο στάχυα
Που ακόμα στάζει το αίμα τους,

Είναι καλό
Να σβύνει ο ποιητής
Ψελλίζοντας ένα άγουρο στίχο
Που ακόμα οι ρίζες του ρουφούν το γάλα
Απ’την τρίσβαθη ψυχή.............

Ναι,ήταν καλός ο δικός τους κι ο δικός μου ο θάνατος
Οταν την πόρτα μου κτύπησε
Βγήκα στο κατώφλι
Κλείδωσα πίσω μου προσεχτικά
Κι έφυγα μ’άτρεμο πόδι μαζί του
Για να μείνει το σπίτι μου ακέριο για πάντα
Και τα παιδιά μου για πάντα ζωντανά..........

Ηταν καλό
Που πέθανα οπως πέθανα
Που έζησα οπως έζησα
Ανάμεσα στο λαό μας
Που έζησα τη ζωή μου ολάκερη
Κάνοντας πρόχωμα το κορμί μου


07/06/08
10+10 π.μ



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Ιππαρχος
07-06-2008 @ 00:28
Και πια θα ξέρεις πως ο πλάστης ο παλμός
Του κάθε τόπου,μες στους δρόμους του αρχινάει
Εκεί ’ναι κι η πηγή κι ο ποταμός
Εκεί και τ’ασυνόρευτα πελάη

Με δυσκολία ξεχώρισα αυτήν την στροφή ανάμεσα σε πέντε - έξι άλλες.
Για μια φορά ακόμα προσφέρεις την υψηλή σου ποίηση γενναιόδωρα Αντρέα μου...
Helene52
07-06-2008 @ 00:54
Την καλημέρα μου Ανδρέα !!!!
Με τον Ιππαρχο κύρια θα συμφωνήσω γιατί όπως πάντα μας καθηλώνεις με τη γραφή σου !!!!!
Το "Τώρα σας αποχαιρετώ ... γειά σας " δεν το κατάλαβα καλά!!!
Ελπίζω να μην είναι κάτι το βιωματικό και να μην εννοείς ότι μας εγκαταλείπεις ......
Καλό Σαββατοκύριακο ΠΟΙΗΤΗ μας ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Maria Olsen
07-06-2008 @ 01:33
Kαλημέρα Ανδρέα! ::smile.::
Ναταλία...
07-06-2008 @ 01:38
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον στίχο όλα υπέροχα τα ποιήματα σου μόνο λυπάμαι αν αποφάσησες να φύγεις θα χάσουν οι στίχοι έναν μεγάλο ποιητή ::yes.:: ::theos.:: ::kiss.::
MARGARITA
07-06-2008 @ 02:01
Αν η ερμηνεία μου βγει αληθινή θα στερηθεί η η ψυχή μου ανάσες.....καλημέρα Ανδρέα
Κατσοράκι
07-06-2008 @ 02:39
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
tinios
07-06-2008 @ 10:07
Με τρομάζει, όσο και με απογειώνει το 2ο σου Αντρέα!
Τις ευχές μου, για ότι καλύτερο!
::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο