| |
| | Τα ροζιασμένα χέρια |  | | |
Τα ροζιασμένα χέρια του γέροντα
κάθονται μαζί του στη βεράντα,
έχουν να πουν πολλά
μα τίποτα δε λένε, κάθονται σταυρωμένα
κι αναπολούν.
Αρκεί να τα παρατηρήσει κάποιος
και τότε μες απ΄ αυτά
να δει μόχθους καθημερινούς,
πολέμους τραγικά αναίτιους,
χρόνια γκρίζα, στιβαγμένα
σαν βιβλία παλαιοπωλείου.
Τα ίδια αυτά χέρια κράτησαν
μ΄ επιδεξιότητα τουφέκια, μαχαίρια,
τσάπες, δρεπάνια,
χούφτωσαν τη γη
θανάσιμα κι ερωτικά,
χούφτωσαν τη σάρκα
κατανυκτικά λαίμαργα.
Και να τα τώρα, κάτω απ΄ το χλωμό φεγγάρι
τρεμουλιάζοντας, ανίσχυρα, ξεπεσμένα,
ν΄ αργοπεθαίνουν σιωπηλά.
Έν΄ αγοράκι πεντάχρονο έρχεται ξαφνικά,
απ΄ το πουθενά ή όχι;
Mια ορτανσία σκύβει και προσφέρει
το ροζ κεφαλάκι της
στα ροζιασμένα χέρια,
"παππού δες αυτό το λουλουδάκι!"
και τα χέρια γίνονται πάλι δυνατά,
γεμάτα νιάτα, ατσάλινα,
καταβροχθίζοντας όλ΄ αυτά τα χρόνια
που προσπάθησαν να τα γεράσουν...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | αυγουστης | | | |
|
Ιχνηλάτης
07-06-2008 @ 00:50 | Μου άρεσε που ασχολήθηκες με μιά λεπτομέρια της ανθρώπινης (βιολογικής) παρακμής και που περιέγραψες τόσο λυρικά το θέμα!
Το απέδωσες πολύ καλά! ::up.:: | | Helene52
07-06-2008 @ 00:59 | Με το Δημήτρη θα συμφωνήσω!!!!
Πολύ ωραίο ::up.:: ::up.:: ::up.::
Την καλημέρα μου | | TAS
07-06-2008 @ 01:02 | μ΄αρέσεις και ως "ελεύθερος" . . ::yes.:: | | justawoman
07-06-2008 @ 02:31 | Augusti' s new era!!!
Έξοχο! | | Κατσοράκι
07-06-2008 @ 02:38 | πολυ ωραιο!!!!!! ::theos.:: ::up.:: ::up.:: | | Nefeligeretis
07-06-2008 @ 03:15 | Εξοχο! Ο κύκλος της ζωής, δυό ροζιασμένα χέρια. | | Ναταλία...
07-06-2008 @ 06:14 | παππού δες αυτό το λουλουδάκι!"
και τα χέρια γίνονται πάλι δυνατά,
γεμάτα νιάτα, ατσάλινα
με τους ::up.:: ::yes.:: και μια ::theos.:: | | arpistre
07-06-2008 @ 08:46 | εξαιρετικός!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
