stixoi.info: Το ύστατο αντίο για το Νίκο που χάθηκε

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το ύστατο αντίο για το Νίκο που χάθηκε

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130674 Τραγούδια, 269443 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Το ύστατο αντίο για το Νίκο που χάθηκε

Τα μάτια ψιθυρίζανε την τόση μοναξιά...

Στο ύστατο ταξίδι σου
γεράσαν οι ουρανοί
ξεχύθηκαν τα δάκρυα
που έκρυβε η ψυχή

Μια μοναξιά ο δρόμος σου
οι φίλοι μετρημένοι
σαν ξέφυγε ο πόνος σου
γαλάζιο χρώμα μένει

[B]Κι άφησέ με να υπάρχω
στα θλιμμένα τα μάτια σου
τη καρδιά μου εγώ να'χω
έναν ήλιο στα βράδια σου

Κι άφησέ με να ύπαρχω
μες τις άδειες αισθήσεις σου
να θυμάμαι και να'χω
μι'ανατολή στις δύσεις σου[/B]

Στο μαύρο ο κόσμος όλος
κοινός αγαπημένος
μες τις καρδιές μας θα'σαι
για πάντοτε κλεισμένος

Να ξέρεις δε πεθαίνει
ποτέ δε ξεθωριάζει
η θύμησή σου μένει
ο χρόνος σαν αλλάζει

*****************
Το αντίο που τρυπώνει στη καρδιά
προσφέρω απόψε στα χρόνια σου δειλά
στην άδικη ζωή που σε μαχαίρωσε στυγνά
αφήνοντας το πόνο στα δικά σου σωθικά

Και νύχτωσε η αγάπη απ'τη φωνή
τα μάτια ψιθυρίζανε την τόση μοναξιά
μια θλίψη που γινότανε κραυγή
και σπάραζε στο πέρασμα την κάθε αγκαλιά

[B]Κρατάς λυγμούς στα χέρια και παράπονο πολύ
τόσο που βούλιαξαν για σένα οι ουρανοί
ησύχασε ο κόσμος σου στο θάνατο μπροστά
για σένα έχουμε πλάσει μια αγκαλιά

για σένα μια αιώνια αγκαλιά[/B]

Στα στήθη σου έρωτες κι επιθυμίες
του άφταστου ονείρου σου ερείπια ικασίες
σαν κρύφτηκες στη θέα απ'το δάκρυ
και κάθεσαι στου ουρανού την απάτητη την άκρη

Στα πέρατα του κόσμου αγνοήσε
το θάνατο φοβήθηκες στην ίδια τη ζωή
μα εκείνοι που σου'λέγαν Νίκο ζήσε
σου φάνηκαν πιο ψεύτικοι παρά αληθινοί


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Πρόσωπα,Ταξίδια Ομάδα Στίχοι για μελοποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

κι ας ήταν μια φορά να δεις μικρέ μου φουκαρά πως μαλακώνω σαν δε μου μιλάς σκληρά.

Ναταλία... 07-06-2008 @ 01:52	Καλό του ταξίδι και ο Θεός να τον αναπαύσει ::yes.:: ::angel.::
MARGARITA 07-06-2008 @ 02:09	Σιωπή στην μνήμη του....
Κατσοράκι 07-06-2008 @ 02:36	Κρατάς λυγμούς στα χέρια και παράπονο πολύ τόσο που βούλιαξαν για σένα οι ουρανοί ησύχασε ο κόσμος σου στο θάνατο μπροστά για σένα έχουμε πλάσει μια αγκαλιά για σένα μια αιώνια αγκαλιά ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΕΛΕΑΝΝΑ 07-06-2008 @ 03:11	σεβασμός και θλιψη. αιωνία του η μνήμη.
χρηστος καραμανος 07-06-2008 @ 03:31	Στο ύστατο ταξίδι σου γεράσαν οι ουρανοί ξεχύθηκαν τα δάκρυα που έκρυβε η ψυχή ΩΡΑΙΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟΣ ΑΝΤΡΑΣ,ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΝΟΥΦΑΡΟ 07-06-2008 @ 03:54	::up.:: ::up.:: ::yes.::
AndreasChristodoulou 07-06-2008 @ 04:06	δεν μιλω και τι να πώ μονο.............αιωνία του η μνήμη νασαι καλα Μαρια
φεγγαροφως 07-06-2008 @ 04:42	Κρατάς λυγμούς στα χέρια και παράπονο πολύ τόσο που βούλιαξαν για σένα οι ουρανοί ησύχασε ο κόσμος σου στο θάνατο μπροστά για σένα έχουμε πλάσει μια αγκαλιά.... καλο ταξιδι να εχει...κα αιωνια η μνημη... ::angel.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο